Allah Sevgisi ve Allah Korkusu Birlikte Olmalı
Twıtter dan, Facebook tan gelen mesajlardan da anlıyorum ki bazı insanlar, din ahlakını yaşamak ve Allah ın razı olacağı bir insan olmak için yalnızca Allah sevgisinin yeterli olduğunu zannediyorlar. Mesela bazı kişiler şöyle diyor: Ben Allah ı o kadar çok seviyorum ki sadece Allah sevgisi benim için yeterli, Allah ı çok sevdiğim için niye korkayım diyor Bu yanlış bir inanç, yanlış bir bakış açısıdır. Sırf Allah sevgisi yeterli değildir. Allah korkusu olmadan din tam anlamıyla yaşanmaz. Allah sevgisi, Allah korkusu ile birlikte olmalıdır. Allah korkusu diğer korkular gibi insana sıkıntı ve azap veren bir korku türü değildir. Tam tersine, insana kulluğunu ve aczini hatırlatan, onun aklını ve şuurunu açıp geliştiren, insanı çok üstün bir ahlak seviyesine ulaştıran bir korkudur. Allah korkusu güzel ahlakın temelidir. Allah korkusu güzel ahlakla ilgili bütün tavırlarımızı yönlendiren en önemli bir güçtür.
Her şeyden önce iyi bilinmelidir ki, Allah korkusu yalnızca peygamberlere ya da evliyalara has özel bir üstünlük değil, tüm iman edenlerin kalplerinde taşıdıkları ve diğer tüm insanların da taşımaları gereken bir duygudur. Allah Kur an da, razı olduğu takva sahibi kullarının, Allah ı çok sevmelerinin yanında, Kendisi nden güçlerinin yettiği kadar korkup sakındıklarını bildirmektedir. Allah ı tüm sıfatlarıyla tanıyan, O nun büyüklüğünü gereği gibi takdir edebilen, akıl ve vicdan sahibi her insan, Allah tan gücü yettiğince korkup sakınır. Allah, Kendisi nden korkup sakınan kullarına doğru ile yanlışı birbirinden ayırt edebilme yeteneği verir; Allah ın sınırlarına eksiksiz olarak uyması, daima vicdanına göre hareket etmesi için ona güç kazandırır. Allah, iman edenler üzerindeki bu nimetini Kur an da şöyle bildirir:
Ey iman edenler, Allah tan korkup-sakınırsanız, size doğruyu yanlıştan ayıran bir nur ve anlayış (furkan) verir, kötülüklerinizi örter ve sizi bağışlar. Allah büyük fazl sahibidir. (Enfal Suresi, 29)
Allah korkusu olmayan her insanın kendine göre bir sınırı vardır; o sınıra kadar dürüst ve doğru olsa bile, bir yerden sonra nefsine göre hareket eder. Allah tan korkup sakınan bir insan ise, ne kadar zor durumda kalırsa kalsın, hiçbir zaman için Allah ın razı olmayacağı bir yolu seçmez. Bir zorlukla karşılaştığında Allah a dayanıp güvenir, kendisine bir çıkış yolu göstermesi için Rabbimiz e dua eder ve tevekkül eder.
Rabbimiz in sonsuz gücünü ve ahiretteki sonsuz azabı gereği gibi takdir edebilen bir insan, hayatının her anında, yaptığı her işte Allah tan içi titreyerek korkar. Bu korkusundan dolayı Rabbimizin razı olmayacağı bir tavır içerisine girmekten titizlikle kaçınır. Ancak bir yandan da, Allah a samimi bir sevgi ve sadakatle bağlanmış olmasından dolayı, Allah ın, hatalarını bağışlayıp tevbelerini kabul edeceğini, Allah ın rızasını kazanmak için gösterdiği ciddi çaba nedeniyle kendisini cennetiyle mükafatlandıracağını umar. Kur an da iman edenlerin bu ahlakı şöyle bildirilmektedir:
Gerçek şu ki, Rablerinden gayb ile (O nu görmedikleri halde) içleri titreyerek-korkanlara gelince; onlar için bir mağfiret (bağışlanma) ve büyük bir ecir vardır. (Mülk Suresi, 12)
Allah ı gerçekten seven her mümin, Allah ın azabından, Allah ın hoşnutluğunu ve sevgisini kaybetmekten büyük bir korku duyar ve bu nedenle hayatı boyunca çok ciddi ve samimi bir çaba içerisinde olur. Allah Kur an da bu ahlakı yaşayan müminleri şöyle müjdelemektedir:
Kim de ahireti ister ve bir mümin olarak ciddi bir çaba göstererek ona çalışırsa, işte böylelerinin çabası şükre şayandır. (İsra Suresi, 19)
Gülay Pınarbaşı.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
