Gençliğin kayıp anlamı
İnsan, Allah tarafından imtihan edilmek üzere canlıların en şereflisi ve en seçkini olarak yaratılmıştır. Allah insana diğer canlılardan ayıran meziyetler vermiş ve bunun sonucunda belirli sorumluluklar yüklemiştir. Genç ise bu sorumluluklarla yüklenmiş insanın en verimli çağını teşkil etmektedir. Her doğan insan İslam fıtratı üzerine doğar. Gençlik ise insanın fıtratına uygun veya aykırı yaşamaya yönelik tercihini yaptığı bir dönemdir.
Böyle bir dönemde hayata hazırlamamız gereken gençlerin, fıtratı muhafazası alanında birçok engelle karşı karşıya kaldığını görüyoruz. Çünkü eğitim gençlerin sağlam bir bilinç düzeyine ulaşarak varlık amacını muhafaza etmesini sağlaması gereken bir eylemdir. Ama görüyoruz ki, resmi ya da sivil bütün eğitim alanları gençliğin bu amacını gerçekleştirebilecek içerik ve olgunlukta değil. Gençlerin zihin ve kalp olgunluğunun gerçekleşememesinin sebeplerini üç noktada ele alabiliriz. Bunlardan ilki eğitim, ikincisi gelecek kaygısı, üçüncüsü ise özgür alan beklentisidir.
Eğitime dönük sorunların başında eğitim sisteminin bizzat eğitimin kendisine dönük tahakkümü gelmektedir. Gençler zorunlu eğitimin dayatması içerisinde hayata geç katılıyorlar. Eğitim gençlerin zamanını çalıyor aslında. Devletin zorunlu 12 yılı ve psikolojik zorunluluk olan üniversite ile bu zorunluluk 17 yıla çıkmaktadır. Ne yazık ki, 17 yıllık eğitimi tamamlayanlar gençlerin büyük çoğunluğu vasıfsız olarak mezun oluyor. Bunun yanında eğitimdeki seviyenin düşük olması, ahlaki ve manevi eğitimin yetersiz ve şuurdan yoksun olması yeni nesli amaçsızlaştırmaktadır. Böylece gençlerin tam manasıyla hayata hazırlanamadığına şahit oluyoruz.
Gençler geleceğe dair beklentilerini hep maddi unsurlar üzerinden kuruyorlar ve kendilerini bu beklentileri karşılamak için hazırlıyorlar. Gençlerin yaşam gayesi iyi bir iş ve konformist yaşam koşulları oldu. Bu sadece yeni yetişen neslin değil, bu nesli yetiştiren ebeveynlerin de temel sorunudur. Ebeveynler, insanlık kalitesini üzerinde taşıyacak şekilde yetişmiş bir evlattan daha çok; iyi bir iş ve kariyer sahibi evlat arzulamaktadırlar. Bu da gençlerin kalbi olgunluktan uzaklaşmasına, fıtratla irtibatının azalmasına ve dünya ile olan münasebetlerini dünyevi arzular ve beklentiler noktasında artırmaktadır.
Gençler hem eğitim dönemlerinde hem de evlilik sonrası hayatlarında ebeveynlerinden bağımsız bir yaşam alanı beklentisi içerisindedirler. Çünkü modern dünya geniş aileyi tukaka göstermektedir. Geleneksel toplum yapısının çözülmesiyle birlikte bireyselleşme ön plana çıkmıştır. Ailenin kontrol edici mekanizması, bu bireyselleşmiş gençler tarafından aykırı olarak görülmektedir. Böylece gençlere dönük kültür aktarımı kuşakların elinden alınmaktadır. Netice itibariyle yeni yetişen nesiller ile tecrübeli kuşak arasındaki irtibat kaybolmaktadır. Hayatı tanıma noktasında yetişen nesli eğiten tecrübe kuşağı yeni neslin zihinlerinde nostaljiye dönmüştür.
Gençlerin kaybolan anlamının bulunup yeniden zihinlerine nakşetmek gerekir. Bunun için gençlerin bu verimli dönemini en iyi şekilde kullanmak zorundayız. Başta aileler olmak üzere, devlet ve toplum bu sorumlulukla hareket etmek zorundadır. Gençleri çağın hazzına kaptırmadan gerçek anlamıyla buluşturmalıyız. Bunun için gençlerin farklı kuşaklarla irtibatını sağlamalı, varlık amacını hatırlatmalı ve bunu eğitimle kalbine ve zihnine yerleştirmeliyiz.
Muhammet Esiroğlu.
FANİ DÜNYA FM
