Şifa Kur’an’da
Ey iman edenler! Sizi hayat verecek şeylere çağırdıklarında Allah ve Resulünün çağrısına uyun...” (Enfal/24)
Dünya gezegenimizdeki geçici hayatımızda havaya, suya, güneşe, toprağa muhtacız. Bunun gibi, hem dünyadaki hem ahiretteki hayatımızın güzel olması, saadetimiz/mutluluğumuz için, Rabbimiz, sonsuz rahmetiyle bize ihtiyacımız olan diriltici mesajlarını lûtfen iletmiştir. Hem kitap, hem de insan/peygamber rehberlik ve örnekliğinde...
Son zamanın tamamlanan son ilahi mesajı Kur’an-ı Kerim ile son Peygamber (S.A.V.) rehberliğinde bir hayatı tercihte de özgür bırakılmışız... Ya ilahi iradeye uygun güzel bir hayatı seçeceğiz veya şeytana, hevaya, tağutlara uygun/dalalet yollarını, hayatını...
Bu, biz insanların “kulluk” sınavı. Rahman’ın, Peygamberin daveti/çağrısı hidayete/sırat-ı müstakime/İslâm’a/cennete... Şeytanın, tağutların, hevanın, nefsin çağrısı da dalalet yollarına/batıla/cehenneme… Ve bizde her iki çağrıya da uyma veya reddetme yeteneğiyle donanımlı özgür bir irade gücü...
Yollar da rehberler de önümüzdeler... Seçenek özgürlüğü de bizde... Dünya da tarla. Cennete veya cehenneme götüren yollar da dünyada...
Adem atamız ile Havva anamız cennetten indirilirken, yeryüzünde indirilecek ilahi mesaja (kitaba ve elçilere) uyulursa, hem sapmayacak hem de bedbaht/mutsuz olmayacağımız; aksi takdirde mesajdan yüz çevrildiğindeyse dünyada da sıkıntılı bir hayat yaşayacağımız uyarısında bulunmuştu Rabbimiz... (Taha/123, 124).
Yaşadığımız tüm sorunların sebebinin de “günahlarımız” olduğu açıkça bildirilmiştir (Şûra/30). Ve iki yüz yıllık batı(l)ı reçetelerle/ilaçlarla hastalıklarımızın artmış olduğu da ortada.
İşte biz yanlış/batıl yollarda, mutsuz ve sıkıntılı bir hayattayız. O halde tevbelerle doğru yola girmeye, Allah ve Resulünün bize “hayat veren” hükümlerine, ilkelerine davetine icabete mecburuz, muhtacız (Enfal/24).
Yoksa, daha büyük felaketler bizi bekler, maazallah...
Bize “hayat verecek” bu kitabın ilâhi olduğunda şüphe yoktur... (Bakara/2).
“Bütün insanlara tebliğdir” (İbrahim/52). “Her şeyin misali var” (Kehf/54). “Eşsiz ve muciz” (Bakara/23-24, 62). “Her şeyin beyanıdır” (Bakara/118, Nahl/89, İsra/89). “Kur’an, şeytan sözü değildir” (Tekvir/25-26). “Kâhin sözü değildir” (Hakka/42). “Peygamber sözü değildir” (Hakka/40, 44-47). “Cebrail indirmiştir” (Bakara/97). “Hidayettir” (Bakara/2, 185). “Furkandır” (Bakara/185, Furkan/1). “Öğüttür” (Bakara/231). “Hikmet doludur” (Al-i İmran/58, Yasin/2). “Nurdur” (Nisa/174, Şûra/52, Teğabün/8). “İlahi Kanundur” (Nisa/105, Maide/48, En’am/115). “Şeriattır” (Maide/48, En’am/151-153). “Ümmete mirastır” (Fatır/32). “En doğruya götürür” (İsra/9, Enbiya/106, Zuhruf/43, Cin/2). “İnzardır/korkutur” (En’am/51, Furkan/1). “Müjdedir” (Kehf/2-3, Meryem/97, Neml/2). “Zikirdir” (Tâhâ/99-100, Enbiya/10, 50). “Şifadır” (Yunus/57, İsra/82, Nahl/89). “Rahmettir” (Araf/203,İsra/82, Nahl/89).
Enfal/24.ayet-i kerimeyle ilgili görüşlerden “bize hayat veren şeyler”: “Kur’an ve sünnet” “ilim ve amel”, “iman ve İslam”, “iman ve salih ameller”, “adalet”, “tevhit”, “cihat”, “ilahi hükümler”, “ilahi ilkeler”, “ilahi talim/öğrenim” ve terbiye/eğitim,”şeriat”, hak ve doğru olan şeyler “barış”, “Allah’ın egemenliği”... Bu çağrılara icabet etmemiz farz. Tüm farzları kapsıyor. Kur’an ve sünnete uymak buna göre hayat sürmek yalnız müminlere değil, tüm insanların yararınadır. Barış içinde bir arada yaşamak ancak bu davete icabetle mümkün olabilir. Zulmün, baskının olduğu yerde hayat yoktur. Adalet ve barış ancak ilahi hükümlerle sağlanabilir.
Bahaddin Elçi.
