NE OLUYOR BİZE
Asrımız müslümanın başına gelen en büyük musibet dünyevileşmedir. Dünyaya kapıldıkça ne yazık ki ahiretimizden uzaklaşıyoruz. Dünyaya, eleştirdiğimiz ehli küfürden ne kadar farklı bakıyoruz. Oysa iki günü bile birbirine eşit olan zarardadır nebevi nasihati biliyoruz. Ancak zararı karı dünya için yapıyoruz.
Beklentilerimizin dünyevileştiğini bildiğimiz halde, dilimizle cenneti istiyoruz. Kendimizi avutuyoruz. Asıl gerçek ahireti sıradan gibi okuyoruz, konuşuyoruz. Dünyayı içselleştiriyoruz. Dünyalıklarımızla ilgili aksaklıklara, kayıplara üzülüyorken, Allah (c.c.)' a sadakatsizliğimiz düşündürmüyor.
Nefes kadar yakın ölüm. Büyük hesabın hesabını unutmuşuz.
Oysa elli yıllık dünya hesapları yapıyoruz. Gelecek algımız dünya ile sınırlanmış, istikbali dünya olarak belirlemişiz. Bütün güzelliklere sahip olmak istiyoruz. Adeta cenneti dünyada kurmayı hayal ediyoruz. Oysa Müslüman olan asıl güzelliğin ardına düşer. Dünyanın zevkini sürmeye talip, bir daha mı geleceğim dünyaya deyip dünyayı sahipsiz sananların :”
"Dünyadaki hayatınızda sizin için güzel olan her şeyi harcadınız, onların zevkini sürdünüz; ama bugün, yeryüzünde haksız yere büyüklük taslamanızın ve yoldan çıkmanızın karşılığında alçaltıcı bir azap göreceksiniz" (Ahkaf/46)
tehdidini anlamamaları normaldir.
Ya Müslüman! O da dünyayı sahipsiz düşünebilir mi? Yaşadığı hayatın her zerresi kendisine şahit olduğuna iman ettiği halde. İnsan iki şeyden birine yaklaşınca diğerinden uzaklaşır. Müslüman dünyaya yaklaştıkça ahiretten uzaklaşacağını unutmamalıdır. Peşin olan her zaman çekicidir. Ama geçici peşin olan için kalıcı senin olacak feda edilir mi? kesime giderken yoldaki otta gözü kalan hayvanlar gibi son nefesine kadar aklı dünyada kalabilir mi?
Rahman' ın:” Durakları ateş olduğu halde kafirler, zevklenirler ve hayvanlar gibi yerler. (Muhammed /12)
uyarısını hesaba katmadan yaşayabilir mi?
Ne oluyor bize!
Kıyamet, mahşer, mizan bizim içinde kurulacaktır. Sanki cennet garanti gibi davranıyoruz. Keşkelerin feryada dönüştüğü cehennemden gelen
“Ah, keşke dünyaya geri gönderilsek de bir daha Rabbimizin âyetlerini yalanlamasak ve inananlardan olsak!" (Enam 6/27)
sesi duymaz olmuşuz.
“Ey insanlar! Siz Allah' a muhtaçsınız, Allah ise müstağnidir, övülmeğe layık olandır.” (Fatır 35/15)
gerçeğine rağmen övülmeye layık gördüğümüz değerler mi değişti.
Düşünmeyecek miyiz?
"Öğüt alacak kişinin öğüt alabileceği kadar bir süre” (Fadır 35/37) yaşadığımız halde.
Dünyamız mı önemli ahretimiz mi?
Hemen cevap vermeyelim. Geride kalan ömründe nereye daha çok yatırım yaptık. Biraz düşünelim.
O zaman nedir hep dünya hesaplı hayat yaşamamızın sebebi! Oysa dünya Müslüman için sadece ve sadece araçtır.
Dünya “Azıcık bir menfaattir.”(Al-i İmran 3/197) gelecek olan baki hayat için geçici dünya menfaatine düşkünlük ne büyük yanılgıdır.
Beklentilerimizin ne olduğunu yeniden gözden geçirmeliyiz. Ne istiyoruz neler yapıyoruz sorusunu cevaplamalıyız. İnsana kendisinin yaptığı düşmanı yapmazmış derler. Kendimize dost muyuz düşman mıyız anlamalıyız. Hevalarını ilahlaştıranların düştüğü bataktan haberdar olmalıyız. Kimse ayranım ekşi demez ama bu ayranın ekşiliğini ortadan kaldırmaz.
Müslüman canını ve malını Allah (c.c.)’ın emri için harcayandır. Canımızda malımızda dünyalıklarımızın emrinde geçiyorsa tevbe suresi 111. ayeti … nasıl anlayacağız?
Teşhis belli!
Tedavi belli!
Çare:” Hep birlikte Allah’ın ipine (Kur’an’a) sımsıkı sarılın. Parçalanıp bölünmeyin. Allah’ın size olan nimetini hatırlayın. Hani sizler birbirinize düşmanlar idiniz de O, kalplerinizi birleştirmişti. İşte O’nun bu nimeti sayesinde kardeşler olmuştunuz. Yine siz, bir ateş çukurunun tam kenarında idiniz de O sizi oradan kurtarmıştı. İşte Allah size âyetlerini böyle apaçık bildiriyor ki doğru yola eresiniz.”(Al-i İmran/103)
FANİ DUNYA RADYO FORUM
