MEVLANA'NIN TEVHİT ANLAYIŞI - EKLENDİ
Günahkâr, yaptığı işin kötü olduğunu bildiği halde, bütün insanların o günahı işlemesini istermiş. Herkes aynı günahı işlerse, kendisinin yaptığını kimse ayıplamayacakmış.
Kalbi ve midesi, haram dolan her türlü haramı işleyen çağdaş İbahiler ve Hululiye gurubunun mensupları da, karşılarında noksan sıfatlardan münezzeh, kemal sıfatlarla müttasıf Allah’ı (c.c.), kendi süfli derekelerine indirmeye çalıştılar ve “Allah eşyaya hulul etmiştir, yaratıcıyla yaratılanı ayırmak küfürdür” demişlerdir. Mevlana ise onlara cevaben:
“Peygamberler, halkı Hakk’a ulaştırmak için gönderilmişlerdir. Halk bir tek vücut olsaydı, neyi neye ulaştıracaklardı?” (Mesnevi Şerhi: T. Mevlevi 2814)
Film festivali, kabak festivali, hıyar festivali gibi Mevlana festivali düzenleyenler, her dinden insanı Mevlana gibi camide toplamak yerine, içki sofrasında topladıktan sonra festivallik oluyorlar. Mevlana onlar için: “Ne kadar kâfir vardır ki, kendilerinde din sevdası mevcuttur. Onların seddi de şunun bunun kibri ve namusudur.” (Mesnevi Şerhi: T. Mevlevi 3241) Bedenleriyle küfürleriyle tek olmuşlar ve küfrün istediği vahdeti (birliği) sağlamışlardır.
Kendi kâfirliklerini din görmüşler. Afrika’daki insanın ayağının altındaki altını, gümüşü, fosfatı, başının üstündeki ormanları çalıp; Amerika, İngiltere Rusya’da yaşayanların refahını sağlayan dinin adına “hümanizm” demişler. İsrail’de iki yaşındaki çocuğu öldürüp, anasını aç bıraktıktan sonra yavrusunu yemeye mecbur edenleri desteklemeyi, HÜMANİZM dini adına görev sayan insanlar, festival nedeniyle bizi de aynı dine davet ederken, Mevlana’nın birçok beytini yanlış tevillerle sapıtmaya çalışmaktadırlar. Mevlana’nın bu beytini destekler mahiyetteki Namık Kemal’in şiiri onları ne güzel açıklar: “Verir Mabuda herkes fikrince bir suret. Çeşm-i dikkatle bakılsa acep bir büthanedir alem.” Kanuni Sultan Süleyman da iyi niyetlilerin iç dünyasını açıklamak isterken şöyle söyler: “Kaddi yar’a kimi ar’ar dedi kimisi elif, Cümlenin maksudu bir amma rivayet muhtelif.”
Mevlana da, aklına tapan filozofla ve rasyonalistlerin iyi niyetli veya kötü niyetlilerinin aralarında ayrım yapmadan, İslam dininden mahrum olanda hikmetin olamayacağını, onların söylediklerinin zandan başka bir şey olmadığını şöyle açıklar: “Tabiattan ve hayalden doğan felsefe, Allah zülcelalin nuru feyzinden mahrum bir hikmettir.”
“Dünya hikmeti (yani felsefe) zannı ve şekki (şüpheyi) artırır; dinin hikmeti ise sahibini semaların fevkine çıkarır.” (Mesnevi Şerhi: T. Mevlevi 7135-36)
Hakikat: Hakk’ın belirlediğine ve tabiata koyduğuna uyum sağlayandır.
Batıl ise: Hakk’a ve Hakk’ın belirlediğine ve tabiata koyduğuna uyum sağlamayandır. Ancak batıl üzerinde olanlar da, “Yaptıklarının iyi güzel olduğunu zannederler” (K. Kerim Kehf 103) Mevlana, müminle feylesofun münakaşasını naklettikten sonra: “Mümin dedi ki: Kalp akçeyle, halis akçe bahse girişseler, halis akçe ‘sen kalpsin ben halisim dese’, son imtihan ateştir. Bu ikisi ateşe düştüler mi, onların halis mi kalp mi olduklarını, halkın ileri gelenleri de alelade olanları da anlar. Herkes şüpheden kurtulur.”
(Mesnevi Şerhi: Tahir’ül-Mevlevi beyit no 15244-46)
“Mecnun devesine binmiş Leyla’sına giderken, Mecnun Leyla’sının aşkıyla öne doğru gitmek ister, deve de evdeki yavrusunu düşünerek ahıra dönmek ister.” (Mesnevi Veledizbudak 4/126)
Arpaya âşık olanla, arpayı yaratana âşık olanın aynı olmadığını şöylece anlatır: “Allah’ın Sun’una âşık olan muhteremdir. Allah’ın yarattığına âşık olan ise kâfirdir.” (Mesnevi Şerhi: T. Mevlevi Beyit 9063)
“Sevgiliyi çocuk, sütü için sever. Mecnun ise aşkı için sever.” (Mesnevi Şerhi: T. Mevlevi Beyit 12242-46)
Hulûlu inkâr ediyor, yaratanla yaratılanın ayrılığını şöyle açıklıyor: “O derviş, güneşe karşı yanmakta olan muma benzer. Mumun alevi de var sayılır ama güneşin önünde yok gibidir.” (Mesnevi Şerhi: T. Mevlevi Beyit 11328)
FANİ DUNYA RADYO FORUM
