Gönderen Konu: Kazanmak Yahut Kaybetmek Üzerine (Okunma sayısı 1601 defa)

fanidunya NET · « : Mayıs 13, 2025, 08:19:28 ÖÖ »

Kazanmak Yahut Kaybetmek Üzerine

Kazanmak yahut kaybetmek her dünya görüşünün kendi zaviyesinden anlamlandırdığı kavramlardır.

Bir dünya görüşüne göre kaybeden diğer dünya görüşüne göre kazananlardan kabul edilebilir.

İslam nokta-i nazarından bakıldığında mensuplarının her hal ve şartta istikamet üzere kalması onlar için en büyük kazançtır.

Müslümanlar dinlerini yaşama, mukaddesatlarını koruma yolunda büyük bedeller ödeyebilir, sevdiklerini kaybedebilirler. Ama bu asla onların kaybedenlerden olduğu anlamına gelmez. Çünkü müslümanlar Rablerinin rızasına gözlerini diktiklerinden kâr-zarar hesabı yapmazlar. Bunun anlamı müslümanların stratejiden yoksun faaliyetler içine girmesi değildir. Bu husus izahtan vareste, önemli bir niteliktedir. Müslümanlar bütün sebepleri ifa ettikten sonra Rablerine tevekkül ederler ve sefere çıkarlar. İstikamet üzere kaldıkları sürece de sonuç ne olursa olsun ‘’kazananlardan’’ olurlar. Nitekim Efendimiz’in (s.a.v) Taif yolculuğunda taşlandıktan sonra ettiği şu duada bu anlayışın izlerine rastlarız. O (s.a.v) şöyle dua etmiştir: ‘’ Allah’ım! Kuvvetimin zaafa uğradığını, çaresizliğimi, halk nazarında hor ve hakîr görülmemi sana arz ediyorum. Ey merhametlilerin en merhametlisi! Eğer bana karşı gazaplı değilsen, çektiğim mihnet ve belâlara aldırmam! İlâhî! Sen kavmime hidâyet ver; onlar bilmiyorlar. İlâhî! Sen râzı oluncaya kadar işte affını diliyorum…’’[1]

Kazanmak yahut kaybetmenin müslümanlar nazarında farklı olduğunun en büyük delillerinden biri de sahabe-i kirâmın hayatında karşımıza çıkmaktadır. Onların hayatında kazanmanın hakikatine ilişkin çok ilginç ve hayranlık uyandırıcı sahnelere rastlarız. Bu sahnelerden birine şöyle bir bakalım. Kazanmanın o yüce neslin kitabında ne anlama geldiğini bir kez daha idrak edelim…

‘’Uhud Savaşı’ndan dört ay sonraydı… Necid bölgesinde oturan Âmiroğulları kabilesinin reisi Ebû Berâ, Peygamberimize (s.a.v) gelerek, kavmine İslamiyet’i anlatmaları için birkaç sahabi göndermesini istedi. Rasûlullah (s.a.v) da göndereceği sahabileri himaye etmesi için Ebû Bera’dan söz aldıktan sonra Suffe Ashâbı’ndan 40 (bir rivayete göre 70 kişilik) bir irşat heyeti gönderdi. İşte bu heyette bulunanlardan birisi de Hz. Haram bin Milhan’dı (r.anh). Hz. Haram, Hz. Enes bin Mâlik’in dayısıydı. Ümmü Süleym’in ve Ümmü Haram’ın da (r.anhuma) kardeşiydi. Bedir ve Uhud Savaşlarında bulunmuş, büyük kahramanlıklar göstermişti. Güzel Kur’ân okurdu.

Hitabeti de iyiydi. Heyet, hazırlıklarını tamamladıktan sonra yola çıktı. Ebû Bera önden giderek heyetin geçeceği yolda bulunanlara Rasûlullah’ın (s.a.v) ashâbının himayesi altında olduğunu söyledi. Onlara dokunmamalarını tembihledi. Bu arada irşat heyeti, Maûne Kuyusu’nun başına geldi. Orada konakladılar, istirahat ettiler. Bu arada, “Civar halkını hangimiz İslamiyet’e davet eder?” diye konuştular. Hz. Haram, “Ben davet ederim.” dedi. Sonra da arkadaşlarına, “Ben haber getirinceye kadar yerinizde durunuz. Eğer onlar bana Rasûlullah’tan (s.a.v) aldığımız emri kendilerine tebliğ edinceye kadar imkân verirlerse ne âla! Eman vermez de ihanet ederlerse, zaten siz de benden uzakta değilsiniz, tedbirinizi alırsınız.” dedi. Haram bin Milhan (r.anh) onlara yaklaşınca, “Rasûlullah’ın (s.a.v) elçiliğini tebliğ için bana eman verir misiniz?” dedi. Müsaade edilince, onları İslam’a davet etti. “Ben Rasûlullah’ın (s.a.v) size gönderdiği elçiyim. Ben şehadet ederim ki Allah’tan başka ilah yoktur.

Muhammed de O’nun kulu ve Rasûlüdür. Öyle ise siz de Allah ve Rasûl’üne iman ediniz.” dedi. Sonra da Rasûlullah’ın (s.a.v) gönderdiği mektubu Âmir bin Tufeyl’e uzattı. Âmir, mektubu okuma tenezzülünde dahi bulunmadı. Adamlarından birisine işaret ederek, Hz. Haram bin Milhan’ı arkadan mızraklattı. Arkadan saplanan mızrak bu büyük sahabinin göğsünden çıktı. O arada Hz. Haram, “Allahü ekber! Kâbe’nin Rabbine and olsun ki kazandım!” dedi. Müşrikler, Haram bin Milhan’dan (r.a.) sonra diğer sahabileri de şehit ettiler. Sadece Amr bin Ümeyye’yi (r.a.) serbest bıraktılar. Sahabiler şehit olmadan önce, “İlahî, burada Rasûlüne durumumuzu haber verecek senden başkası yoktur. Selamımızı ona sen ulaştır.

İlahî! Rasûlün vasıtasıyla kavmimize haber ver ki, biz Rabbimize kavuştuk. Biz Rabbimizden hoşnut olduk, Rabbimiz de bizden hoşnut oldu.” dediler. ’’[2]

Kâbe’nin Rabbine yemin olsun ki, İslam’ı hayatın her cephesinde yaşadığımız ve yaşatmaya çalıştığımız sürece kazananlardan olacağız…

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

[1] İbn-i Hişâm, 2/29-30.

[2] Tabakât,3/514; Üsdü’l-Ğâbe, 1 /395.

İNTERNET RADYOMUZ 24 SAAT YAYINDADIR.
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DÜNYA FM

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: Kazanmak Yahut Kaybetmek Üzerine (Okunma sayısı 1601 defa)

fanidunya NET

Kazanmak Yahut Kaybetmek Üzerine

BENZER KONULAR