İbâdetin Allah Katında Makbûl Olması Neye Bağlıdır

[KOYLU]

İbâdetin Allah Katında Makbûl Olması Neye Bağlıdır

Yapılan ibâdetlerin Allah katında makbûl olmasının tek şartı vardır O da İhlâs'tır

İhlâs, yapılan ibâdetin ruhu hükmündedir İhlâssız yapılan ibâdet, ruhsuz, sadece kuru bir şekilden ibarettir Allah katında hiç bir değer ve kıymeti yoktur

İbâdette ihlâs ise, ibâdeti sadece Allah'ın bir emri olduğu ve rızâ-yı İlâhîyi kazanmağa vesile bulunduğu için yapmaktır Bu hususu Bediüzzaman Hazretleri, şu şekilde ifade ederler:

"Ubûdiyet, emr-i İlâhîye ve rızâ-yı İlâhî'ye bakar Ubûdiyetin dâîsi (yapılma sebebi) emr-i İlâhî ve neticesi rızâ-yı Hak'tır Semerâtı ve fevâidi uhreviyedir"

Eğer dünyevî bir menfaat ve fayda ibâdet yapmaya sebeb yapılsa, ihlâs kaçar, o ibâdet de bâtıl olur, yani, Allah katından kabûl görmez

Peygamber Efendimiz bir hadîs-i şerîflerinde, işlenen amel ve ibâdetlerde ihlâsın yerini şu şekilde belirtmişlerdir:

"Muhakkak Allah Teâlâ amel ve ibâdet olaraktan yalnız zâtı için hâlis olanı, rızâsı istenerek yapılanı kabul buyurur"

İşlediğimiz İbâdetlerin Neticesinde Dünyevî Bâzı Faydalar da Elde Etmemiz İhlâsa Aykırı mıdır?

İşlenen ibâdete esas tutulmamak ve kasden istenilmemek şartiyle, kendiliğinden meydana gelen ve Allah tarafından talep edilmeksizin verilen dünyevî fayda ve menfaatler, ihlâsa aykırı düşmez ve ibâdetin makbûliyetine bir engel teşkil etmez Hattâ bu gibi faydalar, dinî yaşayışı zayıf olanları şevk ve heyecana getirip onların dinî bağlarını kuvvetlendiriyorsa, bunları nazara vermek, hatırlatmak câiz bile olur Ancak yine de ibâdetin mutlaka Allah rızâsı esas alınarak, sırf emredildiği için yapılması şarttır Dünyevî neticeler, şevk unsuru olmaktan öte, sebeb ve gaye hâline getirilmemelidir