Karekter Eğitimi
Karakter, doğuştan kazanılmayan ve sosyal bir kavram olarak insanların çok yönlü özelliklerini tanımaya yarayan davranışlar bütünlüğüdür. İnsanın kendisine, çevresindekilere, genel olarak topluma karşı tavırlarını belirleyen karakter, toplumsal bir kavramdır. İyiyi bilme, iyiyi sevme ve iyiye ulaşma olarak bilinen karakter, düşünce hissetme ve davranış olarak da tanımlanır.
Alfred Adler'e göre: "Karekter, ne verasetle geçen ne de doğuştan gelen bir takım yatkınlıklardır. Örneğin bir çocuk, tembel olarak doğmaz. Hırs, kıskançlık, güvensizlik gibi karakter özellikleri kişiliğin ayrılmaz bir parçası olduğunu kabul etsek bile, bunların verasetle geçtiğine ve değişmez olduğuna inanılamaz. Bunlar hayatın, erken yıllarında kazanılmış bir takım özelliklerdir." Karakter denilince toplumda, olumluolumsuz davranışlar anlaşılır. Zayıf karakter, bir suç değildir ama, insanı suça götürebilir. Goethe: "İnsan karakteri, en çok nelere güldüğünden belli olur." Karakter insanın kendisini tanımasıyla, kendi kimliğini fark etmesi ile başlar. Bu süreç ailede başlar, okullarda devam eder. Hz. Ali: "Her şey zeval bulmaya mahkûmdur. Bunun yalnız bir istisnası vardır. o da fazilettir." Öğrenciler fazileti ve temel ahlaki değerleri tanıma, anlama ve akademik donanımlarla birlikte diğer gelişimlerini ailede, okullarda ve yaşadıkları çevrelerde yaşları büyüdükçe de sürdürürler. İnce, derin anlayış, sağlam iman, güçlü sevgi ve fazile t ile beslenen ahlak eğitiminin, karakter oluşumunda rolü büyüktür. "Ahlak eğitimi ile çatışmalar, kırgınlıklar, huzursuzluklar, disiplinsizlikler ortadan kalkar. Sevgi, saygı ve sağlıklı ilişkiler egemen olur. Öğrencileri yücelten, asilleştiren, erdeme ulaştıran, hayata bakışı anlamlaştıran bu eğitim yalnız din kültürü öğretmenlerine bırakılmamalı, ortak bir bilinç oluşturulmalıdır. Her eğitimci bu alanda Bilgeliğin ve aklın gerçek bekçileri olmalıdır."
Karakter eğitiminde öğrencilerin, bedensel ruhsal ve zihinsel gelişimlerini tamamlamalarına yönelik yapılan rehberliklerde süreklilik esastır. Bu rehberlikte, manevi eğitimin önemi büyüktür. Manevi değerlerin sevgi ile bütünleşerek kazandırılması ile karakterler terbiye edilir. Maneviyatla güçlenen bu yapı ile kişilerin vicdanlarındaki en küçük ses bile anlam kazanır. Bu sese bağlı olarak her söze ve davranışa olumlu tepkiler verilir. Verilen tepkiler etkili sesler de getirebilir. Böylece bilgi ve belgeye önem verilerek düşüncelere ince ruhluluk kazandırılır. Düşüncenin açıklığı ve doğruluğu kimden gelirse gelsin kabul görmesi iradelere yön verir. Kişisel olarak alınan her kararda, uygulanan her davranışta ahlaki izler görülür. Vicdanlarda yerleşen bu duygu ile söz ve davranışlar karakter olarak belirginleşir. Kendini tanıyan davranışlarını önemseyen bireylerde, oldukça güzel karakter motifleri kendiliğinden gözükür.
Sağlam bir iradeye, temel özgürlüklere, öğrenme ve kişiliklere saygı ile birlikte sürdürülen karakter eğitimi yasaklar, cezalar ve suçlamalarla değil teşvik, edep ve nezaketle sürdürülmelidir. Bu eğitim birkaç saatlik seminer veya programla belirlenecek olay değildir. Ancak bu konuda verilen teorik bilgiler önemlidir.
Karakter eğitimi adam olma eğitimidir. Kişiler farklı meslek gruplarında görev yapabilirler. Ancak ilişkilerinde "karaktersiz" ifadesi ile muhatap olmamaları için adam gibi adam olmak önemli bir özelliktir. Bu da karakterli bir kimlikle mümkündür. Karakter eğitimi uzun soluklu bir yoldur. Bu yolda her bireye, paylaşım ve sorumluluklar düşer. Gerçekleştirilen paylaşımlar etik davranışlar, alışkanlıklar bilgi ile bütünleşerek doğruyanlış, güzelçirkin, iyikötü potansiyeller sistematik olarak uygulanır, görülür. Böylesi bir sorumluluk yaşanmadan çalışkan, başarılı, dürüst, kaliteli, karakterli öğrencilere ulaşmak zor olduğu gibi yapılan eğitim de yetersiz ve noksan olur.
Yeni kuşakların karakter eğitiminde ciddi anlamda yaşadıkları sorunların temelinde ailelerin ve okulların ihmalleri vardır. Çevrenin ve medyanın oldukça etkili olduğu bu çöküşün durdurulmasında öğrencilerin daha fazla kimlik kayıpları yaşamamaları için ilkeli, planlı ve günlük hayattan kopuk olmayan hayat dersleri ile karakter eğitimi konusunda sorumluluklar önemsenerek, severek örnek davranışlar ve modeller oluşturularak rehberlikler gerçekleşebilir. Yapılan rehberlikler sadece akademik bilgilerle veya sadece doğru veya yanlışı öğreterek yapılmamalıdır. Yapılan tüm rehberlikler ahlaki değerlerle bütünleşerek ortak bir bilinç ile yerine getirilmelidir. Karakter eğitiminde ailede ve okulda şu uygulamalar belli takvimlere bölünerek uygulandığında güzel sonuçlar elde edilir:
* Karakter eğitimi öğrenme ile başlar. Öğrenmenin sınıf ortamının dışına taşınması, okulların ve yaşanılan yerlerin zenginliklerinin tümünden yararlanılması birlikte sonuçlara ulaşılması öemli bir adımdır. Gerçekleştirilen bu paylaşım kalıcı olur ve iz bırakır. Tüm eğitimciler zihinsel bir etkinlik olan öğrenme eylemini ortak bir bilinç ve sorumluluk bilmeli ve uygulamalı.
* Öğrencinin kendini tanıması ile, kendi mumunu kendisinin yakması, hem kendisini hem çevresini mutlu kılmada güven ve cesaret sahibi olması, abartılı roller üstlenmeden kendisine saygınlık kazandıracak, hayatı sevdirecek arayışlara yönelik rehberlikler yapılmalıdır.
* Hayatı ve ahlaki değerleri tanıması, bilmesi, inançlarını en doğru ve en yaşanabilir düzeyde sürdürmesi gerekir, yabancılaşmanın, kimlik kaybının ve hafife alınmanın tehlikelerine, hazırlanan tuzaklara karşı ahlak pusulası ile önlemler alınmalıdır.
* Karakter eğitiminde gönülleri eğitmeye gönüllü olma önemli bir adımdır, bu konuda duyarlı olanların yol haritası bulunmalıdır, ciddiyetle ve süreklilikle bu ritmi devam ettirerek öğrencileri her geçen gün gerçeklerle yüzleştirmek önemli bir tavırdır.
* Öğrenciyi önemseyen, anlayan, sorunlarını, başarısızlıklarını gidermede istekleri, yetenekleri yakından tanıma, birlikte karar alma, yaşam becerilerini birlikte kazandırmada öncelikleri belirlemek.
* Karakter eğitiminde aileler ve okullar sorumlu ve koruyucu örgüt olmalıdır, planlı, aktif, amaçlara uygun, misyon, vizyon ve stratejilerini belirlemede, uygulamada titiz davranmalıdır.
* Ailede ve okulda bulunan tüm bireylerin ortaklaşa ahlaki liderlik konusunda iş birliği yapması karakter eğitimini uygulama da sistematik metotlar takip ederek, her geçen gün yenilenerek, değişimi kabullenerek öğrencilerdeki motivasyonu olumlu yönde etkilemeleri gerekir.
* Yazılı basın ve görsel donanımların katkısı ile düzeylerine uygun toplumsal olayları irdeleyen gerçekler aktarılmalıdır.
* Karakter eğitimi anlamlı ve nitelikli bir müfredatı içermelidir, bu müfredat tüm öğrencilerin özüne saygı duyan kişilikli ve başarılı olmalarını teşvik eden bir müfredattır. Her aile ve okul, bu anlamdaki müfredatını yazıya dökmeli, okulun kültür iklimini oluşturmalıdır.
* Karakter eğitiminde evlerin, okulların sevdirilmesi gerekir, bu alanların cazip, neşeli, sanatsal görüntülerle donanması, öğrencilerde hayranlık bırakması onları asil duygulara ulaştırması, sanat ve estetiğe yönlendirmesi, ruhunu inceltmesinde önemli yeri vardır.
* Kazancın ve yenen lokmanın önemi ciddiye alınarak rastgele herşeyin çocuklara yedirilmemesi, beslenmenin önemsenmesi gereklidir.
* Karakter eğitimi okullarda uygulanan etkinliklerde de kendini göstermeli, yapılan her çalışmada ve akademik gelişmede davranışlar, duygular farklı güzelliklerle donanmalıdır, tercih edilen kitapların, hazırlanan panoların, seçilen sahne oyunlarının, ezberletilen şiirlerin, deneylerin, incelemelerin, ödüllerin, meclislerin, sergi ve kermeslerin öğrencilerin ruhunda oluşturduğu etkileri önemsemeleri gerekir.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
