Ramazan’ı Uğurlarken Kazanımlarını Koruyalım
Sahabeden Hanzala (r.a.), bir gün Ebu Bekir’le (r.a.)karşılaştığında ona, “Hanzala münafık oldu” der. Sonra meselenin hakikatini bizzat kendisinden öğrenmek için Ebubekir, onu da alır birlikte Allah’ın Nebisine giderler ve orada da Hanzala aynı sözü tekrarlar. Kendisine, “Sübhanallah! Bu nasıl söz” denildiğinde:
Hanzala, “Ey Allah’ın Resulü, biz senin huzurunda iken bize cehennemi ve cenneti hatırlatıyorsun. Sanki gözlerimizle görüyoruz. Fakat huzurundan çıkınca eşlerimizle, çocuklarımızla meşgul oluyor, mesleğimizi icra ediyoruz. Çok (şeyi) unutuyoruz…” şeklinde açıklama da bulunur.
Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.v.): “Nefsim kudreti elinde olana yemin olsun ki: Huzurumda bulunduğunuz hal üzere devam etseydiniz, melekler evlerinizde, yataklarınızda ve yollarınız üzerinde sizinle musâfaha ederlerdi.
Fakat ey Hanzala, (insan bu!) bazen öyle bazen böyle!” diyerek bu son kısmı üç defa tekrarlar. (İbn Mâce, Zühd)
Yılda bir kez, Allah’ın bir lütfu olarak gelişiyle şereflendiğimiz Ramazan ayı, beraberinde bizlere nice fırsat ve imkânlar taşıyor.
Öyle ki, özellikle bugünün Müslümanları olarak efendimizin yukarıda geçen hadiste buyurduğu gibi Ramazan da yakaladığımız hal üzere kalabilsek, neredeyse meleklerin tebrik ve tebşirlerine mazhar olabiliriz gibi geliyor bana.
Ama ne yazık ki çok az istifade edebildiğimiz bu mübarek ayın nedense geliş-gidişini anlamayacak kadar hızla bizden ayrılıp gidiyor. Burada altı gün kaldı bir ayın bitmesine.
Ve ne hikmetler kaçırdığımızı asıl Ramazan’dan sonra anlayacağız.
Nedense ibadetlerimizle iç içe disipline olmuş hayatımızla, kuşandığımız sabır öğretisiyle, dizginlediğimiz nefsimizle onun bizde ne izler bıraktığı o kutlu misafirin firakıyla ancak anlaşılabiliyor.
O zaman da iş işten geçmiş oluyor.
Hanzala’nın (r.a.) yakarışı ve dert edişi gibi keşke bizler de Ramazan’daki kazanımlarımızın kaybolmamasını dert edinip, bunu tüm hayatımıza taşıyabilseydik.
Varsın her gün oruç tutmasaydık. Ama bari ibadetlerimizi mümkün mertebe vaktinde eda etme gayreti, alışkanlığı bizde kalsaydı, bunun da Rabbimizi razı edeceğinden bir ümit taşırdık belki.
Bu yüzden aç olanın halinden anlama duygusunu o gittikten sonra da keşke yaşayabilseydik!
Keşke az çok demeden elimizdekileri paylaşmayı, infakı hayatımız boyunca, seleflerimiz sahabeyi kiramı örnek alarak ve ayrılmaz bir parçamız bilseydik!
“…Kendileri son derece ihtiyaç içinde bulunsalar bile onları (kardeşlerini) kendilerine tercih ederler…” (59-Haşr 9) ayetince fakir-fukarayı, miskini ve yetimi bundan böyle de gözetebilseydik, ne olurdu!
İsterseniz kıymet ifade etmeyen “keşke”yi bırakalım ve şöyle düşünelim:
Ramazan’da olduğu gibi bundan sonra da ve Meleklerce şahitli olan seherlerdeki Kur’an okumayı (17-İsrâ 78) gelin, günlük virdimiz yapalım.
Ve Resulullah’ın(s.a.s) “Kur’an okuyan mü’min portakal gibidir: Kokusu hoş, tadı güzeldir...” (Buhârî, Et’ime) ifadesinde olduğu gibi hem kokusundan hem de tadından geçilmez bir kul olalım. Efendimiz gibi Kur’an ahlâkını kuşanalım ve bizi gören Allah’ı hatırlasın.
Ramazan’da seherlerde kalkma alışkanlığını, bir ömür boyu iki rekât namazla da olsa hayatımızın bir parçası kılmak için -henüz başlamadıysak- bismillah diyelim.
Namazlarımız başta olmak üzere ibadetlerimizi vaktinde edayı düstur edinelim. Tam vakti girdiğinde imkân varsa cemaatle, camilerde; değilse evimizde ikame etsek diyorum, ne kadar güzel olur.
Hakkımız olmayan hiçbir harama el uzatmamayı, göz dikmemeyi oruçlu olduğumuz Ramazan ayının dışına taşıyalım ve hatta bunu prensip edinelim. Ki, Allah’ın emri de bu doğrultuda zaten…
Ve ayette (49-Hucurat 12) “ölü kardeşinin etini yeme” olarak nitelendirilen ve iğrenti veren birbirimizi çekiştirme hastalığını, tanıdık tanımadık demeden hayatımızdan tamamen çıkarıp atalım.
Evet, hayatın tüm zorluklarına karşı isyan etmeden tahammül etmeyi ve sabrı kuşanmayı Ramazan’ın dışına taşımanın zamanı gelsin artık!
Zira daha gelmeden Ramazan, kötülükleri terk ve iyiliklere yönelmek için niyetleniriz ya!
Ve Ramazan hani nefsin, şeytanın ve boş isteklerin elinden kendimizi kurtarmak için bize bir irade gücü veriyor ya!
Dahası Rabbimizle yeni bir sayfa için her Ramazan bir sözleşme yenileriz bu ayda hani!
Hâsılı tüm hayatımız için bir disiplin içine girdiğimiz bu ayda olduğu gibi gelin, bundan böyle de Allah’ın rızasına talip olarak hayatımıza bir çekidüzen verelim.
Ve son olarak Ramazan’ı yolcu etme arifesinde, Cumartesi’yi Pazar’a bağlayan gece -ki, ağırlıklı olarak rivayetlerin birçoğu Ramazan’ın 27. gecesini işaret buyurur- 83 küsurluk bir ömre bedel Kadir Gecesi’ni idrak edeceğiz inşaallah. Bu gecenin feyzinden istifade etmemiz ve bayrama erişmemiz temennisiyle...
FANİ DUNYA RADYO FORUM
