Furkan”sız Fark Edemeyiz 1

[fanidunya]

Furkan”sız Fark Edemeyiz 1

Son ilahi kitap Kur’an-ı Kerim’in isimlerinden birisi de Furkan’dır. Bu, aynı zamanda 114 sureden birisinin adıdır. Ve Allah Teala, “Takva sahiplerine Furkan (hakkı batılı birbirinden ayırma kabiliyeti, iyiyi ve kötüyü ayırt eden nur) ihsan eder, affeder” (Enfal/29).

Dünyada olup bitenleri, insanları doğru okuyabilmemiz/değerlendirebilmemiz için akıl denen büyük nimet/değer yeterli değildir. Yeterli olsaydı vahye/Kitap ve elçilere ihtiyaç ve gerek olmazdı. Akıl nasıl ki anlamsız ve amaçsız değil... Bunun gibi “vahiy” de amaçsız ve anlamsız değil... Selim akıl ile vahiy arasında çelişki olmaz. “Akıl vahyin elçisidir.” (A. Rufai Hz.) İlimle vahiy arasında da çelişki olmaz.

Son kitap ve Elçisi’ne (S.A.V.) gözlerimizi kapatırsak, karanlığa batarak aradığımızı da bulamayız.

Seçemeyiz, fark edemeyiz. Hep yanlış yaparız. Hakkı-batılı, adaleti-zulmü, yararlıyı-zararlıyı, hayrı-şerri, doğruyu-yanlışı, iyiyi-kötüyü birbirine karıştırmadan aklımızla ve Furkan’ımızla seçebiliriz.

Allah Teala her şeyi hikmetle, çift, zıddıyla, ölçülü, düzenli ve farklı yaratmıştır. Benzerlik olsa da aynılık yoktur. Hiçbir şey amaçsız ve anlamsız değildir. Bu gerçekleri biz hem kelam/tenzili ayetlerde (Kur’an), hem de kevnî/tabiat ayetlerinde görebiliyoruz, okuyabiliyoruz. Zıtlar arasındaki farkları da, benzerlikler arasındaki farkları da, insanlar, olaylar, yollar arasındaki farkları da olaylar arasındaki ilgiyi de fark edebiliyor, anlayabiliyor, seçebiliyoruz.

Özetle akılsız ve vahiysiz hiçbir şeyi fark edemeyiz, seçemeyiz, göremeyiz, anlayamayız. “Olmazsa olmaz” akıl ve vahiydir.

Birçok konuda ihtilaf eder, çekişip dururuz. Hepimizin farklı görüşleri var. Hangisi doğru? Ve ilim sahibi olmadan, doğru fikir/düşünce ve görüş/kanaat sahibi olamayız. Mutlak doğru vahiydir (kitap, sünnet). Vahiy, mutlak mizandır (terazidir de). Görüşlerimizi ona uyarlamak durumundayız. Yoksa şaşırırız, kölelikten kurtulamayız. Merhum N.F.K. ifadesiyle: “Doğrumuz İslam, yanlış ondan başka, ona aykırı her şeydir.” Dünyadaki olayları doğru okuyabilmemiz için bize doğru bilgi veren, ışık tutan kelam ayetlerinden/NUR’dan, Furkan’dan bazılarını paylaşıyoruz. Dünyamızı, olayları, insanları her şeyi anlamak için birlikte “oku”yalım.

Görmek hem aklın hem de vahyin ışığıyla mümkün. Anlamak da öyle... Gözlerimiz aklımıza, Güneş de vahye örnektir. Her ikisine de muhtacız. Bizi şaşı yapan da, Işığımızı karartan da günahlarımız...

Zulmün, cehaletin karanlığı bizi sarıyor, boğuyor... O zaman her şeyi ters okuyoruz... Vahiy (Kur’an ve sünnet) bizim için NUR’dur, RUH’tur, FURKAN’dır.

Kelâm ayetleriyle kevni/tabiat ayetleri çelişmez. Teşri kanunlarla tabiat kanunları da çelişmez, uyumludur.

Biz kâinat/tabiat kitabını da “insan” kitabını da Kur’an-ı Kerim’le “oku”malıyız... Esasen Kur’an da, kâinat da insan için değil mi?

Hayat kitabımızda: “Her şeyin beyanı/açıklaması vardır” (Nahl/89). “Her şeyin misali vardır” (Kehf/ 54). “Eksiklik yoktur” (En’am/38). “Din ekmeldir (eksiği, fazlası yoktur)” (Maide/3). “Korunmuştur.” “Batıl ona sızamaz.” “Kitapta çelişki/eğrilik yoktur” (Kehf/1).

Nasslarla çelişen yasalar, ilkeler, fikirler, düşünceler, görüşler/kanaatler ve sözler batıldır.

Şeytanı, Siyonizm’i bilmeden, tanımadan dünyadaki zulümleri, bozgunculukları, olayları doğru olarak değerlendiremeyiz. İşte bozgunculuğun temsilcileri olarak “cin” ve “insan şeytanları”yla ilgili ayetlerden iktibaslar:

Kur’an-ı Kerim Fihristi/Nevzat Yüksel:

“İblis/Şeytan:

* İnsan ve cinden olabilir (En’am/112-113, Nas/6).

* Kibirlidir (Bakara/34). Cennetten kovuldu (Araf/11-18). Lanetlendi (Hicr/35).

* Mehil verildi (Araf/14-15). Tanrılığını ilan etti (Enbiya/29). İblis rahmetinden kovuldu (Nisa/118-119). Şeytan insana düşmandır (Bakara/168, 208-209).

* Kötülüğü, hayasızlığı ve Allah’a isyanı emreder (Bakara/169, Nisa/14, 118-119, Araf/200, Nur/21, En’am/128, Sâd/82-83).

* Şeytan insan kalbine vesvese verir (Nas/5). Şeytan insanı kuruntulara düşürür (Nisa/119-120, İsra/ 63-64, Araf/20-21). Şeytan fakirlikle korkutur (Bakara/268).

* İnsan ve cin şeytanları düşmandır (En’am/112).

Bahaddin Elçi.

[fanidunya]

Furkan'sız Fark Edemeyiz  2

Şeytan, kâfirlerin velisidir (Bakara/257, Nisa/38,76, En’am/71, Furkan/55).

* Şeytan münafıkların dostudur (Mücadele/19-20, Haşr/16-17).

* Şeytanın müminler, muhlisler üzerinde bir etkisi yoktur, hâkimiyeti yoktur (Hicr/42, İsra/65). Şeytanı veli/dost edinenleri Allah dalalette bırakır (Araf/30).

* Takva sahipleri, şeytanın aldatmasını idrak ederler (Araf/201, İsra/65, Hicr/39-40).

* Şeytana tapmayın (Yasin/60).

* Şeytan fıtratın bozulmasını emreder (Nisa/118-119).

* Şeytandan Allah’a sığınmak (Araf/200, Nahl/98,Nas/1-6)”

* YAHUDİLER: Tevrat’ı tahrif ettiler (Bakara/75, 79, 95, 174, Ali İmran/65, 78, 93, Nisa/48). Allah’a çocuk isnadında bulundular (Bakara/116, Nisa/50, Maide/18). Cimridirler (Nisa/53). Yeryüzünde fesat/bozgunculuk çıkartırlar (Maide/64). Cennet bizim derler (Bakara/94, 111, 112, Nisa/49). Hayata düşkündürler (Bakara/96,Nisa/53). Sihir yoluna saptılar (Bakara/102-103). Hıristiyanlara düşmandırlar (Bakara/113,140, Maide/18, Enbiya/93, Şura/14). Kendi dinlerine davet ederler (Bakara/135-136, Ali İmran/72-73). Müminlere karşı çok zayıftırlar (Haşr/14-15). Faiz yerler (Nisa/161). Batıl yollarla insanların mallarını yerler (Ali İmran/75, Nisa/161, Tevbe/34). Allah’ın ayetlerini inkâr ederler (Ali İmran/112,En’am/91). Kendilerinin Allah’ın oğulları, dostları ve peygamberlerin de torunları olduklarını söylerler (Nisa/49-50, Maide/18, Cuma/6-8). Allah’ı cimrilikle itham ederler (Maide/64). Peygamberimizi yalanlarlar (Bakara/88, 90, 101, Nisa/54-55, En’am/20, Araf/175-177). Az bir kısmı iman eder (Bakara/88, Nisa/46, 35, 155). Cebrail’e düşmandırlar (Bakara/97). Tevrat’a bile uymazlar (Ali İmran/23-24, Maide/41-43,Cuma/5). Yahudi bilginlerini tanrı edindiler (Tevbe/31-34). Kur’an’ı hasetlerinden ve hırslarından dolayı inkâr ettiler (Bakara/89-91, 101, Nisa/54).

Peygamberleri öldürdüler, yalanladılar (Bakara/87, Ali İmran/21-22, Nisa/155, 157, Maide/10). Dostlukları yoktur (Bakara/105, 120, 145,Maide/51, 80-82). Yahudi olmayanlara düşmandırlar. (Ali İmran/72-73, Nisa/160). Antlaşmalara uymazlar (Enfal/56- 57). Allah’ın nurunu söndürmek isterler (Tevbe/32-33). Hz. İsa’yı inkâr ile öldürdüklerini söylerler (Nisa/156-157, 159). Hz. Meryem’e iftira etmişlerdir (Nisa/156-157, Meryem/27-34). Allah’ın azabı bize dokunmayacak derler (Bakara/80-82, Ali İmran/24-25). Allah’ın rahmetinden kovulmuşlardır (Bakara/88,Nisa/46, 156-157). Yahudilerin üstüne zillet damgası vurulmuştur (Al-i İmran/112). Tutuşturdukları savaşta mağlup olurlar (Maide/64). Hıristiyanlar Yahudilere düşmandır (Bakara/113, 140, Maide/18, Enbiya/93, Şûra/14).

İSRAİLOĞULLARI: Nankördürler (Bakara/61, Araf/160-162). Allah a verdikleri sözde durmazlar (Bakara/83, 93, 246, Maide/12-13, Araf/164-169). Müminler aleyhine müşriklerle dostluk kurarlar (Maide/80-81). Tevrat’ı tahrif ettiler (Bakara/75, 79, 95, 174, Nisa/46, Al-i İmran/65, 78, 93, Maide/13, 41-43). Oniki boya ayrılmışlardır (Araf/160). Hz. Musa’ya (A.S.) isyan etmişlerdir (Maide/20-26, Araf/138-140). Buzağıya tapmışlardır (Bakara/51-52, 92-93, Araf/148-152,155-156, Taha/83-97). Hz. İsa’nın (A.S.) tanrılığını iddia ettiler (Maide/72-75, 116-117). Peygamberimize haset ettikleri için iman etmediler (Maide/13, Casiye/17). Kesilmesi emredilen ineği zoraki kestiler (Bakara/67-73). Bilginleri, Kur’an’ın geleceğini biliyordu (Şuara/196-197). Dünya sevgileri çoktur (Araf/167-168). Maymuna çevrildiler azgınlıklarından dolayı (Bakara/65-66, Maide/60, Araf/166). Allah’ın rahmetinden kovuldular (Maide/12-13). Domuza çevrilmeleri (Maide/60). Azaba uğramaları (Bakara/55,58-59,Nisa/47,153, Maide/12-13, 20-26, Araf/161-166, İsra/4-8).”

ŞEYTAN: (DİB, Dini Kavramlar Sözlüğü):

“İlk isyan, kibir ve ayrılık, düşmanlık başladı (Araf/11-22). Düşmanlığı (Fatır/5). Saptırmak (Kasas/15). Vesvese vermek (Nas/1-4). Aldatmak (Lokman/33). Nankörlük etmek (İsra/27). İsyan etmek (Meryem/44). Şüpheye düşürmek (Sebe/20). Kötülükleri güzel göstermek (Ankebut/38). İçki, kumar ve fuhşu sevdirmek (Maide/91-92). Onun gücü daha çok kendisine dost olanlarla şirk koşanlara yeter (Nahl/ 100). Allah’a sığınanlara zarar veremez (Nahl/99). Kıyamette aczini ve iflasını itiraf edecek (İbrahim/22).”

Cin ve insan şeytanlarının şerlerinden insanların Rabbine/Melikine/İlah’ına sığınalım.

Bahaddin Elçi.