Yaşamak
Bir sancı gibi, her gün acı haberler alarak yaşamak. Giden var fakat değişen ne topraklarda İyiye bir yönelim bir dönüşüm ne zaman
Şubat ama en çok 27. En ağır hüzün ve bu hüznü tek başımıza yaşarken üstelik. İnsan en çok acıyı paylaşmak istiyor. Çevresinde aynı acıyı duyan bir dosta sarılıp ağlamak. Yoksa Öyle bir dost yoktu üstelik anlayan da. O gün soğuğu yalnız çektik. Semalardan süzülüp gitti merhamet. Kargalar akşama doğru öbeklendi çığlık çığlığa. Bir âlem göçüyordu biz kalıyorduk karanlıkta.
İlk hissedişim bunu dedemin vefatında olmuştu. Yaşım üç ilk defa mezar gördüğüm zamanlarda. Hazirandı o zaman. Gidenin dönmeyeceğini çok iyi anlamıştım. En sevdiğim gitmişti. Dünyanın eksildiğini hissetmiştim. Artık daha ufak daha çorak bir yer olmuştu dünya.
İşte Şubat 27 de de eksildi dünya bir biz kaldık. Göçtü kervan kaldık dağlar başında . Dünyanın duracağını sandım durmadı ama durdu çoğu şey. Kalbimiz o gün kanadı.
Yaşamak bir sancı gibi ama daima mücadeleyle. Bu savaşta pes etmek yok. İnanan her zaman kazanır bu bizim destek sözümüzdür. Kalbimizi dayandırmak için bu söze inanacağız. Derler ki Besmeleyle yola çıkanın işi hayırla sonuçlanırmış. Buna inanarak çıkacağız yola. Manevi olarak yanımızda olmaları için dualarımızı unutmayacağız. Sevgili Efendimizin s.a.v. sabrını azmini unutmayacağız. Bu dünyanın geçici olduğu hep aklımızın bir köşesinde bulunacak ki hırslarımıza yenik düşmeyelim. İnananlar her zaman iyi yerlere gelmeli. Bu da bizim bir görevimizdir.
Müslümanlar olarak fenni ilimlere yönelmeliyiz. Muhammed Esad Erbili k.s. Mektubat ında fenni ilimleri öğrenmenin de Müslümanların bir görevi olduğundan bahseder. Böylece her alanda yetişmiş ilim sahibi insanlar güzellikleri taşıyacaktır.
Her daim kendi yolumuzla meşgul olalım. Yaşamak yeterince zor ve sancılıyken başkalarının yaşamına bakmak bize vakit kaybından başka bir şey getirmez. Bu anlamda Facebook oldukça yanlış bir şeyi körükledi. Başkalarının yaşamına ortak olmayı şırıngaladı. Böylelikle hiç tanımadığımız insanların bile evlilik hayatını, düğün fotoğraflarını en özel durumlarını, nişan kına nikâh anlarını görüyoruz o anlara bir bakıma şahitlik ediyoruz. Tatillerini, mezuniyetlerini ölüm ya da doğumlarını görüyoruz. Olmadık insanlarla atışıp kavgaya tutuşuyoruz ne için kavga ettiğimizi anlamaya vaktimiz bile olmuyor. Bir yazımızdan bin tane insan alınıp karşı cevaba geçiyor. Ki o ortam buna oldukça da müsaittir. Birisi duvarına rastgele bir söz yazınca onu gören herkes acaba bana mı diyor diye bir kuşku yaşar. İnsanlarla yüz yüze gelince söyleyemeyeceğimiz sözleri Facebook üzerinden de söyleme hakkımız yoktur. Bir gün bile Kur an okumayanlar derken acaba nereden biliyorsunuz hiç düşündünüz mü Kur an okurken fotoğrafını çekip koymuyor diye böyle bir yargıya varamazsınız. Bunlar hep suizan olur. Sosyal medya üzerinde bu tür saçmalıklardan ya uzak duracağız ki bu neredeyse mümkün değil- ya da hesapları sileceğiz. Hiç tanımadığımız insanlara başarılarımızı, mutluluklarımızı iyi hal ve durumlarımızı göstermek ve bunlarla hava atmak zorunda değiliz. Benzer şekilde hiç tanımadığımız insanlarla hüzün ve acılarımızı da paylaşmayalım. Bu bizi ancak konumca düşük duruma götürür. Acizlenmek bize yakışmıyor. Allah gücümüze güç katsın vesselam.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
