Sevelim Sevilelim Bu Dünya Kimseye Kalmaz
Sevmek dünyanın en güzel duygusu. Zorlu yollar yıkık zamanlar vurgunlar hep sevgi ile aşılır. Sihirli bir merhemdir o insanı usul usul tedavi eder. Çeker kıyısından intiharın sarar tutar yaşamda.
Yıllar geçtikçe insan kaybettiklerine hayıflandığından ziyade hiç yaşamadıklarına hayıflanır. Ukde insanın içinde kanayan ince bir sızıdan fazlası değildir. Sessizce kanar yayılır kalbe. İnsanı durup dururken hüzünlendirir.
Güzel sözlerden koleksiyon yapıyorum. Yalnız çıkarken hayata lazım oluyor kullanıyorum. Çünkü oldukça azdır duyduğumuz hoş sözler teşekkürler iyi ki varsınlar. Sevgiden ziyade nefretle karşılaşmak ne üzücü ne yıpratıcı. Yine de vazgeçemiyor insan sevmekten. Dünya üzerinde en çok severken iyi hissediyor insan kendini. Severken mutlu severken iyimser ve hoşgörülü. Nice badireler sevgiyle kolayca atlatılıyor sanki hiç yaşanmamış gibi yola devam ediliyor. Kim bilir karşılığı olan sevgi nasıldır İnsanı ne derece mutlu eder kim bilir.
Sevgi dilinin açamadığı kapı yok önyargı ve art niyet olmadıkça. Gönüllere girmek gönüllerde buluşmak ve çoğalmak. Yazdıklarımızla kucakladığımız nice kalp var. Bir birine ulanan sevgi nihayetinde bir kartopu gibi büyüyüp çoğalıyor sarıyor insanı. Sevgi varken nefret niye
Sevgi menfaat değildir ki... Oysa sevgi iddiasında bulunduğumuzda şunu duyarız insanlardan: Öyleyse ispatla. Sevgi gören göze ispat gerektirmez. Sevgi kalple duyulur duyan kalbe ispat gerekmez. Sevgi bir iddia ise dilde kalır muhatabının kalbini titretmez. Kalbini körelten insan ise ispat ister delil arar durur.
Kalpten kalbe giden yollarımızı barikatlarla döşeyeli çok oldu. Sığınak gibi o barikatların ardında bekleyip gelenlere taş da atıyoruz üstelik. Mayınlar döşüyoruz yollara geçenlerin patlaması an meselesi. Sevgiden bunca korkmak niye Ne zamandır suç oldu sahi sevgi Menfaatlerle yürümeyi normal sayalı samimiyeti vefayı kurşunla vuralı kalpleri kör kulakları sağır yapalı suç oldu sevgi. Seviyorum diyeni vurdular önce. Sevmek tek suç oldu modern insanların modern kalplerinde dimağlarında. Para dediler sen paradan haber ver. Sevgi dedim ben ama sevgi...
Sevmek insanı yumuşatıyor merhamet ve şefkat kalbi kuşatıyor ve sevgi ile yürüyenin zalim olması mümkünsüz oluyor. Çağ ise zalim olmayı gerektiriyor zalimce yürümeyi savaşmayı. İkiyüzlü ve kurnazca davranmayı. Sevgi ise bu yaftalara dayanamıyor kaçıyor gördüğü her yerde insanlardan. Bir canavar gibi öğütülürüm korkusuyla kaçıyor bizden uzaklara sevgi. Koşup tutmak yakalamak hâlâ mümkün halbuki. Alıp sarmak kalbimize yakı niyetine. Sevgiyle yol alıp incinen yok ki. Seven sevdiğine de incinmez. Zira kaynağı Allah tan gelen yüce bir duygudur o.
Yaşamak sevgiyle mümkündür. Huzur ve umut sevgiyle. Dostluk kardeşlik merhamet... Sevgisiz çiçek bile solar sevgisiz kayalar parçalanır sevgisiz yollar dağ olur ya insan sevgisiz kalırsa ne olur
Sevene çöller vahadır, rutubetler oksijen, dikenler gül. Sevenin bakan gözleri çocuk gözleridir. Hiç büyümez hep çocuk kalırlar. Masum kırılgan hassas ince narin. Ah o çocuk gözleri ne sık nemlenir ne sık buğulanır! Sevgi insanı pamuk tarlalarında deniz kenarlarında sıcak güneş varken bir yandan da serin rüzgârda dolaştırır. Kanatları havayla doldurur takar insanın omuzlarına. Yere basmamak dünyadan kopmak değil midir Dünya her yandan asılır oysa insanı. Yere çakılsa da görsem diye hased hased konuşur.
Ah sevgi sen ne güzelsin! Gelip kon dallarımıza, yaralarımızı ört, çiçeklen ruhumuzda.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
