KIYAMET GÜNÜ YAŞANACAK PİŞMANLIK
İman etmeyen insanlar, olaylar istedikleri gibi gitmediğinde büyük
pişmanlıklar
yaşayabilmektedirler. Bunlar bazen telafi edilebilen bazen de
unutulabilen geçici
pişmanlıklar olabilmektedir. Ancak iman etmeyen insanların sonsuza
kadar yaşayacakları
en büyük pişmanlık, kıyamet günü Rabbimiz'in huzuruna çıktıklarında
olacaktır.
Kıyamet günü, tüm insanların gerçeği açıkça görecekleri gündür. Dünyada
iken kıyamet
gününe ve o gün tüm amellerinden sorguya çekileceğine inanmış bir
insan, din ahlakının
gereklerini de yerine getirmişse o zorlu günde artık güvenlikte
olacağının bilincindedir.
Kıyamet günü iman etmeyen bir insan ise, karşılaşacağına inanmadığı ya
da hayatı
boyunca düşünmekten kaçtığı ahiret gerçeği ile karşı karşıya
kalacaktır. Dünyada iman
etmemenin getirdiği sonuçları kesin bir gözle görecek, geri dönüşü
isteyecek ancak bu
isteği kabul görmeyecektir. Hayatı boyunca nefsine göre hareket ettiği
ve ALLAH(c.c.)'ın rızasını
gözetmediği için sonsuz azap ile karşılaşacak, bundan büyük bir
pişmanlık duyacaktır.
Çünkü o gün, ayette belirtildiği gibi görüş keskinleşecektir ve tüm
gerçekler ortaya
çıkacaktır. (Kaf Suresi, 22)
İnsanlar karşılaştıkları kıyamet gününün korkusundan değer verdikleri
Her şeyi bir anda
unutacaklar, dünyada sahip olunan malların, çocukların, eşlerin, bir
temeli olmadan
savunulan fikirlerin ve ideolojilerin ne derece anlamsız ve yararsız
olduğunu, sadece ALLAH(c.c.)
için yapılan işlerin bir değeri olduğunu tam olarak anlayacaklardır.
İman etmeyenlerin
sonsuz hayata hazırlık olarak hiçbir şey yapmamaları büyük bir
pişmanlığa dönüşecek ve
dünyada yanlış yola sapmış olarak geçirdikleri her dakikanın an an
pişmanlığını
duyacaklardır. Bu pişmanlıklarını kıyamet günü hem sözleriyle hem de
hal ve tutumlarıyla
dile getireceklerdir.
İman Etmeyenlerin Pişmanlık Dolu Sözleri
Kıyamet günü insanların sahip oldukları tek kıymetli şey, ALLAH(c.c.)'ın
rızasını arayarak
yaptıkları salih amellerdir. Ama inkarcılar sonsuz hayatlarını
kurtaracak olan bu kıymetli
hazineye sahip değillerdir. Yaşamları boyunca ALLAH(c.c.)'a hesap günü
sunabilecekleri, ortaya
koyabilecekleri bir iyilik ve güzellik yapmamışlardır. İman etmemiş
olmalarından dolayı
kendilerince iyi ve doğru yaptıklarını sandıkları şeyler de boşa
gitmiştir. ALLAH(c.c.) bu gerçeği
Kuran'da şöyle haber verir:
"De ki: "Davranış (ameller) bakımından en çok hüsrana uğrayacak
olanları size haber
vereyim mi?" "Onların, dünya hayatındaki bütün çabaları boşa gitmişken,
kendilerini
gerçekte güzel iş yapmakta sanıyorlar." İşte onlar, Rablerinin
ayetlerini ve O'na kavuşmayı
inkar edenlerdir. Artık onların yapıp-ettikleri boşa çıkmıştır, kıyamet
gününde onlar için
bir tartı tutmayacağız." (Kehf Suresi, 103-105)
Tüm hayatlarını ALLAH(c.c.)'ın bildirdiği din ahlakından yüz çevirmiş olarak
geçiren bu kimseler,
kıyamet günü büyük bir azapla karşı karşıya olduklarını anlarlar.
Kendilerini azaptan
kurtarması ve affetmesi için var güçleriyle ALLAH(c.c.)'a yalvarırlar.
Pişmanlıkla bir daha dünyaya
döndürülmeyi, salih amellerde bulunmayı ve kaybettiklerini telafi
etmeyi isterler. Ancak
ayette bildirildiği üzere bu istekleri kabul edilmeyecektir. Çünkü
onlara, ALLAH(c.c.)'ın bir Kuran
ayetinde bildirdiği gibi "öğüt alacak olanın öğüt alabileceği kadar bir
süre" (Fatır Suresi,37)
verilmiş, cennet ve cehennem hayatı hatırlatılmış ama onlar bile bile
bu gerçekten yüz
çevirmişlerdir. İman etmeyenler o gün hayatları boyunca yaptıkları
hataların farkına
varacaklar ve ölüm anı geldiğinde pişmanlıklarını "keşke" dolu sözlerle
dile getireceklerdir.
İman etmeyenlerin kıyamet günü söyleyecekleri bu sözlerden bazıları
Kuran'da şu şekilde
bildirilmiştir:
Rabbimiz, bu kimselerin içerisinde bulundukları bu pişmanlığı "sarsıcı
üzüntü" olarak
tanımlamış ve iman etmeyenler bundan ne zaman kurtulmak isteyecek
olurlarsa, bir kez
daha azaba döndürüleceklerini bir ayette şöyle bildirmiştir:
İman Etmeyenlerin Pişmanlık Dolu Sözleri
Geri Dönmeyi İsteyeceklerdir:
"Ateşin üstünde durdurulduklarında onları bir görsen; derler ki: "Keşke
geri çevrilseydik de
Rabbimiz'in ayetlerini yalanlamasaydık ve müminlerden olsaydık."(Enam
Suresi, 27)
Ölümle Her şeyin Bitmiş Olmasını Dileyeceklerdir:
"Keşke o (ölüm her şeyi) kesip bitirseydi." (Hakka Suresi, 27)
İman Etmeyenleri Dost Edinmemiş Olmayı İsteyeceklerdir:
"... vah yazıklar bana, ne olurdu da filanı dost edinmeseydim. Çünkü o,
gerçekten bana
geldikten sonra beni zikirden (Kuranr17;dan) saptırmış oldu." Şeytan da
insanı yapayalnız ve
yardımsız bırakandır." (Furkan Suresi, 27-29)
Yaptıklarının Hesabını Öğrenmek İstemeyeceklerdir:
" Kitabı sol eline verilen ise; o da, der ki: "Bana keşke kitabım
verilmeseydi. Hesabımı hiç
bilmeseydim." (Hakka Suresi, 25-26)
ALLAH(c.c.)'a Ortak Koşmamış Olmayı İsteyeceklerdir:
"(Derken) Onun ürünleri (afetlerle) kuşatılıverdi. Artık o, uğrunda
harcadıklarına karşı
avuçlarını (esefle) ovuşturuyordu. O (bağın) çardakları yıkılmış
durumdaydı, kendisi de
şöyle diyordu: "Keşke Rabbime hiç kimseyi ortak koşmasaydım." (Kehf
Suresi, 42)
ALLAH(c.c.)'a ve Elçiye İtaat Etmiş Olmayı Dilemeleri:
"Yüzlerinin ateşte evrilip çevrileceği gün, derler ki: "Eyvahlar bize,
keşke ALLAH(c.c.)'a itaat
etseydik ve Resûl'e itaat etseydik." (Ahzab Suresi, 66)
Müminlerle Birlikte Olmuş Olmayı İstemeleri
" Eğer size ALLAH(c.c.)'tan bir fazl isabet ederse, o zaman da, sanki onunla
aranızda hiçbir
yakınlık yokmuş gibi kuşkusuz şöyle der; "Keşke onlarla birlikte
olsaydım, böylece ben de
büyük 'kurtuluş ve mutluluğa' erseydim." (Nisa Suresi, 73)
Dünya Hayatında Ahiret İçin Çalışmış Olmayı İstemeleri:
"Der ki: "Keşke hayatım için, (önceden bir şeyler) takdim
edebilseydim." (Fecr Suresi, 24)
"Ne zaman oradan, sarsıcı üzüntüden çıkmak isterlerse, oraya geri
çevrilirler ve (onlara
"Yakıcı azabı tadın" (denir)." (Hac Suresi, 22)
üç Yerde Kimse Kimseyi Hatirlamaz.
Hz. Âişe radıyallâhü anhâ vâlidemiz anlatıyor:
(Bir gün) cehennemi hatırlayıp ağladım. Resûlüllah (s.a.v.):
Niye ağlıyorsun? diye sordu.
Cehennemi hatırladım da onun için ağladım! Siz, kıyâmet günü, âilenizi hatırlayacak mısınız? dedim. Buyurdu ki:
Üç yerde kimse kimseyi hatırlamaz:
1) Mîzan yanında; tartısı ağır mı geldi, hafif mi öğreninceye kadar.
2) Sahifelerin uçuştuğu zaman; kendi defteri nereye düşecek, öğreninceye kadar… Sağına mı, soluna mı; yoksa arkasına mı?
3) Sıratın yanında; cehennemin iki yakası ortasına kurulunca, bunu geçinceye kadar.
(Ebû Dâvud, Kitâbüs-Sünne, 4755)
Bilindiği gibi Mîzan, âhirete îmânın bir cüzüdür.
Ehl-i Sünnet vel-Cemat âlimleri, icmâ ile Mîzan haktır demişlerdir.
Hadis-i şeriflerle olduğu gibi, Kurânla da sabittir.
Âyet-i kerimede, Biz kıyâmet gününe mahsus adâlet terazileri koyacağız.
Artık hiçbir kimse hiçbir şeyle haksızlığa uğratılmayacaktır.
(O şey) bir hardal tanesi kadar bile olsa, onu getiririz (mizâna koyarız). Hesapçılar olarak da biz yeteriz. (S. Enbiyâ, 47) buyuruluyor.
Mîzan, kıyâmet günü kurulur. Kulların amellerinin yazılmış olduğu defterler Mîzanda tartılır.
Bu Mîzanın iki kefesi vardır; biri hasenâtın (iyiliklerin) tartılması için, diğeri de seyyiâtın (kötülüklerin)…
Hasan-ı Basrî (k.s.) hazretlerinden gelen bir rivâyete göre, Mîzanın bir de dili vardır
FANİ DUNYA RADYO FORUM
