Doğru bakış açısı bulmak
Andolsun, insanı biz yarattık ve nefsinin kendisine fısıldadıklarını biliriz. Ve biz ona şah damarından daha yakınız. (Kur’an 50/16 Kaf)
Her uzun yol bir adımla başlar. Olmasını istediğimiz her şey uzun bir yol gibidir. Yürek ister uzun yola dayanmaya. Sabır ister uzun yolun sonunu beklemeye. Hayallerimizi yol boyunca bıraka, bıraka gerçeğin karşısında kendimizi bulduğumuzda yolun sonuna ulaşmak üzere olduğumuzu anlarız.
Hayat uzun bir yoldur. Kimine ise kısa. Kısa yol ve uzun yoldan kastımızın ne olduğunu anlamamız, yolu nasıl değerlendirdiğimize bağlıdır.
Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece (Veysel)
Kâh inişler, kâh çıkışlar, gâh kıvrılmalar. Bazen yorgunluk, bazen tasa, bazen gam. Uzun yol öyle tekdüze, şen-şakrak nimetler içinde, bir eli yağda-bir eli balda, istediğini; istediği an gerçekleştirerek bitmiyor.” ”Dünya imtihan dünyası” Bu yolda her şey var. Çünkü bu yol sınanma yolu. Sınanmadan yolu bitirmek yok. ”Andolsun ki sizi biraz korku ve açlık, mallardan, canlardan ve ürünlerden biraz azaltma ile deneriz. Sabredenleri müjdele.” (Bakara 155)
Dünya hayatı uzun bir yoldur.
Dünya hayatı hepimiz için yoldur.
Bu yola ömür diyoruz. Ömür denilen yolu katetmek zorundayız.
Dünyaya gelişimiz kendi isteğimizle olmadı. Ne zaman nerede doğacağımıza, anne babamızın kim olacağına, ırkımıza, dilimize kendimiz karar vermedik.
Dünyaya peşin kabullerle geldik. Kadın veya Erkek, güneşle yaşamak, yağmurla ıslanmak, rüzgârı hissetmek, ayı gözlemek, yıldızların altında yaşamak zorundayız.
Bunlar “külli irade” . Yani yaratıcının şekillendirdiği hayatın nerede hangi şartlarda gerçekleştirileceğini kesin olarak belirlediği sınırlar.
Güneşin olmadığı, toprağın, suyun, havanın olmadığı bir dünya da yaşayamayız.
Ciğerlerimizin oksijene ihtiyacı var.
Toprak bizim hammaddemiz,
Çünkü biz Rahman’ın kullarıyız.
Boyama kitabındaki resimler gibi hayatımız. Sınırları belli. Sadece sınırların içini boyama özgürlüğümüz var.
“Sınavı kazanan” Âdem’in torunlarıyız.
Diğer varlıkları, yaratılmışları “üflenen ruh” ile geride bırakmışız.
Bilgi, akıl ve irade yüklüyüz.
Kendi başımıza iyi ve kötüyü seçme şansına sahibiz.
İnanmaya ya da inanmamaya kendimiz karar veririz.
“Rasulullah (S.A.V) iki omuzumu tuttu da ” . “Ey İbn-i Ömer! Sen dünyada bir garip gibi yahut geçici bir yolcu gibi ol! Buyurdu.” (Buhari-Rikak)
Sırat-ı mustakim; doğru yoldur. Hayatın anlamına erdiğimiz yoldur. Her gün Fatiha süresini okurken “Bizi sırat-ı mustakim’e yönelt” duasıyla dünyamızı hangi kulvarda yaşamak istediğimizin olduğunu belirtiriz. Yolumuzu belirleriz.
“Çözemez kimse bu dünya denilen kördüğümü” (neyzen) diyen şairin kördüğümünün çözümü “sırat-ı mustakim’i” doğru anlamadadır.
“Sırat-ı mustakim” dikenleri ayırt edilmiş nereye ve nasıl gidileceği belli olan bir yoldur. İnsan eli değmemiş, insan fikriyle kirlenmemiş “Bakir” bir yoldur. Allah’ın çizdiği yoldur.
Bir şey yolunda gitmiyorsa, en iyisi baştan başlamaktır. İbadetler tembellik dolayısıyla terk ediliyor, içimizi karamsarlık sarıyor, canımız bıkkın ve bezgin. Yaşadığımız bazen anlamsız geliyorsa. Kendimizi kalabalığın kollarına atıp, kendimizi unutmak için, kendimizden kaçıyorsak. Ölüm bizim için korkunç bir son olarak karşımızda duruyorsa, yolumuzda sıkıntı var demektir. Mutluluk ve hüzün dengemiz bozulmuşsa, nefret ve öfke kıskancında boğuluyorsak, yeniden kendimizi sorgulamalıyız. Bu işaretler hayatın yolunda gitmediğini gösteriyor.
“Ruhumuzun dinin elinde kar gibi erimediğinin, elimizde dinin kar gibi eridiğinin ” işaretidir. (Cezayirli Şeyh Ahmetel-Alevi)
Yok, ettiğimiz kutsal fikrinin, kirlettiğimiz kutsal düşüncenin bizi yönlendirmediğinin açık delilidir.
Hakikate; “sırat-ı mustakim’e” dönme zamanıdır. Her şeyi gözden geçirip, yeniden başlama zamanıdır. Yeniden başlamayı dülünen insan:
Hakikati kabul etmeli,
Sürekli hakikati zihninde taşımalı
Hakikat bilincine aykırı ne varsa terk etmeli,
Hakikatim gerektirdiği şeyleri yapmalı.
(Frithjof Schoun)
Sırat-ı mustakim’den sapmayı hisseden insan “tefekkür” denilen, düşünerek sorgulamayı başlatmalı. İnsanlardan uzaklaşarak kendini dinlemeli. Bir ırmak veya deniz kenarına giderek derin düşüncelere dalmalı.
Bir dağ başına çekilerek inzivayı yaşamalı.
Her şeyin Allah’tan olduğunu söylemekle, her şeyin Allah’tan olduğuna inanmak ayrı şeylerdir. ”Şek ile yakin zail olmaz.”(mecelle, Md.4) Şüphenin yakılmadığı, şüphenin tüm sorularının cevaplandırılmadığı yerde yakin olmaz.
”Bir bilen” ‘den, bildiğini yaşayandan yardım istemeli
Ya da dua istemeli, dostlarından.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
