Gönderen Konu: Bir Daha Uyanmamak.. (Okunma sayısı 1234 defa)

gurbetciyim · « : Mart 29, 2025, 06:07:22 ÖS »

Bir Daha Uyanmamak..

Üşüdüğümü sanıyorum ilk başta, hissettiğimi sanıyorum hala soğuğu. Sonra fark ediyorum ki tek bir şey hissedebiliyorum. Onun adı da soğuk değil; korku.

Kalkmaya çalışıyorum yattığım yerden ama kalkamıyorum. Bağırmak istiyorum, yardım istemek ama çıkmıyor sesim. Fark ediyorum sonra; bir kutunun içindeyim.

Tabut sanıyorum başta diri diri gömülmekten korkuyorum. Ama sonra açıyorlar kapağını kutunun, fark ediyorum ki bir çekmecenin içindeyim.

Rahatlıyorum kurtuldum sanıyorum.

‘Yazık olmuş’ diyor beni çıkaran. Rahmet okuyor bana onun yanındaki.

Deli bunlar diyorum beni şey sanıyorlar. O şey dilimin ucunda ama söyleyemiyorum. Nasıl bir ilacın etkisindeyim diyorum. Ne hareket edebiliyorum ne de sesim çıkıyor.

Alıyorlar beni, kefenliyorlar.

Koyuyorlar tabutun içine yüklüyorlar arabaya.

Çırpınmak istiyorum, bağırmak istiyorum ama sükût içinde uzanıyorum sadece.

Mahallemde, meydanlıkta, yanından geçerken üzerinde tabutlar gördüğüm ama hiç umursamadığım, caminin yanındaki o taşın üzerine koyuyorlar beni tabutla.

Şimdi görüyorum tanıdıklarımı, ailemi, arkadaşlarımı. Ne güzel diyorum hepsi toplanmış.

Kalkıp sarılmak istiyorum hepsine teker teker.

Sonra fark ediyorum birçoğu ağlıyor, birçoğu ağlamaklı, ismime dualar okuyorlar.

Ağlamak istiyorum hiç yaş akmıyor.

Öyle korkuyorum ki ölmüş olmaktan.

Daha çok zamanım var sanıyordum.

Saf saf diziliyor herkes. Helal ediyorlar haklarını.

Sonra sırtlarına alıyorlar teker teker tabutumu.

Çıldırmak istiyorum çıldıramıyorum.

Getiriyorlar toprağın başına, önümde derin bir çukur.

Çıkarıyorlar tabuttan, kefenin bağını çözüp salıyorlar toprağı üzerime.

Yapmayın etmeyin diye yalvarmak geliyor içimden. Ama artık kabul ediyorum öldüğümü.

Keşke diyorum ama devam edemiyorum.

O kadar çoklar ki.

Bitince tören herkes gidiyor da evine bir ben kalıyorum orada.

Uzakta, sıcak bir evin sıcacık odasında olacağım halde, bu saatlerdi önünden bile geçmeye cesaret edemeyeceğim bu yerde, soğuk toprağın altında yalnız başımayım.

Bitmek istiyorum ama bitemiyorum.

Sesler çalınıyor kulağıma, uzaktan bana gelen.

Yalvarıyorum Allah’a : rüya olsun uyanayım diye.

Uyanamıyorum.

İNTERNET RADYOMUZ 24 SAAT YAYINDADIR.
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DÜNYA FM

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: Bir Daha Uyanmamak.. (Okunma sayısı 1234 defa)

gurbetciyim

Bir Daha Uyanmamak..

BENZER KONULAR