Akidemiz ve Biz
İnsanlık, tarihin başlangıcından beri kendini şu devasa sorularla baş etmek zorunda hissetmiştir. "Nereden geldik, nereye gidiyoruz, niçin geldik?"
Tüm çağların büyük kafalarını meşgul etmiş bu sorulara en güzel cevaplar da hep peygamberler tarafından verilmiştir. Peygamberler Allah'tan aldıkları vahiylerle insanların bu konudaki ihtiyaçlarını gidermeye çalışmışlardır. Büyük filozoflar, düşünürler az önce zikrettiğimiz konularda kendi kafalarından bir şeyler söylemeye gayret göstermişlerdir ama insanlık, bir sonraki bir öncekini yalanlayan, eleştiren bu filozoflar takımını hayatı anlamlandırma ve hayatı yaşama konusunda yetkin ve yeterli görmemişlerdir. Çünkü filozofların en büyük açmazı söyledikleri şeylerde pratik göstergelerinin olmayışıydı. İnsanlar her zaman söylediklerini pratik hayatta sergileyen kişileri kale alırlar. İşte bu noktada peygamberler insanlar için tam bir nümune-i imtisal idi.
Peygamberlerin getirdiği din, insanların hayatını yukarıdaki sorular yönünden tatmin etmiştir, insanlık verilen bu cevaplan unutup başka yollara, başka sözlere iltifat edince dünya çıkmazlara girmiş insanlık çeşitli çeşitli bunalımlar yaşamıştır.
Dinlerden semavi olan İslam, ilahi esaslarını üç temel üzerine kurmuştun Tevhid, nübüvvet, ah i ret Akaid ilminde buna usulü selase (üç asıl, üç temel) denir. Bu üç aslın da aslı, temellerin de temeli Tevhıddir. Yine buna da aslu’l-usul (asılların aslı) denir.
Yeryüzü insanlarına Allah’ın gönderdiği Tevhid dini İslam, akidesinin saflığı, sadeliği, fıtriliği itibariyle diğer bütün dinlerden üstündür.
Biz Müslümanların yaşadığı dünya farklıdır. Böcekler, kuşlar, atlar, Budistler, Yahudiler, Hristiyanlar.. Bunlarla yaşadığımız dünya farklıdır. Aynı olan sadece nefes alıp verdiğimiz mekandır. Bedenen aynı dünyada, ruhen, zihnen fikren, inanç yönünden ayrı dünyalarda yaşıyoruz. Kavga da tam işte burada başlıyor, ideolojik dünyasını genişletme çabaları karşısında diğer düşünceler tepki gösteriyor. Alanlarının daraltılmasını istemiyorlar. Kısıtlanmış olmak istemiyorlar ve bu yüzden de karşı dine, karşı düşünceye tepki gösterip onunla kavgaya tutuşuyorlar. Genişletmek istemeyenler için hiçbir sorun yok, ilk dönem Planiflerde olduğu gibi. Hz. Muhammed ise genişletmek, yaymak istedi ve bu yüzden Mekke müşrikleriyle azim bir kavgaya girişti. Genişlettikçe tüm dünya karşısına geçti, onu durdurmaya kalkıştı.
Yeryüzündeki savaş akideler savaşıdır. Akidelerin yayılma daralma, gen çekilme, bozulma, çürüme meydanıdır bu dünya. Böyle bir dünyada peygamberler savaşa Tevhid dininin bayrağı olan "La ilahe illallah" ile çıktılar.
Allah’tan başka ilah yoktur, anlamındaki bu sözün hak batıl mücadelesindeki yen çok mühimdir. Bir karpuzda çekirdek ne ise İslam dininde de bu söz öyledir. Karpuz çekirdeğinde karpuzun bütün özellikleri gizlidir, şifrelidir. Karpuzun kabuğunun kalınlığı, çekirdeklerinin sayısı, kırmızılığının tonu, tadı vs hepsi o çekirdekte şifrelenmiştir. Aynen İslam dini de "La ilahe illallah” sözünde şifrelenmiştir. Bu dinin bütün özellikleri bu sözün açılımıdır.
Allah'tan bir lütuftur ki İslam akidesi hala saflığını korumakta, temizlik, sadelik ve kutsiyetini muhafaza etmektedir. Onu eksiksiz ve gerçek olarak tecelli ettirmeyi ne önünden, ne ardından batılın erişemediği Kur'an-ı Kerim ve hiçbir şek ve şüpheye yer bırakmayacak kadar sabitliği kesin olan Resulullah’ın sahih sünneti üstlenmiştir.
Bu sabit akidenin özelliklerinden biri de bütün peygamberlerin mirası olması, zaman ve mekanla değişmeyen Allah’ın biricik Tevhid dini ile bütün müminleri birbirine bağlaması ve üstün şerefli bir hayata yönelten olumlu bir akide olmasıdır. Ancak akıl ve kalplerde yerini alması, hayata ve insanlık cemiyetinin tümüne egemen olması için onu insanlara tebliğ edecek her yönüyle açıklayıp insanlara ulaştıracak büyük bir çabaya ihtiyaç vardır.
İslam, akaidin herhangi bir insan tarafından kabulünün, şehadet-şahitlik olarak tanımlamışın Bu, Allah'ın bir olduğuna. Muhammed(sav)’in de onun resulü olduğuna dair yapılan bir şahitliktir. "Şahitlik ederim ki Allah’tan başka bir ilah yoktur ve Muhammed Allah’ın resulüdür." Bu şehadet-şahitlik, insanın, İslam'a girişinin anahtarıdır. Bu kimse, artık İslâmî hükümlerin gereklerini yerine getirmekle mükelleftir.
Allah'ın birliğine dair yapılan şehadet, rablık "yaratma ve terbiye etme” ve ilahlık "kulluk” yönlerinden Allah’a iman akidesinin mükemmeliğini ifade eder.
Hz. Muhammed’in rasullüğüne dair yapılan şehadet melekler, kitaplar, peygamberler ve ahiret günü ile şeriatın usul ve ahkamına iman akidesinin bütünlüğünü ihtiva eder. "Peygamber ve inananlar, rabbinden ona indirilene inandı. Hepsi Allah’a, meleklerine, kitaplanna, peygamberlerine inandı."(el-Bakara, 285)
"Yüzlerinizi doğuya ve batıya çevirmeniz iyilik değildir. Asıl iyilik, Allah'a, ahiret gününe, meleklere, kitaba, peygamberlere İnanmaktır."(el-Bakara, 177)
FANİ DUNYA RADYO FORUM
