Resulullaha Tabı Olmak
Cenâb-ı Hak hepimizi dünya ve ahiretin ve bütün insanların her bakımdan en kâmili, en yücesi olan Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v)’e tâbi olmak saâdetiyle şereflendirsin. Çünkü Cenâb-ı Hak, O’na tâbi olanları çok sever. O Resûl-i Zîşân’a uymanın ufak bir zerresi, bütün dünyâ lezzetlerinden ve tüm âhiret nîmetlerinden daha üstündür. Hakîkî üstünlük, o’nun sünnet-i seniyyesine tâbi olmak, insanlık şerefi ve meziyeti o’nun şerîatına uymaktır.
Resûlullah (s.a.v)’e tam ve kusursuz tâbi olabilmek için o’nu tam ve kusursuz sevmek lâzımdır. Bunun alâmeti de o’nun düşmanlarını düşman bilmek, o’nu sevmeyenleri sevmemektir. Muhabbete “müdâhene” yâni gevşeklik sığmaz. Âşıklar sevgililerinin dîvânesi olup, onlara aykırı bir şey yapamaz. Aykırı gidenlerle uyuşamaz. İki zıt şeyin muhabbeti bir kalpte bir arada yerleşemez. İki zıttan birini sevmek diğerine düşmanlığı îcap ettirir.
O’na tâbi olmak ahkâm-ı İslâmiyye’yi beğenip seve seve yapmak ve o’nun emirlerini, İslâmiyet’in kıymet verdiği, üstün tuttuğu şeyleri ve âlimlerini, sâlihlerini büyük bilip hürmet etmektir. Kur’ân-ı Hakîm’inde Cenâb-ı Hak meâlen; “Allah’ın ve Peygamberi Muhammed (a.s)’ın emirlerine aldırış etmeyenler, beğenmeyenler (asra fenne uygun değildir, modern ihtiyaçlara kâfi değildir) diyenler, kıyâmette cehennem ateşinden kurtulamayacaklardır. Bunlara, cehennemde çok acı azap vardır.” buyurmuştur. (1)
Cenâb-ı Hak Kur’ân-ı Kerîm’de Nisâ Sûresi 88. âyetinde Resûlullah (s.a.v)’e itâat etmenin kendisine itâat etmek olduğunu bildiriyor. O hâlde, Allah’ın Resûlü’ne (s.a.v) itâat edilmedikçe Allah’a itâat edilmiş olamaz. Bunun pek kat’î ve kuvvetli olduğunu bildirmek için âyet-i kerîmesinde; “Elbette muhakkak böyledir” buyurmuştur ve Cenâb-ı Hak bazı doğru düşünmeyenlerin bu iki itâati birbirinden ayrı görmelerine meydan bırakmamıştır.
Allah Teâlâ yine; “Kâfirler Allah Teâlâ’nın emirleri ile peygamberlerinin emirlerini birbirinden ayırmak istiyorlar. Bir kısmına inanırız, bir kısmına inanmayız diyorlar. Îmân ile küfür arasında bir yol açmak istiyorlar. Onların hepsi kâfirdir. Kâfirlerin hepsine cehennem azâbını ve çok acı azapları hazırladık” (2) buyurarak bunlardan şikâyet etmektedir.
Âhirette cehennemden kurtulmak, yalnız Resûlullah Aleyhissalâtü ve’s-selâm Efendimiz’e tâbi olanlara mahsustur. Dünyâda yapılan hayrat ve hasenât, yâni bütün iyilikler, bütün keşifler, bütün hâller ve bütün ilimler Resûlullah (s.a.v)’in yolunda bulunmak şartı ile âhirette işe yarar. Yoksa, Allah Teâlâ’nın Peygamberi’ne tâbi olmayanların yaptığı her iyilik dünyâda kalır ve âhiretin harap olmasına sebep olur.
Meselâ; o’na uyan bir kimsenin, gün ortasında bir parça uyuması o’na uymaksızın, birçok geceleri ibâdetle geçirmekten, kat kat daha kıymetlidir. Çünkü “kaylûle” etmek, yâni öğle ile ikindi arası biraz yatmak, Saâdet-i şerîfesi idi. Meselâ, o’nun şerîati emrettiği için, bayram günü oruç tutmamak ve yiyip içmek, o’nun şerîatında bulunmayıp senelerce tutulan oruçlardan daha kıymetlidir. Şerîatten sapıtmış olanlar sıkıntı çekip mücâhede edip, nefslerini körletiyor ise de, bu şerîate uygun yapmadıklarından kıymetsizdir ve hakîrdir. Eğer bu çalışmalarına ücret hâsıl olursa dünyâ da birkaç menfaatten hâsıl kalır. Hâlbuki dünyânın hepsinin kıymeti ve ehemmiyeti nedir ki, bunun birkaçının îtibârı olsun. Bunlar meselâ çöpçüye benzer ki, çöpçüler herkesten daha çok çalışır ve yorulur. Ücretleri de herkesten aşağıdadır. Şerîate tâbi olanlar ise, latîf cevâhir ve kıymetli elmaslar ile meşgûl olan mücevherceler gibidir. Bunların işi az, kazançları da pek çoktur. Bâzen bir saatlik çalışmaları, yüz binlerce senenin kazancını hâsıl eder. Bunun sebebi şudur ki, şerîate uygun olan amel, Hak Teâlâ’nın makbûlüdür, mardîsidir, çok beğenir.
Böyle olduğunu yüce kitâbı Kur’ân-ı Kerîm’de birçok yerinde bildirmiştir. Meâlen; “Ey Sevgili Peygamberim (s.a.v)! Onlara de ki, eğer Allah Teâlâ’yı seviyorsanız ve Allah Teâlâ’nın da, sizi sevmesini istiyorsanız buna tâbi olunuz! Allah Teâlâ bana tâbi olanları sever” (3) buyuruldu.
Bütün duâlar, iyilikler, salât-selâm O’nun Peygamber’i ve en sevdiği kulu insanların her bakımdan en güzeli, en üstünü, en mükemmeli olan Hz. Muhammed Mustafâ (s.a.v) Efendimiz’e ve Ehl-i Beytine ve ashâbına (rıdvânullâhi Teâlâ aleyhim ecmaîn) ve bunları sevenlere, izlerinde gidenlere olsun.
---------------------------------------
1) Nisâ Sûresi/80.
2) Nisâ Sûresi/150-151.
Âl-i İmrân Sûresi/31.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
