Boşanma Ahlakı
Muhterem Kardeşlerim!
Yüce Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurmaktadır: “Kendileriyle huzur bulasınız diye sizin için türünüzden eşler yaratması ve aranızda bir sevgi ve rahmet var etmesi, onun varlığının delillerindendir. Şüphesiz bunda düşünen bir toplum için elbette ibretler vardır.”[1]
Değerli Mü’minler!
Allah’ın emri, Peygamber (s.a.s.)’in sünneti üzere kurulan aile hayatında arzu edilen, evliliğin bir ömür boyu sürmesi, eşlerin sevinç ve üzüntülerinde birbirlerine destek olmaları, aile ortamını samimi bir yuvaya dönüştürebilmeleridir.
Cenâb-ı Hakk, eşlerin birbirleri ile iyi geçinmelerini öğütler. Ancak evlilik hayatı bazen istenilen şekilde devam etmeyebilir. Eşler arasında sevgi sona ermişse, merhamet ve şefkat tükenmişse, iki taraf için evlilik dayanılmaz bir hal almışsa, dinimizce hoş karşılanmasa da boşanmak, eşler için bir çıkış yolu haline gelebilir. Bundan dolayı Efendimiz (s.a.s.), “Allah’ın, helâl kıldıkları arasında en sevmediği şey boşanmaktır.”[2] buyurmuşlardır.
Boşanma, Allah'ın en sevmediği iştir; çünkü aile fertlerini, akrabayı ve toplumu sıkıntıya sokar. Helâldir, çünkü bütün yolları denedikten sonra başka bir çare bulamayan karı koca için, Allah'ın ortaya koyduğu bir ruhsat kapısıdır.
Aziz Mü‘minler!
Huzurlu bir toplumun teminatı olan aile kurumunun gittikçe yıprandığı günümüzde boşanmalar maalesef giderek artmaktadır. Psikolojik ve ekonomik sorunlar, şiddetli geçimsizlik, eşlerin birbirini ihmal etmesi, aldatma, alkol ve kumar bağımlılığı, ailelerin evli çiftlere gereksiz müdahaleleri gibi faktörler eşler arasında ayrılık tohumları ekmekte ve toplumumuzun teminatı olan aile birliğini tehdit etmektedir.
Boşanma, sonuçları itibariyle çok ciddi bir iş olduğu için bu kararın iyice düşünülerek ve geniş bir istişare ile verilmesinde fayda vardır. Eşler, mükemmeliyetçi beklentiler içerisine girmek yerine, birbirlerinin güzel yönlerini görerek hayatlarını devam ettirmeye çalışmalıdır. Yüce Mevlâ bazen insanın hoşlanmadığı bir huyun kendisi için bir hayır vesilesi olabileceğini şöyle vurgulamaktadır: “Eşlerinizle güzel bir şekilde geçinin. Kendilerinden hoşlanmadıysanız, bilin ki, sizin hoşlanmadığınız bir şeyde Allah, birçok hayırlar takdir etmiş olabilir.[3] Peygamber Efendimiz (s.a.s.) de “Mümin eşine karşı kötü duygular beslemesin; çünkü onun bazı huylarından hoşlanmasa da diğer huylarından hoşlanabilir.”[4] buyurarak eşlerin mümkün olduğu kadarıyla geçinmelerini, birbirlerinin iyi yönlerini görmeye gayret göstermelerini tavsiye etmiştir. Aile birliğinin sağlanması sadece evli çiftler üzerindeki bir yükümlülük değildir. Akrabalar da aile birliğini zedeleyecek ve eşler arasında fitne oluşturacak söz ve davranışlardan uzak durmalıdır. Efendimiz (s.a.s.) “Eşleri birbirine karşı kışkırtan bizden değildir." buyurarak, eşlerin arasını bozmanın, onların huzurunu kaçıracak söz ve eylemlerde bulunmanın, müslümana yakışmayacağını ifade etmişlerdir.[5]
Aziz Mü‘minler!
Bütün tedbirlere, aile birliğini devam ettirme çabalarına rağmen evlilik boşanmayla da sonuçlanabilir. Ancak boşanarak yollarını ayıran çiftler geçmişten gelen hukuklarına saygılı olmalı ve birbirlerinin mahremiyetine aynı derecede sadakat göstermelidir. Yollar ayrıldı diye düşmanlık ifade eden söz ve davranışlar mü’minlere yakışmaz. Yüce Kur’an’ın emri de budur. “Evliliğinize ya iyilik üzere devam edin ya da güzellikle birbirinizden ayrılın.”[6] ayeti mü’min şahsiyetinin boşanırken bile güzel ahlak, nezaket, zarafet, hak ve hukuk duyarlığından uzak kalamayacağını ortaya koymaktadır.
-----------------------------------------------
[1] Bakara, 2/231.
[2] Rûm, 30/21.
[3] Ebû Davûd, Talâk, 3.
[4] Nisâ, 4/19.
[5] Müslim, Radâ, 61.
[6] Ebû Dâvûd, Talâk, 1, Bkz. Hadislerle İslam, C.4, S. 163-176:
[7] Bakara, 2/229.
AYET VE HADİSLERDE NAMAZ
Değerli Mü’minler!
Bir gün ashabıyla birlikte otururlarken, namaz vaktinin geldiğini gören Efendimiz (s.a.s.) yanındaki Bilal’e dokunarak şöyle buyurdular: “Haydi kalk Bilal ve bize huzurun çağrısı olan ezanı oku!”[1]
Hazreti Âişe Validemiz de Peygamberimiz’in namaza olan düşkünlüğünü şöyle anlatmaktadır: Rasûl-i Ekrem (s.a.s.) geceleyin kalkıp bazen ayakları şişinceye kadar namaz kılardı. Bunun üzerine ona; “Yâ Resûlallah! Senin geçmiş ve gelecek bütün günahların bağışlandığı halde niye böyle kendini yoruyorsun?” diye sorunca, "Allah'a şükreden bir kul olmayayım mı, ey Âişe?" diye cevap verdiler.[2]
Yüce Kur’an’da da namazın insan ve toplum üzerindeki olumlu etkisi şöyle anlatılmaktadır: “Namazı kıl, çünkü namaz kötülük ve çirkinlikten alıkoyar. Allah’ı anmak elbette en büyük şeydir. Allah yaptıklarınızdan haberdardır.”[3]
Kardeşlerim!
Namaz, dinî hayatımızın direği ve İslam’ın beş esasından biridir. Namaz, Allah’a imandan sonra mü’minlerin sorumlu tutulduğu en öncelikli görevdir. Sevgili Peygamberimiz bu sorumluluğu şöyle ifade etmişlerdir: “Kıyamet günü insanın ilk sorguya çekileceği şey namaz olacaktır.”[4]
Namaz gündelik hayatımızda yalpalamadan doğruluk ve istikamet üzere yaşamamızın en önemli teminatıdır. Cenab-ı Hakk şöyle buyurmuşlardır: “(Ey mü’minler!) Sabır ve namazla yardım dileyin. Bununla birlikte namaz Allah’a samimiyetle bağlı olanlar hariç (çoğu insan için) gerçekten ağır bir yükümlülüktür.”[5]
Namaz, mü’minin miracı ve Allah’a en yakın olduğu haldir. Sevgili Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuşlardır: “Kulun Rabbine en yakın olduğu an secde halidir. Öyleyse secdedeyken çokça dua ediniz.”[6]
Namaz insanı bütün manevi kirlerden arındırır. Bir hadis-i şerifte namazın bu özelliği şöyle anlatılmaktadır: "Ne dersiniz? Birinizin kapısının önünde bir nehir aksa ve o kimse her gün bu nehirde beş defa yıkansa, kirinden bir şey kalır mı? Beş vakit namaz da işte böyledir. Allah beş vakit namazla günahlarınızı silip yok eder."[7]
Namaz gündelik meşguliyetlerimize kurban edeceğimiz bir ibadet değildir. Mü’minlerin namazla ilgili duyarlıkları Kur’an-ı Kerim’de şöyle ifade edilmektedir: “Öyle kişiler var ki, ne ticaret, ne alış-veriş onları Allah'ı zikretmekten, namazı dosdoğru kılmaktan ve zekâtı vermekten alıkoyabilir; onlar, kalplerin ve gözlerin dehşetten allak bullak olacağı günden korkarlar.”[8]
Namaz her türlü kötülükten korunmanın da en güzel yoludur. Bu konuyla ilgili Efendimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuşlardır: "Sabah namazını kılan kimse Allah'ın himayesindedir. Dikkat et o zaman ey Âdemoğlu! Allah, bizzat himayesinde olan bir konuda seni sorguya çekmesin."[9]
Namazın hata, günah ve kusurlarımızın bağışlanmasına vesile olduğunu Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle açıklamışlardır: "Size, Allah'ın günahları yok edip, derecelerini yükselteceği güzel bir şey söyleyeyim mi? Güzelce abdest alarak mescide doğru adım atmak, bir namazı kıldıktan sonra öteki namazı beklemek. Evet, işte yapmanız gereken budur."[10]
Cenab-ı Hakk, namazlarımızı bu esaslar dâhilinde kılabilmeyi nasip eylesin; ibâdât ve tââtımızı kabul buyursun; cümlemizi rızasına nail eylesin. Cumamız mübarek olsun.
Amin.
-------------------------------------------------------
[1] Ebu Davud, Edeb, 86.
[2] Müslim, Sıfâtü’l-Münâfikîn, 81.
[3] Ankebût, 29/45.
[4] Nesâî, Salât, 9.
[5] Bakara, 2/45.
[6] Müslim, Salât, 215.
[7] Buharî, Mevâkîtü’s-Salât, 6.
[8] Nûr, 24/37.
[9] Müslim, Mesâcid, 262.
[10] Müslim, Taharet 41.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
