Ramazan Bir Zafer Ayıdır
“Ramazan mâneviyyeti” devâm ediyor. Bu feyizli ayda gözümüz daha aydınlık, gönlümüz daha ferah. İçimizde bir saâdet ve kuvvet birikiyor.
Sanki yüzümü cennet meltemleri okşuyor. Şeytânın iç dünyâmı eski becerisi ile karıştıramadığını hissediyorum. Sanki oruç şeytânın hîlelerine karşı kuşandığım bir zırh olmuş. Şeytânın kılıcı bu ay kesmiyor. İsmâîl’in boynuna vurulan bıçak gibi şeytânın kılıcının ağzını eğiyor oruç. Çelikten bir kalkan oluyor âdetâ. Saâdetin ve kuvvetin kaynağı bu olsa gerek.
İçimden fışkıran bir rüzgâr cehennemin ateşini ötelere üflüyor. Ramazan ayında cehennemin yakıcılığı daha az hissediliyor. Oruç, sahûr, iftâr, terâvîh, Kur’an, ateşi benden uzaklaştırıyor sanki. Bir rahatlık, bir huzûr, bir sığınmışlık duygusu… Ramazan bir anaç tavuğun civcivleri üzerine kanatlarını gerdiği gibi üzerime kanatlarını geriyor. Beni bütün korktuklarımdan koruyor. Ramazan, bir anne kucağı huzûru… Bu huzûru onun bağrındaki oruçtan emiyorum.
Oruçsuz bir Ramazan, sütünü ememediğin anne… Ramazan’dan beslenmek, Ramazan kokusunu duymak oruçla mümkün. Ramazan, bağrındaki nîmetlerin kapısını oruçla açacaktır insana. Bir rahatsızlığı olmadan oruç tutmayanlara Ramazan mâneviyyeti kapalı.
Ancak geçerli bir mâzeretle oruç tutamayıp Ramazan’ın bütün îcâplarını yerine getirenler Ramazan’ın anne merhametini hak ederler.
Ramazan mâneviyyetini pide kokusunda aramayınız. Pide kokusunda duyduğumuz aslında nefsimizin kokusudur. Nefs, bir kaplan gibi gerilmiş, akşama kadar mahrûm kaldığı zevklerin üstüne atlamaya hazırlanmaktadır.
Pide kokusu kaplanın kaslarını germektedir aslında. Top atılınca fırlayacaktır. Pide kokusunu da Ramazan mâneviyyetine dâhil eden sabırdır. Can çektiği hâlde yenmeyecek, kaplan dizginlenecektir. Îmân ve orucun yarısı sabırdır. Sabırla oruç yapışık kardeşlerdir. Sabır, orucu gerçek oruç yaparken oruç da sabrı gücünün zirvelerine eriştirir. Nefs, her mahrûmiyete direndi, açlık karşısında pes etti.
Açlık, nefse karşı hürriyet bayrağımız. Nurettin Topçu’nun “isyan ahlâkı” dediği şey budur. Allah için tuttuğumuz oruç, yani açlık, nefse ve şeytâna karşı isyânımızdır. Bu isyân, Allah’a kulluğumuzu en keskin şekilde haykırışımızdır.
Ramazan ve oruç nefse ve maddeye karşı bir hürriyet ve istiklâl harbidir. Veyl bu ayı Müslümanlarla alay ederek geçirenlere! Üzerlerine bir mücevher yağmuru yağıyor, bunlar şemsiye tutuyor. Bu ayı anlamadan yaşayarak neler kaybettiklerini bir bilseler…
Gözleri âhirette açılacak ancak ama iş işten geçmiş olacak. Onlar için de üzülelim. “Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?” Allah bilmeyenlere bildirsin.
Bu ayda hem rûhen hem bedenen kendimi daha sıhhatli hissediyorum. Vücûdum on bir aylık yüklerinden kurtuluyor yavaş yavaş. Hafifliyorum. Oruç, hiçbir diyetisyenin mecbûr edemediği bir başarıyla beni yemeden içmeden uzak tutuyor. Beden üzerindeki bu hâkimiyet rûhu da güçlendiriyor. Rûh, oruçla beden ülkesinde hâkimiyetini îlân ediyor. Ramazan’da iftâr sofraları üzerine gelen her akşam ezânı bir zafer müjdesidir. Her iftâr bir zaferdir. Düşman kalesinin kapılarının yarılması, iyilik kuvvetlerinin kötülük yurdunu geriletmesi ve ele geçirmesidir.
İftâr bir başarı sevincidir. Müslümanın bu sevince mutlak ihtiyâcı vardır. Nefsini yenen hangi düşmanı yenemez? Müslüman, oruçtan aldığı güç ve ümitle cihad meydânına çıkacaktır.
Sâdece bedene tutturulan oruç yarımdır. Oruç, yalan-dolan, gıybet gibi iç kirlerinden de arındılırsa tam oruç olur. Aksi hâlde Allah’ın bizim yeme-içmeyi terk etmemize ihtiyâcı yoktur. Oruç, beden üzerindeki ameliyesi ile de rûhî bir kıvâmı hedefler. Rûhî kıvâm, mânevî hastalıkların izâlesi ile kazanılır. Beden üzerindeki hâkimiyet rûhî kuvveleri de geliştirir ve hedeflenen kıvâma böylece ulaşılır.
Oruçlunun asıl zaferi âhiret yurdunda sâdece oruçluların girebileceği cennet kapısı Reyyan’dan geçmek olacak. Her Ramazan o kapının hasretiyle açılsın.
Kutlu misâfir işte geldi gidiyor. Bize yine en güzel hediyeleri bırakarak gidiyor. Kalan zamanda kıymetini bilmeyi, gereğince ağırlamayı nasîp eylesin Cenâb-ı Hak.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
