Muhtaçların İhtiyacını Karşılamanın Fazileti
Şefkat ve merhamet dini olan İslam, hayatın merkezine insanı koymuş ve insana hizmeti, her türlü nafile ibadetten üstün saymıştır. Özellikle milletçe geçirmekte olduğumuz şu zor günlerimizde birbirimiz üzerinde olan haklarımızı iyi hatırlamalı, kimsesiz, yaşlı ve muhtaçları kendimizden bir parça görerek hizmetlerine koşmalıyız. Bu hizmetleri yapanlarla ilgili gelen müjdeler oldukça fazladır.
Resûlullah (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
“Kim bir müminin dünya sıkıntılarından birini giderirse, Allah da kıyamet gününün sıkıntılarından birini ondan giderir. Kim darda kalana kolaylık gösterirse, Allah da ona dünya ve ahirette kolaylık gösterir. Kim bir Müslüman’ın ayıplarını örterse, Allah da dünya ve ahirette onun ayıplarını örter. Kul, kardeşinin yardımında olduğu sürece, Allah da kulunun yardımındadır. Kim ilim tahsili için bir yola girerse, Allah da ona cennetin yolunu kolaylaştırır.
Allah’ın evlerinden bir evde, Allah’ın kitabını okuyan ve onu aralarında müzakere edip anlamaya çalışan bir topluluk üzerine sekinet (huzur, güven, vakar) iner ve kendilerini rahmet kaplar, melekler onları kuşatırlar, Allah da onları kendi nezdinde bulunanların arasında anar. Kimin ameli kendisini geride bırakır ise, nesebi onu ileri götürmez.” (Müslim, Zikir, 38; Ebu Davud, Vitir, 14; Tirmizi, Kıraat, 10; İbn Mace, Mukaddime, 17; Ahmed b. Hanbel, II, 252.)
"Müslüman Müslüman’ın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu tehlikede yalnız bırakmaz. Kim, Müslüman kardeşinin bir ihtiyacını karşılarsa, Allah da onun ihtiyaçlarını giderir. Kim bir Müslüman’ı bir sıkıntıdan kurtarırsa, Allah da o sebeple, onu kıyamet gününün sıkıntılarından kurtarır. Kim bir Müslüman’ın kusurunu örterse, Allah da kıyâmet gününde onun kusûrunu örter." (Buhârî, Mezâlim 3, İkrâh 7; Müslim, Birr 58)
“Sizden herhangi biriniz mü’min kardeşi için aynadır. Onda bir şey gördüğü zaman onu silsin.” (Tirmizî, 1929)
“Her kim ki, kardeşinin bir ihtiyacını yerine getirirse o kimse, sanki hayatı boyunca Allah Teala’ya hizmet etmiştir.” (Buhârî, Târihu’l-Kebîr, 7, 352)
“Her kim ki, bir mü’minin gözünü aydınlatıp kalbini sevindirirse Allah Teâlâ da kıyamet gününde onun gözünü aydınlatır (ve kalbini sevindirir.)”
“Her kim ki, ister yerine getirsin, isterse getirmesin, gündüz veya gecenin bir saatinde kardeşinin ihtiyacı için koşarsa, onun bu hareketi iki aylık itikâfa girmesinden onun için daha hayırlıdır.” (Hâkim, Müstedrek, 4, 270.)
“Kim ki üzgün bir mü’minin kederini dağıtırsa veya bir mazluma yardımcı olursa, Allah Teâlâ onun yetmiş üç günahını affeder.” (Ebû Nuaym, Hilyetü’l-Evliyâ, 3, 49; Târihu Dımeşk, 19, 138)
“Zâlim de olsa mazlum da olsa, mü'min kardeşine yardım et." Bu emre muhatap olan Müslümanlardan biri sorar: "Ey Allah'ın Resulü! Mü'min kardeşime mazlumken yardım ederim ama zâlimken ona nasıl yardım ederim?” Resûlullah (S.A.V.): “Onun zulmetmesine engel olursun. Zulmüne mani olmak ona yardım etmektir" buyurdu. (Buhari, Mezalim, 4)
“Allah Teâlâ nezdinde amellerin en sevimlisi, mü’minin kalbine sevinç ve sevgiyi sokmak veya ondan bir keder ve üzüntüyü uzaklaştırmak veya onun yerine borcunu ödemek veyahut da açlığını gidermektir.” (Buhârî, 2444; Müslim, 2584)
“Her kim ki bir mü’mini ona zulmeden bir münâfıkın şerrinden koruyup himaye ederse, Allah Teâlâ da o himaye edici mü’mine kıyamet gününde bir melek gönderir. O gelen melek himayecinin etini cehennem ateşinden korur.”
“İki haslet vardır. Şerli olmak bakımından onlardan daha kabarık bir şey yoktur. Birincisi, Allah Teala’ya ortak koşmak; ikincisi, Allah Teala’nın kullarına, durup dururken zarar vermektir. Yine iki haslet vardır. Hayır babında onlardan daha üstün bir şey yoktur. Birincisi Allah Teala’ya iman etmektir. İkincisi Allah Teala’nın kullarına menfaat vermektir.” (Müsnedü’l-Firdevs, 2988)
“Her kim, Müslümanlara ehemmiyet verip ihtimam göstermezse, o kimse mü’minlerden değildir.” (Hâkim, Müstedrek, 4, 317)
“Herhangi biriniz nefsi için sevdiğini mü’min kardeşi için de sevmedikçe (gerçekten) iman etmiş olamaz.” (Buhârî, 13; Müslim, 34)
