Gönderen Konu: Keşke Bilselerdi (Okunma sayısı 61 defa)

fanidunya NET · « : Ekim 27, 2022, 10:39:17 ÖÖ »

Keşke Bilselerdi

Doğru/yanlış, iyi/kötü ayrımına dikkat etmeden, Allah’ın emir ve yasaklarını göz ardı edip, gelişi güzel bir hayat sergileyen bir şekilde kendilerini hata ve eksiğin içinde bulabilir.

Bu tür insanların telafisi mümkün olmayan pişmanlıkları, Allah’a kul olduğunun bilincinde hareket edenlere göre daha fazladır.

Zira Rabbinin tayin ettiği yolda yürüme gayretinde olan, elinden geleni yaptıktan sonra tevekküle sarılır ve Allah’ın takdirine rıza gösterir…

“Hakkımda hayırlısı buymuş” diye düşünür! İşlediği günah ve kusurlar, kaçırdığı sevaplar sebebiyle üzülür ama bunu başka bir şekilde telafi etmenin yoluna bakar. Can bedende var oldukça fırsat ve imkânların bitmediğine inanır.

Ah, vah etmenin gereksiz olduğunu bilir…

Dövünmez, yırtınmaz! Sonucunu bilemeyeceği, hakkında hayırlı mı şerli mi bilmediği boş temennilerle kendini paralamaz!

Kaçırdığı fırsatlar için de aynı düşüncede olur!

Pişmanlığın asıl fayda vermeyeceği o hesap gününü düşünür, o güne hazırlık yapar…

Evet, her insanın sıkça bilinçli veya gayri ihtiyari “özlem, pişmanlık ve temenni” için kullandığı ifadelerden biridir “keşke” sözcüğü.

Kimi insan, gerçekleşmesini çok arzuladığı bir iş için özlem ve hasret duyarak kullanır bunu.

Kimi, kavuşamadığı, fırsatını kaçırdığı, kıymetini yeterince bilmediği durumlar için pişmanlığını ifade eder bununla…

Velhasıl bütün insanlar bu dünyadayken yaptıklarından veya yapması gerekirken yapmadıklarından dolayı bir üzüntü içine girer.

Yüce Allah İnfitar suresinde, “Ey insan! Yüce rabbin hakkında seni yanıltıp aldatan ne oldu?” buyurur.

Haşr suresinde ise, “Ey iman edenler! Allah’tan korkun ve herkes, yarına ne hazırladığına baksın. Allah’tan korkun, çünkü Allah, yaptıklarınızdan haberdardır. ”

Yüce Allah âhirette birçok insanın dünyada sergilediği gibi özlem veya pişmanlıkla “keşke” diyeceğini ezeli ilmiyle bildiğinden ölmeden önce o güne hazırlık yapılsın, hayatlarını ona göre düzenlesinler diye kullarını bugünden uyarıyor.

Hem iyileri teşvik babında hem de gafletten bir türlü uyanıp kurtulamayanları ikaz ediyor!

İyiliğe teşvik için (Yâsîn 26-27’de) şöyle buyuruyor:

“(Kavmi onu öldürdüğünde kendisine): Cennete gir! Denildi. O da, ‘Keşke kavmim, Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikram edilenlerden kıldığını bilseydi!’ dedi.”

Yukarıdaki ayette gönderilen elçileri yalanlayan kavimden bir adam olan (Habîb’in Neccâr), o elçilere sahip çıkıyor ve kavmini onlara uymaya davet ediyor ve bu sebeple taşlanarak şehit ediliyor. Kendi kavmi ise bir çığlık ile helak oluyor!

Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuşlar:

“Cennete giden hiç kimse, yeniden dünyaya dönmeyi ve dünyalık adına herhangi bir şeyin kendisi için olmasını istemez. Şehit olan kimse bunun dışındadır. O, gördüğü o büyük mükâfattan ötürü, on defa daha şehit olmak için dünyaya dönmeyi temenni eder.” (Buhari, Müslim)

Bu sebeple olsa gerek Efendimiz (s.a.s.), başka bir hadislerinde bunu kendisi için de çok arzuladığını ifade eder. Rabbimiz ikaz için Bakara 103’te şöyle buyurur:

“Eğer onlar iman edip Allah’ın emirlerine karşı gelmekten sakınmış olsalardı, Allah katında kazanacakları sevap kendileri için daha hayırlı olacaktı. Keşke bilselerdi.”

Yine Ankebût 64’te şöyle buyurur: “Bu dünya hayatı ancak bir eğlence ve oyundan ibarettir. Ahiret yurduna gelince, işte gerçek hayat odur. Keşke bilselerdi!”

En’âm 27’de ise “Ateşin karşısında durdurulup da, ‘Ah, keşke dünyaya geri döndürülsek de Rabbimizin âyetlerini yalanlamasak ve müminlerden olsak’ dedikleri vakit (hallerini) bir görsen!” buyrulur.

Netice itibariyle…

İyilikle, takdire şayan başarılı faaliyet ve hizmetleriyle tanınan insanlar vefat ettiğinde, cenaze törenlerinde ya da gıyaplarında gösterilen teveccühü gördüğünde çoğu insanın, “keşke bu mevtanın (ölünün) yerinde ben olsaydım” diye iç geçirdiği olur.

Rahmetli Turgut Özal, Necmettin Erbakan, Mahmut Esad Coşan ve Mahmut Ustaosmanoğlu’nun cenaze törenleri buna örnektir!

Hiçbir menfaat beklemeden sadece Allah rızası için o meydanları hınca hınç dolduran o kalabalıklar, gösterilen o ilgi-alaka ve sevgi…

Hakeza Mavi Marmara Gemisinde şehit ve gazi olanlar için Beyazıt Meydanı’nda düzenlenen tören...

O gün isimleri okunan şehit ve gaziler ve kürsüye çağırılan yakınları için şöyle duyuru yapılıyordu:

“sadece gaziler, şehit ve gazilerin yakınları bu kürsüye çıksın lütfen!” deniliyordu… Orada toplanan yüz binlerce sevenleri gibi şahsen ben de o şehit veya gazilerden biri olmayı çok arzu etmiştim…

Hal böyleyken, dünyada fırsatlar ve imkânlar elimizde iken ve bugün onlara ulaşmak çok zor değilken yarın hesap gününde geri dönüşü mümkün olmayan; hiç kimsenin kimseye fayda sağlayamayacağı o günde pişmanlık duymamak için bugün kendimizle hasbıhal edelim!

İyiliklerle bezenmiş bir hayatı yaşıyorsak da henüz böyle bir hayat ile tanışamadıysak da yaşantımızı daha da anlamlandıralım! Ki yarın, “Amel defteri sağından verilen: “Alın kitabımı okuyun!” der…” (69-Hakka 19) Kitabı sol eline verilmiş olan ise, der ki: “- Eyvah! Keşke kitabım bana verilmeseydi...” (69-Hakka 25) dediğinde pişmanlık duyanlardan olmayalım!

RADYO DİNLEME LİNKİMİZ
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DUNYA RADYO FORUM

FANİDUNYA FM MOBİL (Yenilendi)

FANİDUNYA FM

Gönderen Konu: Keşke Bilselerdi (Okunma sayısı 61 defa)

fanidunya NET

Keşke Bilselerdi

BENZER KONULAR