Peygamber’e itaat eden Allah’a itaat etmiş olur
Allah, Hz. Adem’den bu tarafa tüm insanları gönderdigi elçilere uymakla ve onlara itaat etmekle sorumlu tutmustur. Peygamberler, Allah'in emirlerini yerine getiren, insanlara Allah'ın vahyini ileten, hal ve tavırlarıyla, konuşmalarıyla, kısacası tüm hayatlarıyla insanlara Allah'ın en hoşnut olacağı insan modelini ve hayatın nasıl yaşanması gerektiğini gösteren seçilmiş elçilerdir. Allah, Kur’an'da elçilerine uyanların kurtuluşa ereceklerini bildirmiştir.
Bu nedenle Peygamberimiz (s.a.v.)'e itaat, önemli bir ibadettir. Allah itaat konusunun önemini Kur’an'da şöyle haber verir: “Biz gönderdiğimiz her peygamberi, ancak Allah’ın izniyle itaat olunması için gönderdik. Halbuki onlar, kendilerine zulmettiklerinde, sana gelip Allah’tan mağfiret dileselerdi ve peygamber de onlar için (Allah’tan) mağfiret dileseydi, Allah’ı, tövbeleri çok kabul edici ve çok bağışlayıcı olarak bulurlardı.” (Nisâ Suresi, 64)
“Kim Allah'a ve Peygamber’e itaat ederse, işte böyleleri, (kıyamet gününde), Allah'ın kendilerine nimet verdiği peygamberler, sıddîklar, şehidler ve sâlihlerle beraberdirler. Onlar ne iyi arkadaştırlar!” (Nisâ Suresi, 69)
Kur’ân-ı Kerim birçok ayetinde, peygamberlere itaat edenlerin aslında Allah'a itaat etmiş oldukları bildirilir. Elçilere başkaldıranlar ise, gerçekte Allah'a karşı gelmişlerdir.
Bu ayetlerden bazıları şöyledir:“Kim o Peygamber’e itaat ederse, Allah'a itaat etmiş olur. Kim de yüzçevirirse, Biz seni onlara bekçi göndermedik.” (Nisâ Suresi, 80)
“Sana biat edenler ancak Allah'a biat etmiş olurlar. Allah'ın eli (kudreti) onların elleri üstündedir. Onun için kim cayarsa yalnızca kendi aleyhine caymış olur. Kim de Allah'a verdiği sözü yerine getirirse O da ona yarın büyük bir mükâfat verecektir.” (Fetih Suresi, 10)
Peygamberimiz (sav) de, hadis-i şeriflerinde itaatin önemini hatırlatmış ve şöyle buyurmuştur: "Kim bana itaat ederse, muhakkak ki Allah'a itaat etmiştir. Kim de bana isyan ederse muhakkak ki Allah'a isyan etmiştir.” (Buhârî, Ahkâm 1, Cihad 109; Müslim, İmaret 33, (1853); Nesâî, Bey'at 27, (7,154).
Allah, Kur’an'da Peygamberimiz (s.a.v.)'in müminler için bir koruyucu ve yönetici olduğunu bildirmektedir. Bu nedenle Müslümanlar her konuda Peygamberimiz (s.a.v.)'e danışır, onun fikrini ve rızasını alarak bir işe başlarlardı. Ayrıca aralarında anlaşmazlığa düştükleri konularda, çözüm bulamadıklarında veya ümmetin güvenliğine, ekonomik durumuna yönelik bir haber aldıklarında bunları da hemen Peygamberimiz (s.a.v.)'e iletir ve ondan en hayırlı ve güvenli çözüm yöntemi öğrenerek uygularlardı.
Bu, hayat düstürumuz olan Kur’an'da mü’minlere emrettiği çok önemli bir ahlâktır. Allah(c.c.) bir ayetinde, tüm haberlerin Peygambere veya onun kendisine vekil kıldığı kişilere iletilmesini emretmektedir.
Ayette şöyle buyrulur: “Ken-dilerine güven ve korku ile ilgili bir haber geldimi onu yayıyorlar; halbuki, onu Pey- gambere ve içlerinden yetkili olanlara arzetseler, elbette bunların görüş sunma yetene- ğine sahip olanları onu anlar, bilirlerdi. Eğer Allah'ın lütuf ve rahmeti üzerinizde olmasaydı azınız hariç, şeytana uyup gitmiştiniz.” (Nisâ Suresi, 83)
Bu, elbette ki birçok hayrı ve hikmeti olan bir emirdir. Herşeyden önce Peygamberimiz (s.a.v.)' in ümmetine her emri ve hükmü Allah'ın izniyledir. Bunun için O’nun verdiği kararlar daima hayır olur.
İnsan, her işinde doğal olarak en ehil, en yüksek akla ve vicdana sahip olan, en çok güvendiği ve emin olduğu kişiye danışmak, bir haberi sonuç çıkarması için ona götürmek ister. Peygamberimiz (s.a.v.)'in danışılanda bulunması gereken tüm bu özelliklerin yanında, bütün haberlerin tek bir kişide (liderde) toplanmasının bir hikmeti de, tüm bu haberlerden daha uygun ve sağlıklı yorumlar yapabilecek olmasıdır.
Allah (c.c.) bir başka ayetinde ise, mü’minlerin aralarındaki anlaşmazlıklarda Peygamberimiz (s.a.v.)'i hakem tutmalarını emretmiştir.
Sosyal problemlerin hemen Peygamberimiz (s.a.v.)'e iletilmesi Allah'ın emridir ve bu nedenle de akla, vicdana ve âdâba uygun olandır. Ayrıca, Peygamberimiz (s.a.v.)'in verdiği hükme gönülden ve hiçbir kuşkuya kapılmadan itaat etmek son derece önemlidir. O’nun verdiği karar, muhâtapların çıkarları ile çelişse de, gerçekten iman edenler bu durumdan hiçbir burukluk duymaz ve hemen râzı olarak Peygamberin hükmüne itaat ederler.
Allah bu önemli itaat özelliğini Kur’ân-ı Kerim’de şöyle bildirmiştir: “Yok, yok! Rabbine yemin ederim ki onlar aralarında çıkan ihtilaflarda işlerde seni hakem yapıp, sonra da verdiğin hükümden nefislerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın tam bir teslimiyetle teslim olmadıkça iman etmiş olmazlar.” (Nisâ Suresi, 65)
Peygamberimiz (s.a.v.)'in tüm kararlarının daima Allah'ın gözetiminde olduğunu fark edemeyen bazı zayıf imanlı ya da ikiyüzlü kişiler, Peygamberimiz (s.a.v.)'in her konudan haberdar olarak bilgilendirilmesine karşı çıkmış ve bu konuda fitne çıkarmaya çalışmışlardır.
Bu durumun bildirildiği ayet-i kerime şöyledir: “Yine içlerinden Peygamberi inciten ve: «O, her söyleneni dinleyen bir kulaktır» diyenler vardır. De ki: «O, sizin için bir hayır kulağıdır, Allah'a iman eder, mü'minlere inanır ve iman edenleriniz için bir rahmettir.» Allah'ın Peygamberini incitenler için de acı bir azap vardır.” (Tevbe Suresi, 61)
Bu kişiler imanın özünü kavrayamadıkları ve Peygamberimiz (s.a.v.)'i takdir edip tanıyamadıkları için onun herşeyden haberdar olmasını cahiliye zihniyeti ile değerlendirmişlerdir.
Çünkü cahiliye insanları sahip oldukları bilgileri hayır, güzellik ve insanların iyiliği, güvenliği için kullanmazlar.
Onlar bunu ancak dedikodu ve fitne için kullanır, insanları birbirine düşürmeye, tuzaklar kurmaya çalışırlar.
Oysa, Peygamberimiz (s.a.v.) kendisine gelen her haberle hem Müslümanların hem de koruması altındaki diğer insanların güvenliğini, iyiliğini, huzurunu sağlamıştır. Olası tehlikeleri bertaraf ederek, mü’minlere kurulan tuzakları bozmuş, iman zaafiyeti içinde olanları tespit ederek onların imanlarını güçlendirecek önlemler almıştır. Mü’minleri zayıflatacak, şevklerini kıracak tüm ihtimallerin önünü kesmiş, mü’minlere güzellik ve hayır getirecek türlü yöntemler belirlemiştir.
Bu nedenle Allah ayetlerde onun, "bir hayır kulağı" olduğunu bildirmiştir.
Peygamberimiz (s.a.v.)'in her sözü, her kararı, her önlemi mü’minlere ve aslında tüm insanlara hayır ve güzellik getirmiştir. Tümü; Allah'a, meleklerine, kitaplarına ve elçilerine inandı. “Peygamber, Rabbinden ne indirildiyse ona iman etti, mü’minler de. Hepsi, Allah'a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine inandılar ve: «Peygamberleri arasında hiçbir ayırım yapmayız; İşittik ve itaat ettik, bağışlamanı dileriz, ey Rabbimiz! Dönüş Sanadır!» dediler.” (Bakara Suresi, 285)
FANİ DUNYA RADYO FORUM
