Allah Şahdamarından Daha Yakındır
En nasipsiz insan, Allah'tan uzak olup O'nu bulmamis insandir. Düsünebiliyor musunuz; kendisine bir ayakkabi hediye eden komsusunun bu jestini hayat boyu unutmaz, ama kendisine koca bir âlemi vermis Allah'i hatirlamaz. Bu çeliski ve vefasizlik içinde dolanip duran insan illaki Rabb'inin farkindadir. Ama su veya bu gerekçeden dolayi bunu kendine itiraf etmekten uzak durmaz. Koca bir hayat böyle geçip gider. "Bu evrende neyim ben?" sorusunu bir kez bile sormaz. Belki aklina gelir, ama dillendirmez.
Kur'an-i Kerim, bu yüce kelamin sahibini biz kullarina tanitiyor. (Kul ifadesini kullanirken sunu da ekleyelim:
Biz Müslümanlar Allah'in kullugunu, evrenin efendiligine yegleriz. Sadece yaraticiya kulluk ederiz. Bundan da seref ve onur duyariz.)
Rabbimiz bizlere, "Ben size yakinim, beni uzakta aramayin" diyor. Bunu da ayetle bildiriyor. Denir ki, bedevinin biri, Hz. Peygamber'e (SAV) sordu: "Ey Allah'in elçisi, Allah bize uzak mi yakin mi? Uzaksa dua ederken bagirayim, ta ki duysun beni. Yakinsa bunu da bileyim ki sessizce çagirayim."
Kur'an cevap verdi bu içten ve samimi soruya:
"Kullarim beni sana soruyorlarsa (de ki) ben onlara yakinim. Bana seslenenin, dua edenin sesini duyarim. Dilegine karsilik veririm. O halde benim davetime gelsinler ve bana iman etsinler ki, dogru yolu bulabilsinler." (Bakara, 186).
Yürürken, konusurken, iyilik yaparken, kötülük yaparken, bil ki O (CC) yanindadir. Seni kontrol ediyor. Her seyi görüyor. Hesabi yapiyor. Defterine yazdiriyor. Unutmuyor. Ama erteliyor.
"Ihmal etmiyor, imhal ediyor." Yani unutmuyor ama erteliyor. Mühlet veriyor.
Sahdamari. Hayat damari, karar damari. Size sizden daha yakin olan seyi Allah (CC) anlatiyor: "Biz insani yarattik ve elbette içinden geçenleri biliriz. (Nefsinin kendisine fisildadigi seyi biliriz.) Ve biz, ona sahdamarindan daha yakiniz." (Kehf,16).
Allah bize hatirlatiyor: Ben öyle bir yaraticiyim ki aklinin gönlünden, gönlünün aklindan veya hepsinin senden, senin kendinden gizledigin her seyi biliyorum. Hatta senin anlayacagin dille söyleyeyim: Sahdamarindan daha yakinim sana. Sen hâlâ beni mi ariyorsun?
O, KISI ILE KALBI ARASINDADIR
Ayet-i kerime, akli olan herkesi sarsacak bir üslupla bildiriyor: "Bilin ki Allah, kisi ile kalbinin arasina girer. Unutmayin ki, O'nun huzuruna götürüleceksiniz." (Enfal, 24).
Allah bazen kulunun kalbini kendine açar. Zira bu kulunda bir hayir ve güzellik görmüstür. Kulun kalbinden geçmeyecek olan bir nimeti lütfeder.
Bazen de ahlaksiz ve merhametsiz bir kulu kendinden uzaklastirir. Zira bu kisi bunu hak etmektedir. Allah asla zulmetmez. Allah, Kur'an'da bazen akil ile kalp arasindaki yakinliga dikkat çeker. Akilla düsünür, kalple karar verir, sever veya nefret ederiz. Akil hiçbir halde kalpten bagimsiz degildir. Burada bahsedilen sey; sahdamarinda bahsedilen durum gibidir. Allah, kisi ile kalbi, yani duygusu, psikolojik hali, düsüncesi, sevmesi, acimasi, nefret etmesi gibi bütün duygularinin da arasina girer.
Özetle, Rabb'ini arayan bulur. Akli olan illaki bulur. Rabb'inden kaçan da baska sey bulur. Yukarida verdigimiz ayetler Rabb'imiz hakkindaki bilgilerdir. O halde yeniden hatirlayalim.
1- Allah bize yakindir.
2- Dualara cevap verir.
3- Yakaranin sesini, duasini duyar.
4- Içimizden geçen veya geçmeyenleri bilir.
5- Fisildamaktan korktugumuz seyleri de bilir.
6- Bize sahdamarindan daha yakindir.
7- Kisi ile kalbi arasina girer.
8- Diledigi kisiyle kalbini birlestirir. Uyumunu saglar. (Kisi hak etmisse.)
9- Diledigi kisiyle kalbinin arasini ayirir. (Kisi kötülügüyle bunu hak etmisse.)
Kisacasi, diledigini hak ettigi rahmete, diledigini hak ettigi azaba döndürür.
Ey insan; hiçbir yerde Allah'tan uzak degilsin. Nereye dönersen o Rabb'in oradadir. (Bakara, 115).
Üç kisi fisildadiginda o dördüncüleridir. Fisildayan bes kisi varsa O, altincilaridir. (Mücadele, 7).
Ey insan, ister inan, ister inanma! Sen yüce Rabb'inin senin hakkinda verecegi karara mahkûmsun! Sana ragmen senin hakkinda karar verilecek. Bu karari verirken de senin imanin, amelin, ahlakin ve sahsiyetin belirleyici olacak. Hesabini yanlis Yetimi yapma. Kararini ona göre ver.
UNUTTUGUMUZ SÜNNETLER
Peygamber Efendimizin önemsedigi bütün adap ve güzellikler, O'nun bize yansiyan sünnetidir. Âdet ve uygulamasidir. O'nu örnek almak da bize ulasan en degerli mirastir. Bu haftaki yazimizda bu adabin bir kismini paylasmak istiyorum.
Yaslanarak yemek yemezdi: Hz. Peygamber (SAV) yemek yerken arkaya kaykilarak, yaslanarak, yiyecegi küçümser ve sofrada oturanlari önemsemez tarzda oturmayi sevmezdi. Söyle buyurdu: "Ben yaslanarak yemek yemem (Buhari). Zira bu tarz yemek, simarik krallarin tarzidir."
Sofrada meyve ve yemegi ölçülü yerdi: Cebele aktariyor: Mekke'de kitlik oldu. Erzak olarak hurma dagitildi. Biz hurmalari yerken Hz. Ömer'in oglu geldi. Ve söyle dedi: Hurmalari agziniza çift çift atmayin. Zira Hz. Peygamber sofraya az hurma geldiginde birinin çift çift agzina atmasini sevmezdi. Böyle yapacak biri, sofrada oturanlardan izin istesin ve öyle yapsin. (Buhari).
Yemek ayirmazdi: Ebu Hureyre (RA) der ki: Resulullah (SAV) hiçbir yemekte asla kusur bulmazdi. Istahi varsa yer, hoslanmazsa yemezdi. Bir gün "Evde sadece sirke var" dendiginde, "Iyi ya, o ne güzel bir katiktir" buyurdu.
Besmele ile baslar, hamd ile bitirirdi: Sahabeden Ömer bin Seleme aktariyor: Resulullah söyle buyurdu: "Bismillah de. Sag elinle ve önünden ye." (Buhari, Müslim). Besmeleyi yemegin basinda unutur da sonra hatirlarsaniz, "Basi ve sonu için bismillah" deyin.
Sofradan kalkarken dua ederdi: Hz. Peygamber (SAV) yemegi bitirdiginde söyle buyururdu: "Beni doyuran, güç ve kuvvetim olmadigi halde bana bu rizki veren Allah'a hamd olsun." (Tirmizi, Ebu Davut).
Yemege davet edilmeyeni yaninda götürmezdi:
Sahabeden biri, Peygamber'imizle beraber dört kisiyi yemege davet etti. Yemege giderlerken biri daha onlarin pesine takildi. Ev sahiplerinin kapisina geldiklerinde Efendimiz (SAV), yanlarina takilan kisiyi kastederek ev sahibine "Iznin olursa o da gelsin. Iznin yoksa geldigi yere döner" dedi. Adam, "Ey Allah'in Resulü, elbette girebilir" karsiligini verdi. (Müslim, Buhari).
Hz. Peygamber, bu tavriyla hem davet edilmedik yere gitmenin sik olmadigini hem de ev sahibinin oldubittiyi kabul etmek zorunda bulunmadigini bildiriyor. Ayrica davetlilerin, yanlarina izin alinmayan baskasini götürmelerinin uygun olmadigini ögretmis oluyor.
YETIMI KOLLA
Yetim malini yemek, en büyük günahlardan biridir. Yetimin sahibi Allah'tir. Yetim mali yiyen, Allah'in hukukunu ve hududunu çignemistir.
Hz. Peygamber (SAV) söyle buyurdu: "Ben ve yetimi kollayan cennette beraber olacagiz." Bunu söylerken Hz. Peygamber (SAV) iki parmagini yan yana getirdi.
GÖNÜLDEN SEVMEK
Fuzuli, gönül sevgisini söyle anlatiyor: Mecnun, Leyla'nin köyünde deli deli dolasir. Avare gibi. Yanina bir yabanci yanasir ve sorar: "Leyla'nin evi nerede?"
Mecnun cevap verir:
"Onun evini bosuna arayip yorulma." Sonra Mecnun eliyle kalbini isaret eder ve "Leyla'nin evi burasidir" der. Mecnun'un Leyla'sini aradigi kadar yüce Yaratici'yi arasaydik manevi âlemin sultani olurduk.
BIR AYET
"Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi, yakiti insanlar ve taslar olan atesten koruyun." (Tahrim, 6).
Açiklamasi: Yüce Allah burada bize çocuklarimiza güzel ve temiz seyleri, helal ve harami ögretmemizi emrediyor. Çocuklarimiz kul hakkini, merhameti, sevgi ve iyiligi esas alirlarsa ahirette kurtulurlar.
Nihat Hatipoğlu.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
