Gönderen Konu: Hizmet ve Şehadet (Okunma sayısı 1538 defa)

fanidunya NET · « : Mayıs 13, 2025, 08:03:45 ÖÖ »

Hizmet ve Şehadet

İslam davası hizmetle yürür. Herkes kendisine lütfedilen nimet nispetinde bu davanın hizmetinde sorumluluk üstlenir. Bazı kimseler malıyla, bazıları makamıyla bazıları ise ilimleriyle bu hizmet dairesinin içinde yer alırlar. Her ne şekilde ifa edilirse edilsin yapılan hizmetin karşılığı ise sadece Allah Teala’dan beklenir. Çünkü hiçbir dünyevi şey Allah’ın kulundan razı olmasıyla boy ölçüşemez.

Bir ömür boyu İslam’a hizmet edip son nefeste şehadet şerbetini yudumlamak her İslam davetçisinin arzusu olmalıdır. Şehadeti istemenin de bir sünnet olduğunu unutmamak gerekir.

Nitekim Fahr-i kainat Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur: ‘’Ümmetime ağır gelmeyecek olsaydı, hiçbir seriyyeden geri kalmaz, hepsine katılırdım. Allah yolunda şehîd olmak, sonra diriltilmek tekrar şehîd olmak yine diriltilip tekrar şehîd olmak isterdim.’’[1]

Efendimiz (s.a.v) bu duasına nail olmuş ve gerçekten de şehid edilmiştir. Şöyle ki Hayber’de kendisine yedirilmek istenen zehirli et vefat hastalığında başat rol oynamıştır. Hastalığının ağırlaştığı bir vakitte Hazret-i Aişe vâlidemize:

“–Ey Aişe! Hayber’de tatmış olduğum zehirli etin elemini devamlı hissedip durdum. Şu anda kalbimin damarının koptuğunu duymaktayım.” buyurmuşlardır.[2]

Enes bin Mâlik (r.anh) de: “–Rasûlullâh’ın küçük dili üzerinde bu zehrin izini ve tesirini görür dururdum!..” demiştir.[3]

Hayber’de yaşanan olay şu şekildedir: Hayber’deki Yahûdîlerin reislerinden Hâris’in kızı Zeyneb, Rasûlullâh’ı (s.a.v) ashâbıyla birlikte yemeğe dâvet etti. Bir koyun kızartarak her tarafını zehirledi. Efendimiz’in hayvanın kürek kısmını daha çok sevdiğini öğrenerek orayı daha fazla zehirledi. Allâh Rasûlü, ilk lokmayı mübarek ağızlarına alır almaz, onu çıkararak ashâba:

“–Bu et, bana zehirli olduğunu haber veriyor; sakın yemeyiniz!” buyurdular. Ancak ashâbdan Bişr bin Berâ, Rasûlulâh’ın (s.a.v) yemeğe başlaması üzerine etten bir parça almış, Hazret-i Peygamber’in îkâzı sâdır olmadan evvel çiğneyip yutmuş bulunuyordu. Onun dışındakiler yemeğe el sürmemişlerdi. Çok geçmeden ihâneti yapan kadın yakalanıp Allâh Rasûlü’nün huzûruna getirildi. Peygamber Efendimiz ona:

“–Bu koyunu sen mi zehirledin?” diye sordu. Zeyneb:

“–Zehirlediğimi Sana kim haber verdi?” dedi. Rasûlullâh:

“–Şu önümde bulunan kürek kemiği haber verdi.” buyurdu. Zeyneb:

“–Evet, ben zehirledim!” diyerek suçunu itiraf etti. Allâh Rasûlü bunu niçin yaptığını sorunca da:

“–Sen benim babamı, amcamı ve kocamı öldürdün! Kavmime yapmadığın kalmadı! Kendi kendime; «Eğer o gerçekten peygamberse, yaptığım şey, kendisine muhakkak Allah tarafından bildirilir ve zehir kendisine zarar vermez; eğer o yalancı biri veya bir hükümdarsa, bu zehirden ölür, böylece kendisinden kurtulmuş oluruz!» diye düşündüm!” dedi. Peygamber Efendimiz:

“–Allah, bunu yapacak gücü sana vermemiştir!” buyurdu. Kadın bir yandan cürmünü itiraf ederken, diğer yandan da şahit olduğu mûcizenin tesiriyle îmân ederek pişmanlığını dile getirdi. Af talep etti.

Âlemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber Efendimiz, kendisine yapılan bu suikasti affetti.

Fakat bir müddet sonra Bişr’in, zehrin tesiriyle ölmesi üzerine vârisleri kısas istedi. Böylece Hâris’in kızına aynı zehir içirilerek kısas yapıldı. Peygamber Efendimiz de, zehrin tesirinden kurtulmak için, iki omzunun arasından kan aldırdı.[4]

Şehadet, İslam yolunda sadakatle geçirilen bir ömür için en layık sondur. ‘’Sizden şehîdler edinsin…’’[5] âyetinin tefsirinde Seyyid Kutub (r.aleyh) şehîdler hakkında şöyle demiştir:

‘’Bu deyim, şu derin manayı olağanüstü bir şekilde ifade etmektedir: Kuşkusuz şehîdler seçilmiş kimselerdir. Yüce Allah onları kendisi için mücahitler arasından seçmiştir. O halde Allah yolunda şehîd düşmüş birisi için bir kayıp ya da zarar söz konusu değildir. Bu, bir seçkinlik, arınmışlık, üstünlük ve ayrıcalıktır. Bunlar, yüce Allah’ın kendisi için ayırmak, yakınlığıyla onurlandırmak için şehadetle rızıklandırdığı kişilerdir. Sonra onlar, yüce Allah’ın insanlara gönderdiği, hakka tanıklık ettirdiği şahitlerdir. Yüce Allah onları şahit tutmuş, onlar da şahitliklerini yerine getirmektedirler. İçinde bir kuşku, üzerinde bir itiraz ve çevresinde bir tartışmaya girmeden, ölene kadar, hakkın gerçekleşmesi ve insanların hayatında yer etmesi uğrunda cihad etmek suretiyle yerine getiriyorlar şahitliklerini…’’[6]

-------------------------------------------------------------------------------------------

[1] Buhârî, Îman, 26; Müslim, İmâre, 103, 107.

[2] Buhârî, Meğâzî, 83.

[3] Müslim, Selâm, 45.

[4] Buhârî, Cizye, 7; Müslim, Selâm, 45; İbn-i Hişâm, 3/390.

[5] Âl-i İmrân Sûresi, 3/200.

[6] Fî- Zilâli’l-Kur’ân, 1/481.

İNTERNET RADYOMUZ 24 SAAT YAYINDADIR.
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DÜNYA FM

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: Hizmet ve Şehadet (Okunma sayısı 1538 defa)

fanidunya NET

Hizmet ve Şehadet

BENZER KONULAR