Dua Geleneğine Sahip Çıkmamız Lazım
Bugün işleyeceğimiz hadis-i şerif dua ile ilgili. Dua etmek Yüce Allah’ın sevdiği bir şeydir. Çünkü dua eden kişi, Cenab-ı Hakk’ın varlığını birliğini, her şeyin ondan geldiğini kabul edip ondan medet ummak demektir. Bu yüzden de dua, imanın gerekliliklerinden birisidir ve dua çok önemlidir.
Ağzımızdan dua veya beddua olarak çıkan her şey melekler tarafından not ediliyor, kaydediliyor. O yüzden burada bir uyarıda bulunmak istiyorum.
Çocuk büyüten anne-babalar, bir olumsuzluk karşısında hemen evlatlarına beddua ediyorlar.
Anne-babanın ağzından çıkan dua ister ciddi olsun isterse ciddi olmasın melekler hemen arşa götürürler. Sonra da gereği yapılır. Bu konuyu Resulullah Efendimiz bize bildiriyor ve bizi uyarıyor. Günümüz de maalesef özellikle de anneler çok çabuk çocuklara bela okuyabiliyorlar.
Bu, yanlış bir şeydir. Ağzımızı belaya alıştırmayalım, hele ki çocuklarımıza karşı. Bir de karşısındaki insanı ikna etmeye çalışan kişi ‘Allah belamı versin ki…’ diye cümleler kullanıyor. Sakın ha bunu alışkanlık haline getirmeyin. Hoş bir şey değil. Ağzımızdan güzel şeyler çıksın.
MÜMİN BEDDUACI OLMAZ
“Bir müminin dua ederken, ‘Allah’ım benim büyük küçük bütün günahlarımın hepsini affet. Günahları terk edip Senin rızanı kazanmak için bana güç kuvvet ver ve akıbetimi hayreyle’ demesi yeterlidir” diye buyuruyor Resulü Müctebâ Efendimiz. Hadis-i şerifte geçen duanın kısa halini söylemek gerekirse, “Allah’ım beni affet, bana merhamet et ve Cennet’ine beni dâhil eyle.” Hayatımızda örnek almamız gerek, rehberimiz Hz. Muhammed Mustafa Efendimiz bize dua konusunda bu tavsiyeyi yapıyor. Gayet kısa ve öz.
İşte bu kısa dua, dua edip Allah’tan istemek isteyen kişi için yeterlidir. Uzun uzun duaları ezberlemeye gerek yok, bu dua bizim için büyük bir kolaylık ve fırsat. Dua etmek çok güzel ve fırsatımız varken elimizden geldiğince Allah’a dua etmemiz gerek. Biz istediğimiz kadar çalışalım, tedbir alalım ama takdir Allah’ın elinde, o yüzden dua edip her şeye gücü yetenden istememiz gerek. Dua etmek ciddi bir hassasiyettir ve önemli bir konudur. Ecdadımızda da bu hassasiyet vardı.
Bunu tarihe bakınca anlamak da çok kolay. Çünkü onlar Allah’tan istemişler, Allah da onlara zaferler, fetihler vermiş. Biz de Peygamber Efendimiz başta olmak üzere, geçmişlerimize ve ecdadımıza yakışır nesiller olmak için dua geleneğine sahip çıkmamız lazım. Bizim milletimiz her şeyi Allah’tan bekleyip, yine Allah’a sığınmıştır. Biz de onlar gibi olalım ve sakın tersini yapmayalım. Nedir tersi? Beddua etmek. Mümin bedduacı olmaz. Hele ki ufak tefek şeyler için ağzımızdan beddua, lanet, bela çıkmasın. Anne-babalar gibi bazı kimselerin ettiği dualar anında arşa gider ve gereği yapılır.
PEYGAMBER EFENDİMİZ’İN MÜJDESİNİ KULAĞIMIZA KÜPE ETMELİYİZ
Peygamber Efendimiz buyuruyor, “2 şey vardır ki kıyamet günü mizanda sevabı çok büyük gelir. ‘Subhânallâhi ve bi hamdihî’’ ve ‘Subhânallâhi ve Azim.’ Bu iki cümleyi söylemek çok basittir. Ancak Allah katında, kıyamet günü çok büyük bir sevaba denk gelir. ‘Subhânallâhi ve bi hamdihî’’ ve ‘Subhânallâhi ve Azim’ hiç olmazsa günde bir defa bunları söylemek lazım. Allah bunları söyleyenleri çok sever ve bu sözler kıyamet günü insanın kurtuluşuna vesile olur. Peygamber Efendimiz’in bu müjdesini kulağımıza küpe etmeliyiz. “Vay, vay. Kıyamet günü ameller tartılırken çok kazandıran 3 şey vardır. Birincisi ‘Sübhanallahi Velhamdülillahi vela İlâhe İllallahü Vallahü Ekber.’ İkincisi salih bir evlat. Üçüncüsü de salih evladı kendisinden önce ölümüne isyan etmeyen kimse.” ‘Sübhanallahi Velhamdülillahi vela İlâhe İllallahü Vallahü Ekber’ gayet basit ve hepimizin ezberleyebileceği bir şeydir. Zaten çoğumuz da bunu ezbere biliyoruz. İşte en azından günde bunu 1 defa söylemeyi kendimize alışkanlık edinelim. Salih evlat konusuna gelecek olursak, her anne-baba çocuğuna Müslümanlığı öğretip onları güzelce yetiştirecek. Allah’ın emirlerini, Resulullah’ın sünnetini öğretecek. Bu, her anne-babanın sorumluluğudur.
O çocuk Allah’ın emanetidir ve Allah’ın emanetine de en güzel şekilde bakmak bizim boynumuzun borcudur. Son olarak Allah’ın emanetini geri alması konusu var. Salih bir Müslüman olarak yetiştirdiğimiz ve bize emanet olan çocuğumuzun bizden önce vefat etmesi kesinlikle isyan etmememiz gereken bir şeydir. Evet çok zor bir durum, çok üzücü bir şey ama metanetli olup Allah’a isyan etmemek en güzeli. Şimdi cenazelerin arkasından feryat, figan, çığlıklar, ağıtlar atılıyor. Bu doğru değil güzel kardeşim. Allah’ın olan Allah’a kavuşuyor diye bu şekilde kendimizi harap etmemiz doğru değil. İşte evlat acısı yaşayan bir kişi de Allah’a sığınır ve ona isyan etmezse ona verilecek sevap, ahirette ona yeter…
Prof. Dr. Cevat Akşit.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
