Gönderen Konu: Şükreden Kul Olmayayım mı (Okunma sayısı 172 defa)

fanidunya NET · « : **Dün**, 07:27:57 ÖÖ »

Şükreden Kul Olmayayım mı

الطَّاعِمُ الشَّاكِرُ بِمَنْزِلَةِ الصَّائِمِ الصَّابِرِ

“Yiyip şükreden kimse (sevap yِnünden) oruç tutarak açlığa sabreden kimse gibidir.”

(Tirmizi, Sıfatü’l-kıyame, 43.)

“Andolsun, Allah’ın Resülü’nde sizin için; Allah’a ve ahiret gününe kavu؛mayı uman, Allah’ı çok zikreden kimseler için güzel bir ِrnek vardır.”

(Ahzab, 33/21.) ayetini en iyi bilen Hz. Peygamber’in güzide arkada؛ları, ِrnekliği doğrultusunda hayatlarına yِn vermek için ailesine müracaat ederlerdi. İ؛te bir gün yine bu maksatla sahabeden birkaç ki؛i Hz. Ai؛e validemize gider, “Onda seni en çok etkileyen ؛ey neydi?” diye sorarlar. O an bir süre sessiz kalır, gِzleri dalar, hatıralarında dola؛ır ve ؛ِyle anlatmaya ba؛lar Hz. Ai؛e (r.anha):

Bir geceydi… Hz. Peygamber (s.a.s.) “Ey Ai؛e! Bana izin verirsen bu gece Rabbime kulluk edeyim.” dedi. Ben de “Vallahi, ben sana yakın olmayı da seni sevindirecek ؛eyi de severim.” diyerek izin verdim. Abdest aldı, namaza durdu. Uzun uzun secdelere kapandı, gِzya؛ları sakalına, gِğsüne ve secde yerine damladı. Sabah ezanı vakti Bilal-i Habe؛i içeri girdi, onu bu halde gِrünce hayretle sordu: “Ey Allah’ın elçisi! Yüce Allah senin geçmi؛ ve gelecek tüm günahlarını affettiği hâlde neden ağlıyorsun?” Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.s.) gِnülleri sarsan ؛u cevabı verdi: “Allah’a ؛ükreden bir kul olmayayım mı?” (İbn Hıbban, Sahih, c.2, 386.)

Bu sِz, ؛ükrün yalnızca bir kelime olmadığını, hayatın her zerresine i؛lenen bir hâl olması gerektiğini ne güzel anlatır! Zira Rabbimiz, Hz. Davud ve ailesine: “Ey Davud ailesi ؛ükredin! Kullarımdan ؛ükredenler pek azdır!” (Sebe, 34/13.) buyurarak ؛ükrün bir azınlık erdemi olduğunu vurgulamaktadır. اünkü ؛ükür, yalnızca bir sِzden ibaret değil, bir ya؛am biçimidir; nimeti idrak etmek, onu verenin farkında olmak, bu bilinci ya؛amına yansıtmaktır. İ؛te Peygamber Efendimiz, ؛ükredenler içinde olmayı seçmi؛ ve bizlere de bu kutlu yolu i؛aret etmi؛tir.

Peki, ؛ükür neden bu kadar ِnemlidir?

ھükür, nimetin farkına varıp onu vereni unutmamaktır

Dü؛ünelim… Yokluk âleminden varlık âlemine getirilmi؛iz. İnsan olarak yaratılmı؛ız. Mümin olma ؛erefine eri؛mi؛iz. Akıl, sağlık, sevdiklerimiz, huzurumuz… Fakat çoğumuz bu nimetleri kanıksamı؛, değerini unutmu؛uz. ھükür, i؛te bu nimetleri fark etmenin, onları vereni hatırda tutmanın ِnemli bir yoludur.

Şükür amellerin arkasındaki muharrik güçtür

Kendisine verilen nimetlerin farkında olan ki؛i, hiç ؛üphesiz bu nimeti verene minnettarlığını ؛ükür ile ifade edecektir. Bu ؛ükrün sadece dille “hamd olsun”, “؛ükürler olsun” demekle yerine gelmeyeceği a؛ikârdır. Zira dille yapılan şükür, ؛ükrün sadece bir çe؛ididir. Gerçek manada şükür ise nimetin kendi cinsi ile olur. Sağlıklı bir bedene sahip olanların namaz, oruç gibi bedenî ibadetlerle; maddi imkâna sahip olanların sadaka, zekât gibi mali ibadetlerle ؛ükrünü eda etmeye çalı؛ması gerekir. Bu yِnüyle ؛ükür, salih amellere giden kapıyı açan bir anahtardır.
ھükür nezaketin asgari bir gereğidir

Dü؛ünün ki biri size değerli bir hediye sunuyor. Siz ise onu alıyor, te؛ekkür bile etmeden arkanızı dِnüp gidiyorsunuz. Ne kadar kaba bir davranı؛ değil mi? İ؛te, Allah’ın bizlere sunduğu nimetleri gِrmezden gelmek de bundan farksızdır. “Hâlbuki Allah’ın nimetini saymaya kalksanız onu sayamazsınız” (Nahl, 16/18.) denilecek kadar pek çok nimet verilen insanın bu nimetleri veren Yüce Allah’a ؛ükretmemesi ve O’na kulluktan yüz çevirmesi nankِrlüktür.

Şükür azaba kar؛ı kalkandır

Kur’an-ı Kerim’de “Eğer ؛ükreder ve iman ederseniz Allah size niye azap etsin ki? ” (Nisa, 4/147.) buyurulmaktadır. Yine yaptıkları çirkin fiilin bir neticesi olarak helak olan Lut kavminden kurtarılan az sayıdaki ki؛i hakkında “ھükredenleri i؛te bِyle mükâfatlandırırız.” (Kamer, 54/35.) denilmi؛tir.

Bu ayetler de açıkça gِstermektedir ki nimetlerin farkında olup Allah’ı unutmayan kulların yaptığı ؛ükür, onları azaba kar؛ı koruyacaktır.
Şükür nimetin artmasını sağlar

Şükür ile nimet arasında güçlü bir bağ vardır: ھükreden kulun nimeti çoğalır. Rabbimiz, “Andolsun eğer ؛ükrederseniz, elbette size nimetimi artırırım.” (İbrahim, 14/7.) buyurarak bu hakikati açıkça dile getirmi؛tir. Bu ayette Arapça’da var olan tekit üslubu vurgulu bir ؛ekilde kullanılmı؛tır.

Ayette bِylesine kuvvetli bir tekidin yapılması, ؛ükrederek nimetlerin artacağı hususunda zerre kadar ؛üphe duyulmaması amacına matuftur. ضte yandan bِylesine kuvvetli bir tekit, ؛ükür konusunun ne kadar ِnemli olduğunu da gِstermektedir. Zira ِnemli hususların altı kalın çizgilerle çizilir.
ھükür kulun kanaat etmesini ve mutlu olmasını sağlar

ھükreden insan, elindekinin kıymetini bilir, Allah’ın lütuflarını daha çok hisseder ve sahip olduklarıyla huzur bulur. ھükür, ki؛iyi tatmin eden, ona huzur veren bir sığınaktır.

Sonuç olarak ؛ükretmek, bir gün değil, bir ِmür sürdürülmesi gereken bir ibadettir. Günümüzü, anımızı ve yarınımızı ؛ükürle bezediğimizde, hem dünya hayatımız huzur bulur hem de ahirette bahtiyar kullar arasına dâhil oluruz. Allah bizleri, ؛ükrü sadece dilimizde değil, kalbimizde ve amellerimizde ta؛ıyan kullarından eylesin.

İNTERNET RADYOMUZ FANİDUNYA FM 24 SAAT YAYINDADIR.

YENİ SİTE GİR,İŞİMİZ.

Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DÜNYA FM

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: Şükreden Kul Olmayayım mı (Okunma sayısı 172 defa)

fanidunya NET

Şükreden Kul Olmayayım mı

BENZER KONULAR