Allah’a Güvenmek
Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem buyurdular ki:
– Kim insanların en şereflisi olmak isterse, Allah’dan korksun. Kim ki insanların en güçlüsü olmak isterse Allah’a tevekkül etsin, Allah’a dayansın. Kim de insanların en zengini olmak isterse, kendi elindekinden çok, Allah’ın nezdindekine bel bağlasın...
Allah’ı Gözet ki
Abdullah ibn Abbas (r.a.) buyurmuştur ki:
– Bir gün Nebiy-yi Ekrem sallallahü aleyhi ve sellem hazretlerinin terkisinde idim. Buyurdular ki:
– Evlâd sana bir kaç söz belleteyim. Allah’ı yani emri, nehyi, O’nun emirlerini ve yasaklarını ve gözet ki, O’nu karşında bulasın. Bir şey istediğin vakit Allah’dan iste. Yardım dilediğin vakit Allah’dan dile. Şunu iyi bil ki, bütün yaratılmışlar el birliği ile sana bir menfaat bahşetmek isteseler Allah’ın sana yazdığından fazla bir şey bağışlayamazlar. Keza yaratılmışların tümü, elbirliğiyle sana bir zarar vermek isteseler, Allah’ın sana takdir ettiği ziyandan fazlasını yapamazlar. Kalem işleri hitama erip kaldırılmış, sahifeler de üzerindeki yazılar tamam olup kurumuştur.” (Tirmizî)
Tirmizî’den başkasının rivayetine göre şöyle buyurulmuştur:
– Allah’ı gözet ki, onu yanında bulasın. Geniş zamanında Allah’a kendini sevdir ki, o da seni sıkıntı zamanda tanısın (sevsin). Bilmiş ol ki takdir-i ilahiye göre başına gelmeyecek olan şeyin sana isabet edeceği yoktur. Ve sana isabet edecek olan şeyden de senin kurtulacağın yoktur.
Bilmiş ol ki Allah’ın yardımı sabır ile, kalbin sıkıntısı da, kederle beraberdir. Her güçlükle beraber bir kolaylık vardır. (Ashab-ı Kiram, Abdullah bin Abbas r.a.)
Bu hadis-i şeriflerde, bir kulun, daima her şeyin Kadir-i Mutlak, Vahidü’l-Kahhar hazretlerinin izn-i ilahisinde olduğunu bilmesine, ve ona göre her hat ve hareketini, tanzim ve tevekkül üzere bulunmasına işaret vardır. Kul, her varlığın, yegâne sahibi Allah teâlâ ve tekaddes hazretleri olduğunu tam idrak ederse, insanların ne mevkide olurlarsa olsun, birer aciz zavallılar zümresi olduğunu ve ellerinde mahdud bir selahiyetten başka bir kuvvetleri olmadığını anlar. En yakınlarına hatta çoluk çocuğuna dahi bel bağlamaz. Malına, şöhretine güvenmez. Her şeyin Hak celle ve ala’nın yardımı ile tecelli ettiğini bilir, Yaratanına karşı, bilgisi, bağlılığı, sevgisi, teslimiyet ve tevekkülü artar, yaratılmışlardan hiç bir şey beklemez hale gelir. Gene her sıkıntının sabırla sona ereceğini ve her darlığın sonunda da bir genişlik ferahlık olduğunu bilir.
Abdülkâdir Geylânî’nin Duâsı
– Allah'ım bizi bize döndür. Bizi kapında durdur. Allah'ım bizi, senin için sende ve seninle eyle. Bizi sana hizmetle bahtiyar eyle. Almamız da vermemiz de senin için olsun. İçimizi senden başkasının sevgisine mekan olmaktan temizle, nehyettiğin yerleri bize gösterme. Emrettiğin yerlerde bizi, bize kaybettirme. Zahirimizi (dışımızı) sana masiyetten (günah işlemekten), batınımızı (içimizi) da şirkten koru. Bizi nefislerimizin elinden al, kurtar sana ulaştır. Bütün fiil ve hareketlerimiz yalnız senin için olsun. Yalnız sana güvenelim, sana dayanalım. Senden başkasına aslâ güvenmeyelim, dayanmayalım. Senden gafil olma bedbahtlığından bizi uyandır. Bizi, sana taat, ibâdet, ve münacat elbiseleri ile giydir.
Kalblerimize ve özlerimize sana yakınlık zevkini tattır. Nasıl ki gök, ile yer arasını ayırdı isen, günahlarla bizim aramızı da aynen öylece ayır. Bizi günahlardan uzak tut. Nasıl ki, gözün siyahı ile beyazının arasını biri birine yakın etti isen, aynen onun gibi, bizi de sana kulluğa, sana taate yakin et. Günahlarla bizim aramızı aç. Tıpkı, sana masiyet bahsinde, Yûsuf aleyhisselâm ile Züleyha’nın arasını açtığın gibi.
Allah'ım! Bizi gaflet uykusundan uyandır. Bizim kimimizi, kimimizden faydalandır. Bizi yalnız kendinle meşgul eyle. Ta ki nefislerimiz islah olsun. Nefislerimize sana gelen yolu göster. Ömrümüzün kalan kısmını, senin yolunda meşguliyetle geçirelim!
Amin.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
