Sessizlik ve dostluk çatırdaması
İnsan kırıldıkça susmaya alışır. Haksızlığa da susa susa neye dönüşür Allah bilir. Yine de kırmamak evladır. Kalbimizin kırıklığı kırınca geçmiyor ne de olsa.
Dostluk bu dünyadan ötekine gidecek güzel bir şeydir. Her şey fani iken dostluklar bakidir. Yalan olana aldanıp daim olanı kaybetmek şüphesiz üzücüdür.
İftiralar ve ithamlar insanların korkusuzca kullandığı şeyler haline geldikçe kaybetmeye başladık çoğu şeyi. Çoğu şeyle beraber bir gün kendimiz de kaybolacağız. Elimizde avucumuzda kırgınlıktan başka bir şey kalmayacak.
Karşılıksız iyilik her zaman iyidir. Sizi üzen birisine iyilik yaptığınızda içinizde bir ferahlama hissedersiniz. Kırmaya devam etseler de bunu korumak evladır. Zira iyilik bizden çıkar ve bizi kuşatır. Yaptıklarımız bizi sarmalar iyilik ölçüsünce güzelleşiriz. Güzel adamlar oluruz.
Öncelikle kibri ve kıskançlığı yıkacağız. Bugüne kadar en fazla yaptığım ve bir türlü de vazgeçmediğim hatta aynı neticeleri aldığım durum bana kötülük yapandan özür dilemek. Bu özrünüzü mırın kırın da olsa kabul edecekler, kibirleri okşanacak ve bir kat daha üstün sanacaklar kendilerini. Vicdan azabı da pişmanlık da özür de olmayacak unutun bunu. Yine de devam iyiliğe, peki niye “Nasıl olmuşsa bilmiyorum, vurmuşlar bize biz vurmamışız”*
Biz vurduğumuzda da pek bir şey değişmeyecektir. Kimse hak ettiği cevabı almıyor ve kimse kendi hatasını görmüyor. Kasten haklıdır her insan. Kendi dışında her kim varsa kötüdür. Bu korkunç yanılgı ile kibir büyür de büyür. İnsan kendine kör hâle gelir. Kendini görmeyen bir şeyi de göremez. Daima suçlamalarla ilerler. Hayatını bu şekilde sürdürür.
Bizim için aslolan dostluktur. Kimsenin başarısını hüzünle, kederini sevinçle karşılayacak kadar alçak değiliz. Yetimiz bir defa, yetim haddini biliriz. Ruhumuzda kötüye isyan var. İyiye şefkat ve sevgimiz dünyayı kuşatacak kadar engindir. İnsan kullanmayı bilmeyiz zira insan bir eşya değildir mal değildir, insanlar sevilir, eşyalar kullanılır. İnsanı eşya gibi gören kendisini kaybeder, aslını kaybeder.
Hak savunmak mı mühim kalp kırmamak mı Bazen bizi en çok bu çizgi zorluyor. Çoğu zaman karşı taraf için bitmişizdir. Bizim duyduğumuz bağ da sevgi de dostlukta tek taraflıdır. Tek taraflı olan tek şey aşk değildir yani. Bu dünyada arkadaşlıklar da dostluklar da saygılar da tek taraflı olabiliyor. O durumda ne kadar çabalasak da kürek çeksek de nafile. Dünya bize sormadan dönüyor. Onlar bize sormadan siliyor. İnsan en çok silinmeyi öğreniyor.
İnsan hayatında kaç defa kaybeder babasını Ya bir yetim kaç defa kaybeder Her gördüğü adamı baba gibi benimsedikçe işte o kadar kaybedecek babasını. Ve bir gün anlayacak ki; kaybetmedi aslında, onun hiç babası olmadı.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
