Ailelerdeki ve Çocuklardaki Değişim
Aile, İslam fıtratı üzerine doğan bir bebeği şekillendirecek kadar süper bir güçtür. Nitekim Peygamberimiz -sallallahu aleyhi ve sellem-’in şu hadisi bu noktaya işaret eder: “Her doğan çocuk fıtrat üzere doğar. Sonra anne babası onu Yahudi, Hıristiyan veya Mecusi yapar.” (Buhari, Tefsir-i Rum, 2)
Peki, ne değişti de sürekli “Biz gençken böyle değildik.” sözlerini duyuyoruz büyüklerimizden! Çocuklar üzerindeki ilk etki anne baba olduğuna göre onlar değişti ki çocuklar da değişti. Peki, önceden nasıldı anne ve babalar?
“Beyim! Akşama helalinden getirebilirsen getir, helal olmazsa boş gel, hiç önemli değil!” derdi o anneler. Bugünkü gibi uzunca bir liste yapılıp “Ne yap ne et bunları al!” denmezdi. Ya da adamcağız ailesinin istediklerini alabilmek için kredi çeksin, hiç önemli değildi artık. Ne de olsa ‘herkes’ çekiyordu.
Avm’lere gidince huzur bulan, rahatlayan anneler değildi o anneler. Kim ne giymiş, markası ne, evine ne almış, kaç çeşit ikramla misafir ağırlamış… bunlara da bakmazdı o anneler. İbadetleri, çocukları, ev işleri ile ilgilenirlerdi.
Bugünkü gibi çalışan, “Ekonomik özgürlüğün olursa eşine eğilmezsin.” diyen kız anneleri de yoktu o zamanlar. Evlatlarının yalnız giyim, yeme ve içme ihtiyaçları ile değil, manevi, ahlaki ve ibadet ihtiyaçları ile de ilgilenirlerdi o anneler.
“Kızım, üniversitede birini bul, onunla evlen.” diyen anneler yoktu o özlem duyduğumuz zamanlarda. “Temizler temiz içindir.” (Nur, 26) düsturuyla evlatlarına telkin verirlerdi.
O zamanlar eşler sadece kendi akrabalarıyla görüşmezdi. Anneler babanın akrabalarıyla, babalar da annenin akrabalarıyla görüşürlerdi. Anneler kayınvalidelerine saygılı bulunmak suretiyle çocuklarına model olurlardı.
O zamanlar eşlerinin, kızlarının yüzlerini yabancılara göstermek istemeyen babalar; şimdi sanal ortamlarda soysal paylaşım ve çağdaşlık adı altında boy boy fotoğraflarını yayınlar oldular.
O babalar eşlerinin, kızlarının tesettürünün daha ilerlemesi için gayret ederken, şimdilerde ise “Modern giyinin.” diyen babalar var.
Evine erken gelen, ailesiyle birlikte vakit geçiren o babaların yerini; evini otel gibi kullanan, kredi kartı ve arabayla eşlerinin ve çocuklarının beklentilerini karşıladığına inanan babalar aldı.
Namazı, camiyi merak eden çocukları camiye götürecek babaların sayısı da çok azaldı. Anne baba bu kadar değişmişken, çocukların da değişmesi normal değil mi artık?
Rabbim bizleri bu olumsuz değişimlerden uzak eylesin ve rızasına uygun eş, anne ve baba olup “Rabbim! Bana ve ana babama verdiğin nimete şükretmemi ve razı olacağın yararlı iş yapmamı temin et. Benim için de zürriyetim için de iyiliği devam ettir. Ben sana döndüm. Ve elbette ki ben Müslümanlardanım.” (Ahkaf, 15) şeklinde duası olan evlatlar nasip etsin.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
