Tarihin Tanıdığı en Büyük İnkılâp Peygamberimizle Başladı
Gönülleri öğretmenler fetheder, zihinleri onlar inşa eder, medeniyetleri onlar kurarlar.
İnsanlığı karanlıktan aydınlığa çıkaracak ilk emir, “Seni yaratan Rabbinin adıyla oku!” idi. Vahiy nurları Hz. Peygamberin aklını aydınlattı, gönlünü huzura kavuşturdu. O da Cebrail’in öğrettiği ayetleri ezberledi, ömür boyu okudu ve okuttu. Kur’an, insanlığa doğru yolu gösteren hidayet kaynağı oldu.
Hz. Muhammed gönderildiği cahil topluma 23 sene öğretmenlik yaptı. Eğitim, kitap ile başladı ve sonrasında her şey kötüden iyiye değişti. Cahilliğin yerini ilim, edepsizliğin yerini ahlak, zulmün yerini adalet, yoksulluğun yerini zenginlik aldı. Putlara tapanlar; yeri göğü yaratan, merhametli, şefkatli bir Allah’a inandılar. Allah inancı, karanlık zihinleri aydınlattı ve gönülleri nurlandırdı.
İlim devri başladı. İlim öğrenmek kadın-erkek herkese farz kılınmıştı. İlmin aydınlığı zihinlerdeki karanlığa son verdi. İnsanlar Kur’an okuyarak zihinsel bir inkılap yaşadılar ve âlim oldular. Okudukları üzerine düşünmeye, ayetleri yorumlamaya ve yaşamaya başladılar.
İnsanlar bilgeleşti zira öğretmenleri kâinatın en bilge insanıydı: “Bir saat tefekkür, bir sene ibadetten hayırlıdır” buyurdu.
Müslümanlar öğrendiklerini bilmeyenlere anlatmaya ve öğretmeye başladılar. Böylece toplum, bütünüyle değişmeye başladı.
İlim öğrenmek, Allah rızasını kazanmanın en mühim vasıtasıdır çünkü Kur’an, “Kulları arasında Allah’tan hakkıyla ancak âlimler korkar” buyurur. (Fatır, 28)
Miraçtan (sene 621) sonra müminler, her gün beş defa kıyama durdu ve Kur’an okudu.
Hicretten sonra (sene 622) Medine’de bir şehir devleti kuruldu. Birbiriyle senelerce savaşan kabileler; İslam’ın müminler kardeştir emrine uydular, birbirleriyle kucaklaştılar, savaşa son verdiler. Irk, soy, sop bağının yerini din kardeşliği aldı.
Allah’ın adını ve şanını dünyaya duyurma sevdası zihinlerde çiçeklendi. Gönülleri, cihat ile âlemi fethetme gayret ve heyecanı sardı.
Bedir Savaşı’nda okuma yazma bilen esirler, on kişiye okuma yazma öğretme şartıyla serbest bırakıldı, ilim sahibine saygı duyulmaya başlandı. Öfke, kin, nefret ve düşmanlık öldü; şefkat, merhamet, dostluk ve kardeşlik dirildi. İnananlar çoğaldıkça kaba kuvvet yerini adalete terk etti. Kargaşa, kavga ve yağmacılık yerini barışa, huzura ve yardımlaşmaya bıraktı.
Sadece dünya hayatı için çalışma düşüncesi sona erdi. Ebedi saadeti kazanmak için yaşama devri başladı. İslam dünya ve ahiret mutluluğunun anahtarı oldu.
“Himmet yönüyle insanların en yücesi hem dünya hem de ahiret işine himmet gösteren mümindir” buyuran Peygamberimiz dünya ve ahiret dengesini kurmayı tavsiye etti. El emeği ve alın terini şöyle tavsiye etti: “Kişi elinin emeğiyle kazandığından daha temiz bir kazanç elde etmemiştir. Kişinin nefsine, ailesine, çocuğuna ve hizmetçisine harcadığı sadakadır.”
Kutsal kitabımız Kur’an ise çalışmayı şöyle övdü: “İnsan için sadece çalıştığının karşılığı vardır. İnsan çalıştığının karşılığını alacaktır.” (Necm, 39-40)
Faiz, hile, aldatma dönemi kapandı; helal kazanç, sadaka ve zekât devri başladı. Yoksulluğun yerini zenginlik aldı.
Servet, kuvvet ve güç ile üstünlük devri kapandı; tevazu, merhamet, takva devri başladı. Zina, tecavüz, hayâsızlık dönemi bitti; iffet ve hayâ toplum hayatında hayat buldu.
Kötü âdet, düşünce, gelenek ve alışkanlıklar terk edildi. Onların yerini iyi olanlar aldı. Yüreklere Allah Resul’ünün hikmetli sözleri yol ve yön gösterdi. Efendimiz buyurdu ki:
“Kimin emeli dünya olursa Allah onun işini aleyhine darmadağın eder. Fakirliği iki gözünün arasında kılar, dünyadan eline geçen miktar da kaderinde yazılandan fazla olmaz.
Kimin de kastı ahiret olursa Allah, onun işini lehinde toplar, zenginliğini kalbine koyar, dünya nimetleri ona koşarak gelir.”
Bireyleri ve toplumu değiştirmek, kötü ahlakı kaldırıp yerine güzel ahlakı yerleştirmek büyük emek, çaba ve gayret ister. Efendimiz ve ashabı bu büyük değişimi gerçekleştirdiler.
Peygamberimiz alkol, içki, uyuşturucu, zina, kumar, haksız yere adam öldürme, faiz, yalan söyleme, yalancı şahitlik gibi birçok kötü alışkanlığı Medine dönemindeki 10 yılda yasakladı ve toplum hayatından çıkardı.
Zekât ve sadaka verme, anne ve babaya itaat, eşine ve çocuklarına iyilik yapma, komşusunun hakkını gözetme, fakir ve fukarayı kollama, doğru sözlü olma, helal lokma yeme, haramlardan uzak durma gibi güzel âdetleri topluma yerleştirdi. Böyle bir inkılabın insanlık tarihinde benzeri yoktur.
İslam, bütün dünyanın gözünü kamaştıran muhteşem bir değişime imza attı. İslam’dan önce ilkel bir toplum olan Araplar, büyük devletler ve medeniyetler kurdular.
Her şey bir kitap ve bir öğretmenin gayreti ve Allah’ın yardımıyla gerçekleşti. Öğretmenlerimiz o kitabı mutlaka okumalı; toplumu dönüştüren o öğretmenin hayatını incelemeli, eğitim anlayışını ve eğitim metotlarını örnek almalıdır:
*Hz. Peygamber emin ve güvenilir bir öğretmendi. Öğretmen de rol model olmalıdır.
*Peygamberimiz, her kazandığı öğrencisini nimet saydı, öğrencileri de onun öğretilerini gönüllerine nakşettiler. Öğretmenler, öğrencilerinin gönüllerine girmelidir. Bu sayede onları her türlü zararlı ortam ve alışkanlıklardan koruyabilirler.
Önümüzde göz kamaştırıcı bir örnek var. Onun eğitim anlayışını kuşanır, onun metotlarını takip eder, onun gösterdiği çabayı gösterir, onun yaptığı fedakârlıkları yaparsak Allah bizi de başarıya ulaştırır.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
