1
Umut ve Şükür
Bazen düşünüyorum da yıllar ne çabuk geçiyor. Sanki bir çırpıda geçmiş gibi. Evin önünde oyun oynadığımız günler daha dün gibi. Tek derdimiz okuldaki dersler ve sınavlardı. Şimdi ise hayatın acı gerçekleriyle yüz yüze geldiğimiz yıllardayım. Şimdi kafamızdaki sorular başka... “Nasıl iş bulacağız?”, “nasıl ve ne zaman evleneceğiz?”, “geleceğimizi nasıl şekillendireceğiz?” gibi konuları düşünüyoruz. Bütün bunların altından nasıl kalkacağım bilemiyorum. Bildiğim tek bir şey var o da Allah’tan ümidi kesmemek ve sabır.
Allah her şeyi bir vakit ile bir zaman diliminde yaratmıştır. O beklenen vakit saat mutlaka gelecek. Bize düşen o vakit gelene kadar "Allah’ın ipine" sarılıp hem fiilî hem kavlî dua etmek. Fiilî dua hepimizin bildiği namazlardan sonra veya muhtelif zamanlarda ellerimizi açıp yüce yaratandan istekte bulunmaktır. Peki kavlî dua nedir? Kavlî dua ise Allahü teâlânın yarattığı sebeplere yapışmaktır... Sınavlara girmek. Etrafı araştırmak vb. bütün bu yaşadıklarımız aslında birer imtihandır...
Bazı insanlar var ki başına gelen sıkıntı ve dertler sanki sadece onların başına geliyor! Başlarına gelen sıkıntıyı o kadar büyütüyorlar ki insanın oturup ağlayası geliyor.
Hâlbuki yüce Allah’ın bize verdiği nimetleri görmeyip de sadece başımıza gelen derd ü belaya odaklanmak, sabah, akşam onu düşünmek kulluğa yakışır mı?.. Deyim yerindeyse sıkıntıdan prangalar eskitmek bana biraz garip geliyor...
Otuza merdiven dayadım, işsizim, bekârım, hâlâ babamdan harçlık alıyorum. İnanın grip olmaya korkuyorum sosyal güvencem yok diye. Ama her ne olursa olsun hayata bir umut ile bakıyorum. Bütün bu olanların benim için bir imtihan olduğunu biliyorum ve hâlime yine de şükrediyorum. Beterin beteri var derler.
Bir de “Allah’tan ümit kesilmez” derler “yaşıyorsan her daim ümit vardır” derler. “Gün doğmadan neler doğar” derler. Bu sebeple hayata her şeye rağmen umutla bakmalı insan diyerek yazımı bitiriyorum...
Abdullah Karakoç.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
TÜM OKUYCULARIMIZI PAYLAŞIMA DAVET EDİYORUZ, DAVETLİSİNİZ.
2
Bu dünyânın Fâni ve Basit Hayâtı Seni Azdırmasın
"Ey yavrum! Sen de bizim gibi durup dinlenmek bilmeyen bir yolculuğa koyulmuşsun!.."
Bosnalı Tevfîk Efendi Osmanlı evliyasındandır. 1785 (H.1200) senesinde Bosna'da doğdu. Burada ilk tahsilini yaptıktan sonra İstanbul'a giderek birçok zâttan ilim öğrendi. Sonra Kuşadalı İbrâhim Halvetî'ye intisab ederek Halvetî yolunda icazet aldı. Hocası vefât edince, yerine geçerek ölünceye kadar insanlara doğru yolu göstermeye çalıştı. 1866 (H.1283) senesinde İstanbul'da vefât etti.
Muhyiddîn isimli bir zât şöyle anlatır:
"Bir kızım doğdu. Doğum olduğu gün elimde hiç para yoktu. Ebenin parasını dahi veremedik. Sıkıntılı bir hâlde Tevfik Efendinin yanına gittim. Tevfik Efendi bana dönerek;
Sizin bugün bir ihtiyâcınız var. Sizin ihtiyâcınız, bizim ihtiyâcımızdır, dedi. Sonra elime bir miktar para koydu.
Tevfik Efendinin verdiği o para, o gün bütün ihtiyâcımı karşıladı. Ayrıca yeni doğan kızıma da bir şeyler aldım."
Bosnalı Tevfîk Efendi, yazdığı bir mektupta buyuruyor ki:
"Kur'ân-ı kerîmi, harflerin çıkış yerlerine, tecvîd kurallarına riâyet ederek ve elden geldiği kadar mânâ üzerinde düşünerek, her gün en az beş sayfa okumalıdır. Daha fazla olursa güzel olur. Kur'ân-ı kerîm okurken ağlamalıdır."
Bosnalı Tevfîk Efendi, talebesi olan Erzurumlu Hüseyin Rûhî'ye yazdığı mektupta buyuruyor ki: "Allahü teâlânın dostu olan velîler bu makâmı şu dört şeyi yapmakla elde etmiştir. Dünyâyı terk, âhireti terk, varlığı terk ve kuru bilgiyi terk...
Sülûk ilmi de dört esas üzere kurulmuştur: Birincisi Allahü teâlânın, kulu kendine çekmesidir. İkincisi, insanı doğru yola götürecek hocadır. Üçüncüsü, ilim ve irfândır. Dördüncüsü, nefis ile mücâdele etmektir...
Mürşid-i kâmil, insanları Allahü teâlâya ulaştıran ve ilimde yüksek mertebelere yükselten kişidir. Ayın parlaması güneşten kaynaklanır. Gerçek ay, kalb ve rûhumuzdur. Güneş ise mürşid-i kâmilin kalbidir. Dünyâya çok rağbet ettiğimizden kalbimiz karardığı için, mürşid-i kâmili göremez olduk. Onlar bu âlemde her zaman vardır.
Ey yavrum! Sen de bizim gibi durup dinlenmek bilmeyen bir yolculuğa koyulmuşsun. Bu dünyânın fâni ve basit hayâtı seni aldatıp azdırmasın. Mağrûr olma.
Böyle yaparsan, hasret ve pişmanlık günü olan kıyâmet gününde mahzun, ürkek ve müflis olarak dolaşırsın."
Vehbi Tülek.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
TÜM OKUYCULARIMIZI PAYLAŞIMA DAVET EDİYORUZ, DAVETLİSİNİZ.
3
Ehl-i Sünnet İnancı Nedir
Bilindiği gibi "ehl-i sünnet" inancının temel konularını ele alan en önemli metinlerden biri Ebu Hanife'nin "Fıkh-ı Ekber" denilen eseridir. Bu metin itikad konularını özetler. İmam-ı Azam, üvey babası olan "Cafer-i Sadık"tan alması gereken ilmi terbiye ve usulü almıştır. Hasan Basri Çantay merhumun tercüme ettiği Fıkh-ı Ekber'inden temel alıntılar yaptım:
İMANIN TEMEL KAİDELERİ: Allah'a, O'nun meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, öldükten sonra dirilmeye, kaderin hayrının da, şerrinin de Allah-u Teala'dan geldiğine, (ahirette) görülecek hesaba, mizana, teraziye, cennete, cehenneme ve bütün bunların hak ve gerçek olduğuna inandım demek (boynumuza) borçtur.
ALLAH-U TEÂLA BİRDİR: Allah birdir. Fakat bu birlik sadece sayı yolundan değil de kendisinin hiçbir ortağı ve benzeri olmaması yolundandır.
YARATTIKLARINA BENZEMEZ: O, yarattığı şeylerden hiçbirine benzemediği gibi yarattıklarından hiçbir şey de O'na benzemez.
ALLAH EVRENİ YOKTAN VAR ETTİ: Allah eşyayı (evreni) herhangi bir şeyden meydana gelmeden yarattı. Allah eşyayı -varlığı- vücuda gelmeden evvel zaten bilendi. Ne dünyada ne ahirette hiçbir şey O'nun dileği, O'nun ilmi, O'nun kazası, O'nun kaderi ve O'nun levh-i mahfuzda yazışı olmadan vücut bulamaz.
KUR'AN ALLAH'IN KELAMIDIR: Kur'an Allah'ın kelamıdır. Mushaflarda yazılı, gönüllerde saklıdır. Dillerde de okunandır. Peygamberimize Allah tarafından indirilendir.
ÂDEM'İN ZÜRRİYETİ: Allah, Âdem Peygamber'in zürriyetine "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?" diye hitap etmiş, onlar da "Evet Rabbimizsin" demişler. O hâlde iman etmelerini kendilerine emretmiş ve küfrü onlara yasak etmiştir. Bu onlar için ilk iman olmuştur. Kim bu ahitten sonra kâfir olduysa mutlaka bu imanını kendi eylemiyle bozmuştur.
ALLAH KÜFRE VE İMANA ZORLAMAZ: Allah yarattıklarından hiçbirisine ne küfür üzerinde ne de iman üzerinde bulunmaya zorlamaz. İman veya küfrü tercih etmeleri kişilerin kendi fiilleridir. Bütün bununla beraber Allah kimin küfür üzerinde kâfir, kimin de iman üzere mümin olacağını bilir.
PEYGAMBERLER GÜNAHSIZDIR: Bütün peygamberler küçük ve büyük günahlardan, küfürden, kabahatlerden uzaktırlar. Onların ancak bazısında ufak sürçmeler ve hatalar vukua gelmiştir.
ALLAH'IN SEVGİLİSİ: Hz. Muhammed (SAV), Allah'ın sevgilisi, kulu, resulü, peygamberi, Mustafa'sı, seçilmişidir. O, asla bir an bile bir puta veya Allah'tan gayrisine tapmamıştır.
PEYGAMBERLERDEN SONRA EN SEÇKİNLER: Peygamberlerden sonra insanların en faziletlisi Hz. Ebubekir, sonra Hz. Ömer, sonra Hz. Osman, sonra Hz. Ali Mürteza'dır.
GÜNAHKÂRA KÂFİR DEMEYİZ: Bir Müslüman'a günahlardan herhangi birini işlemesi halinde, velev ki büyük günah da olsa kâfir diyemeyiz. Belki ona sadece fasık deriz. Bir kişinin kâfir olması için o günahı helal sayması gerekir.
MÜMİNİN GÜNAHLARI EBEDİYEN ATEŞE SOKMAZ: Dünyadan günahkâr ayrılana ebediyen cehennemdedir diyemeyiz. Günah işleyen mümin küfür ve şirkle lekelenmedikten sonra cehennemde ebedi kalmaz.
ALLAH'IN CEMALİ GÖRÜLECEK: Evet müminler cennette, Allah'ın cemalini aralarında mesafe bulunmadan keyfiyetini bilemeyeceğimiz bir tarzda göreceklerdir.
HZ. MUHAMMED'İN (SAV) ŞEFAATİ: Cezayı hak eden günahkâr Müslümanlara (hassaten büyük günah işleyenlere) Hz. Muhammed'in şefaati, hak ve sabittir. Ameller kıyamet günü teraziye çıkacaktır.
MÜNKER VE NEKİR: Münker ve Nekir'in mezarda sorgusu haktır. Kabirde ruh cesede geri döner.
KUR'AN AYETLERİ: Kur'an'ın bütün ayetleri iniş ve Allah'ın kelamı olması yönünden büyüklükte aynıdır. Ancak Ayet-el Kürsi gibi bazı ayetlerin zikir fazileti ayrıca vardır.
MİRAÇ HAKTIR: Kim miracı inkâr ederse bidat ehli ve yoldan çıkmış olur.
DECCAL, YECÜC VE MECÜC: Deccal'in, Yecüc ve Mecüc'ün çıkması, güneşin batıdan doğması, Hz. İsa'nın bir mümin olarak (peygamberlik vasfıyla değil) gökten inmesi kıyamet alametlerinden olup gerçekleşecektir.
SONUÇ
Yukarıdaki bilgiler ehl-i sünnet dediğimiz duruşun belirlediği esaslardır. Sadece bir özettir. Bugün bilinen dört mezhep; yani Hanefi, Şafii, Hanbeli ve Maliki mezhebinin âlimleri itikadi olaylara böyle bakmışlardır. Mutezile, Cebriye, Mürcie gibi akımlar bu anlayışın dışındadırlar.
CENNET VE CEHENNEM ŞU AN VARDIR
Cennet ve cehennem bugün yaratılmış ve halen mevcuttur. Allah kimi dilerse ona hidayet verir. Kimi de dilerse adaletinin tecellisi ile onu saptırır. (Hak ettiğini verir). Şeytan, müminin imanını zorla soyamaz. Ama kul imanı terk ederse şeytan onu soyar.
GÜNAHKÂRIN DURUMU
Allah'a şirk koşmamak, küfre sapmamak şartıyla günah işleyen kişi ölmeden evvel tövbe etmezse o Allah'ın iradesindedir. Dilerse Allah onu cehenneme atar dilerse affeder. Asla ateşe sokmaz.
KABİR SIKIŞTIRMASI VAR MI?
Kabir sıkıştırması ve azabı haktır. Bu bütün kâfirler ve asi müminler için olacaktır.
KUR'AN 23 YILDA İNDİ
Kur'an peyderpey 23 yılda Resulullah'a indi. Mushaflarda yazılıdır.
Nşhat Hatipoğlu.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
TÜM OKUYCULARIMIZI PAYLAŞIMA DAVET EDİYORUZ, DAVETLİSİNİZ.
4
« Son İleti Gönderen: KOYLU Dün, 08:23:43 ÖÖ »
Gözlük
İnsanın çevresine bakışını etkileyen bir şey vardır: gözlük. Gözlüğün camları kirlenmeye görsün etraf bulanıklaşır. Sis mi indi dersiniz. Yağmur mu yağıyor. Hele ki bir çizik bir kırık veya çatlak o görüşü kâbusa çevirir.
Peki, bizim kendi görünmeyen gözlüklerimizden haberimiz var mı Karamsarlık gözlüğü, mutluluk gözlüğü, nefret gözlüğü, sevgi gözlüğü. Hangisini takarsak onunla görürüz dünyayı. Tozpembe gözlük var bir de. Dünyayı tozpembe sanıyor derler ya işte o sananın taktığı gözlük. Varsın sansın be kardeşim. Dünyayı hep gerçeği ile göreni mutluluk bulur mu Sürekli kan ve kavga, sürekli kin ve öfke. Kişi bir süre sonra şizofren bile olur bu sahneleri durmadan görse.
En makbulü o gözlüklerden ikisini çöpe atmak. Bunu bir şekilde başarmalıyız.
Karamsarlık ve nefret gözlüğünü çöpe atmalı o gibi durumları buğulu gösteren bir gözlük edinmeliyiz. Buğu olayları yavaşlatır. Yavaşlayanın nefreti de karamsarlığı da geçer kendinde yoğunlaşacak gücü bulamaz. Biz en iyisi mutluluk gözlüğü ile başlayalım. Mutlu olmak ayıp değildir. Dünya acı içinde evet ve bu durumda mutlu olmak sanki ayıpmış gibi geliyor bize. Ama kendimiz mutlu olamaz isek dünyaya bu mutluluğu nasıl yayacağız. O zaman önce dünya için, kendimizden başlıyoruz. Birey birey fert fert mutlu olmasını öğreneceğiz. Elimizdekilerle mutlu olmayı. Mutluluğu dışarıda başka bir şeylerde aramayı keserek.
Peşi sıra gerçekleri göreceğiz ve elimizden geldiğince hayır için yarışacağız. En kolayı olan duayı da mı yapamayız, elbette yaparız. Sevgi gözlüğü ile hiç tanımadıklarımızı seveceğiz. Dünya üzerinde yaşayan her canlıyı masumu. Hatta Necip Fazııl’ın Reis Bey’indeki gibi katili bile sevmek. Ne zorbalık ne zalimlik çıkıyorsa nefretten çıkmıyor mu İnsanların sürekli dışladıkları bireyler kendilerini ispat için katil olmuyor mu İntiharlar hep en dışlanmış bireylerin eylemidir. Beni istemediniz alın size ölümüm! Ama ne acıdır ki geride onun yasını tutabilecek bir vicdan sahibi bile yok. Olsaydı o intihar vuku bulur muydu Kendimizden olmayanları ötelersek bir öte toplumu oluştururuz ve bunun acısını yıllarca kangren gibi çekeriz. O kolu kesmek zorunda mı kalalım O kolu bağlayıp kangrene çeviren nefret düğümünü çözmek bu kadar mı zor Alaydan vazgeçmek had bilmek bu kadar mı zor Neyi alıp veremiyoruz Neyi kıskanıyoruz ki Güzelse senden daha güzel olabilir. Kendimiz mi yaptık bu güzelliği Çalışkansa sen de çalış, onun başarısını kıskanıp duracağına. Senin konumun iyi ya varsın onunki de olsun ne çıkar. Toplum bir güzel insan daha kazandı diye sevineceğine bana erişti diye hayıflanmaya utanmıyor musun.
Kalkalım silkelenelim. Dışta bıraktıklarımıza dönelim. Onları kucaklayalım. Belki de onların sarıldığı son kişiydik biz. Bu hayatta herkesten darbe yedikten sonra bizi bulmuşlardı belki Tutundukları son dalı kesecek kadar zalim miyiz Bir dostluk bir sevgi parçası damlası vermekten aciz miyiz hakikaten ne acı. Yıllarca hasretle sevdiklerimizi bile tek kalemde silebiliyoruz, yazık bize.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
TÜM OKUYCULARIMIZI PAYLAŞIMA DAVET EDİYORUZ, DAVETLİSİNİZ.
5
« Son İleti Gönderen: KOYLU Dün, 08:20:15 ÖÖ »
Ölüm ve Gerçeğe Uyanmak
İnsan mücadele yurdunda, yani dünyada. Dünya bizi örseledikçe kendimizden bir şeyler kaybediyoruz. Ölüm ise bizi gerçeğe uyandırıyor. Bir başkasının acısını bile adı “ölüm” olunca kaldırmak ne zor!
Örselenmiş ruhlarımızla, acının kapısında durduğumuzda, gözümüz yaşlı ve pişman beklerken bizi içeri davet edecek tek kudret var, tek dost ve yâr… Allah…
Her yerden kovuluruz, her yerden dışlanırız. Tutunacak kimse bulamayız en sevdiklerimizden bile bir darbe yeriz acıdır bu. O an artık ümidimiz tükenir, adeta yoktur dönüş geriye ve çalınacak bir kapı da. Tek kapı vardır bizi alacak içeri, bizi saracak ve iyileştirecek yaralarımızı… Allah…
İnsan öncüsüdür yaptıklarının ve habercisi yapacaklarının. Çıkmaza girdiysek bu bizim işimizin sonucu değil mi Ya da çıktıysak feraha… Bir adım atmışızdır geçmişimizde. Her adım bu nedenle önemli.
İnsan dengesiyle sağlıklıdır. Dengemiz bozulduğunda yalnız kendimizi değil çevremizi de yıpratırız. Dağıtıp yıkmaktan bir şeyi gözümüz görmez olur. Çoğu zaman bu yıkımların telafisi de mümkün değildir.
Yaşarken ölmek yani manevi bir değişime girmek, hayatın rüyalığının farkına varmak. “ben yaşamıyor gibi yaşamıyor gibi yaşıyorum” diyen Sezai Karakoç Ağabey gibi…
Dünyadan ara ara soyutlanmanın bir adı tefekkürdür. Eski zamanlarda ders olarak herkesin uyguladığı bir şey imiş bu. Ölümü düşünüş, kendisini kabirde sorguda tabutta hayal ederek geçirilen birkaç dakikalık süreç. Bu tefekkür ile kendini dünyadan soyutlayan kişi kalbini Allah’a rahatça açabilir ve manevi gözü zamanla görmeye başlarmış. Ölüm sonrası uyanıklık hali. Nihayetinde dünyaya dönüş ve “işte bir imkân daha verildi bana” telaşı ile ibadetlere sarılmak. Böyle diri tutmuş zamanında büyüklerimiz imanlarını ve böyle mukayyet olmuşlar zihinlerine. Yoksa her çağda delirmek mümkündür.
Kendimizi kıymetlendiriyoruz o nedenle de eleştiriye tahammülümüz azalıyor. Değer görmek için uğraşıp duruyoruz. Allah’ın değer vermesidir esas olan. Bu bilinçle Ona layık olma çabasında olalım. Bu bizi her anlamda ferahlatır, dengemizi korur sağlamlaştırır, ölüm bilincimizi oluşturur. Haddimizi bilmemizi sağlar, edebimizi korumamızı, günahlardan sakınmamızı. Kısacası daha temiz bir hayatımız olur, daha derli toplu bireyler oluruz.
Bize verilen emanetlere sahip çıkalım. Bize verilen ruha, beyine, kalbe… Her biri için çabalayalım. Kendimizi önemseyelim. Ölümü hatırlamak ruhumuza vermemiz gereken önemi de hatırlatır bize.
Uykularımız bile etkileniyor yaşantımızdan. Günlük yaşantımız, çilemiz gece de bırakmıyor peşimizi. Bu ise eziyettir kendimize. Ahirette nefsimiz de şikâyetçi olacak bu durumdan. Nefse zulüm budur.
Allah yaşantılarımızı güzelleştirsin her anımızı dolu dolu geçirmemizi nasip etsin. Birbirimize fener olalım. Bu kutlu yolda birlik olalım. İslam ateşiyle yanan güzel insanlar olalım. Hiçbir kuvvet bizi dağıtamasın, ayıramasın yıkamasın. Kalbimizi önceleyelim, aklımızla hareket edelim ve bu dengeyi daima koruyalım inşallah.
Teşekkür: 30 ağustosta kaleme aldığımız “Merhaba Ben Kalp” adlı yazımızı seslendiren Mehmet Ali Kayacı’ya teşekkürlerimizi sunarız. Dinlemek isteyen okurlarımız Youtube’dan ilgili videoya ulaşabilirler.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
TÜM OKUYCULARIMIZI PAYLAŞIMA DAVET EDİYORUZ, DAVETLİSİNİZ.
6
« Son İleti Gönderen: KOYLU Dün, 08:15:28 ÖÖ »
Bakış Açısı
Gün geçtikçe ahir zamana yaklaştığımız bilinir. Bu yaklaşımın belirtileri de kuşkusuz görülür. Bugün kendimizi inceleyelim. Müslüman tanımından ne kadar uzaklaşmışız anlayalım.
Kibir. Bu dünyada kibirli olan insanlar ahirette karınca boyutunda yaratılacak. Bu gerçeği bilen bir Müslüman içine kibri nasıl koyabilir Kendimizi kusursuz ve mükemmel sanmak kibrin bir sonucudur. Her yazılanı her yapılanı eleştirmek, her iyiliğin içinde bir kötülük aramak, iyi niyeti art niyet sanmak ve yaftalamak Bunlar kibrin mahsulüdür. Beğenmezlikle yürüyen bir kişi düşünelim. Onu beğenmiyor bunu beğenmiyor e peki kimi beğeniyor Kendisini. Geçelim. Kibirli bir Müslüman olamaz yoktur da. Kibri olanın cennete giremeyeceği de bilinen bir gerçek.
İftira. Kişiler ya da olaylar hakkında aslı olmayan şeyleri söylemek iftiradır. Düşmanlık yapmayan birisine düşman demek, menfaatçi olmayana menfaatçi demek, Müslümana münafık ya da kâfir ya da mason vs. demek. Bütün bunları bir Müslümanın yapabilmesi mümkün müdür Bilip bilmeden atıp tutmak, ileri geri konuşmak ve suçlamak. Bunlar bir Müslümana yakışmadığı gibi insanları da soğutan iten şeylerdir.
Ayrıştırıcılık ya da ayrımcılık. Birilerine görüşleri için, ırk ve inanışları için konum ya da mevkileri veyahut çıkar ve menfaatleri için ayrımcılık yapmak. Zengin sofrasına fakirin oturtulmaması, hatta davet dahi edilmemesi, yaptığı işlere hakaret etmek ve üstelik hakaret edilen işi o kişiden çalmak. Daha nice ayrımcılık ve ayrıştırıcılık bir Müslümanın asla yapmayacağı şeydir.
Kin. Kalbinde zerre miktarı kin taşıyan da cennete giremez. Kindar bir insan nasıl Müslüman olduğunu iddia edebilir
Niyetlerimiz hakkında ileri geri konuşmak ne de kolay. Herkes herkesin kalbini yarıp bakmış bu zamanda. Kim neyi ne için yapıyor anlayıveriyorlar maşallah. Üstelik yapılan açıklamalara da kulak vermezler. Kişinin kendi ağzından dökülene değil de şeytanın ağzından dökülene inanırlar. Kendini anlatma çabasını da saçmalık olarak tabir eder bunu da küçümsenecek bir şeye dönüştürür ve insanın çabasını boşa çıkarırlar.
Artık yorulduk Müslümanız diyerek Müslümanlara eza verenlerden. Müslümanları haksızca eleştirenlerden. Müslümanlara kin ve nefret kusanlardan. Müslümanları ayrıştıranlardan. Bir Müslümanı öteki Müslümandan üstün tutanlardan. Müslümanın kuyusunu kazanlardan, başarısızlığına sevinenlerden, başarısına hased edenlerden! İftira atanlardan, atıp tutanlardan. Birbirini kucaklamak yerine itenlerden. Ezilmişleri hor görüp ezenlerden! Müslümanım diyorsan bunları yapmayacaksın ya da Müslümanım demeyeceksin. Kibrine ve nefsine yenilen Müslüman mı olur Özür dilemekten aciz, yaptığı hataya kör, edepten yoksun ve karşısındakini edepsiz ilan edecek kadar da ileri gidecek bir Müslüman mı olur Müslümanlık bu mu Hasedle yanıp tutuşmak mı Derin derin kuyular kazıp düşmemizi beklemek mi
Yazıklar olsun beş vakit namazını kılmış ahlaklı bir Müslümana zulüm eden Müslümanlara! Herkese Yazıklar olsun yetim hakkı yiyenlere ve yetimleri itip kakanlara ve eşyalarına el koyanlara! Yazıklar olsun kendisini dev aynasında gören, hatasını sıfır zanneden ve tüm bunların üzerine de Müslümanım diyebilen zavallılara Yazık.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
TÜM OKUYCULARIMIZI PAYLAŞIMA DAVET EDİYORUZ, DAVETLİSİNİZ.
7
« Son İleti Gönderen: KOYLU Dün, 08:10:59 ÖÖ »
Çalışmak ve Yapıcılık
İnsanı bunalımdan kurtaran şey çalışmaktır. Herhangi bir işle meşguliyet olabilir bu. Gül yetiştirmek, ders çalışmak, okumak yazmak Farklı bir yeri gezmek, yürümek kısacası hareket halinde olmak. Durmak kimseye bir şey kazandırmaz. Duran her şey küflenir, çürür yavaşlar veya bozulur. Her şey hareket halinde, işlerken iyidir sıhhatlidir.
Mehmet Akif Ersoy şiirlerinde çalışmaya vurgu yapar. Leş misin davranmıyorsun diyerek ancak ölülerin hareketsiz kalabileceğini, canlı olan her şeyin hareketli olacağını dile getirir. Ürün vermek hepimize umut getirir. Bir şeyler yapmak, örgü örmek, nakış işlemek ya da dikiş yapmak.
Son zamanlarda ev dekorasyonları oldukça yaygın hâle geldi. Instagram da kendi üretimlerini sunan hanımlar bu şekilde para kazanıyor.
Biz de kendimiz için uğraşlar edinebiliriz. Ruh dünyamıza en yakın uğraş ne ise onun için çalışabiliriz. Renklendirebiliriz hayatımızı. Olağanlıktan durağanlıktan tartışmalardan çıkabiliriz. Kendimizle ilgilenmekten kurtulup çevremize bakabiliriz. Kibirden uzak kalmanın bir yolu da budur belki.
Her günümüz dolu dolu olsun. Sevdiklerimize vakit ayıralım. Bu da doluluğumuza dâhil olsun. Bir yerlerde çay içip sohbet etmeye erinmeyelim. Gün geçtikçe aramızda var olan bağlar çözülüyor. Görüşmeye görüşmeye uzaklaşıyoruz çözülüyoruz birbirimizden. Hâlbuki en değerli şey insani ilişkilerimiz ve bağlarımızdır.
Cahit Zarifoğlu bir denemesinde dedikodu furyasından dem vurur ve bunun git gide gençleri sardığından yakınır. Günümüzde kopuk ilişkilerin etkisi ile bu daha da yaygınlaştı. Dedikodu boş laf ve zan aldı başını yürüdü. Gerek siyasi sebeplerle gerek yaşanan olaylarla eğrisi doğrusu bilinmeden öteleme dışlama hareketine girildi. Her birimiz doğrultucu olmalıyız diye bir şey yok ama her birimiz kendimizin doğrultucusu yani düzeltmeni olsak ne güzel olur. Kusurlarımızı mercek altına alıp düzeltme çabası göstersek toplumda düzelmeyi meydana getirebiliriz. Tartışmalar kimseye bir şey katmıyor. Çünkü günümüz insanı kafasındaki kararsızlıktan kurtulmak ya da sağlıklı bir karara kavuşmak için değil kendi doğrusunu başkalarına da empoze edebilmek için tartışıyor. Karşımızdakine sağır olacaksak ne diye tartışıyoruz ki Dediğimiz dedik çaldığımız düdükse bunu karşı tarafa ne şekilde iletebileceğiz Buna hakikaten inanan var mı Kendi doğrularını zorla kabul ettirebileceğine inanan Sert eleştiri kazanç getirmez aksine kayıplara sebebiyet verir. İnsanları birbirinden iter, ötekileştirir, koparır. Tebliğcilere daima sakin bir dil ve üslup kullanmaları tavsiye edilir. Asla bu kesin doğrudur sen de kabul edeceksin demekle elde edilemez hakikat. Yumuşak bir lisanla birbirimizi daha iyi anlarız. Birbirimizi dinlemeyi öğrenmeliyiz. Birbirimizi alaya almaktan ti ye almaktan bir an evvel kurtulalım. Yoksa daha çok yanlışlara biz sebebiyet vereceğiz.
Eleştirilerimizin bile bir üslubu olsun. Asla hakaretle davranmayalım. Kimseyi yargılamayalım. Öncelikle saygı duyalım ki saygı görebilelim. Dinleyelim, kendi hatalarımızı başkalarından bu yolla bir şekilde rahatlarız kurtuluruz önyargılarımızdan.
Ötekileştirmek kolay sahiplenmek zor. İtelemek kolay kuşatmak zor. Eleştiri diye hakaret etmek kolay fakat yapıcı öneriler sunmak zor. Biz zorun peşinden gidelim inşallah.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
TÜM OKUYCULARIMIZI PAYLAŞIMA DAVET EDİYORUZ, DAVETLİSİNİZ.
8
« Son İleti Gönderen: KOYLU Dün, 08:07:50 ÖÖ »
Güzel Ahlak Rüzgârı
Her kelimenin bir çağrışımı vardır bizde hatta her kokunun. İncir kokusu mesela Çocukluğumda gittiğim bir evim arka bahçesinde incir ağaçları vardı. Yoğun incir kokusu olurdu. Ne zaman incir kokusu duysam içimde bir burukluk hissederim. Sevdiğim bir teyzenin eviydi ve kansere yenik düşmüştü Allah rahmet eylesin.
Bir başka koku da ıhlamur kokusudur bende. İlkokulun bahçesinde vardı ıhlamur ağaçları. En ilginci ise iğde kokusudur. Mevsiminde gidince Bursa nın her yeri iğde kokar. İğde bu nedenle Bursa dır bende. İstanbul ise deniz. Denizin kokusu hemen her yere ulaşıyor.
Kelimelerin çağrışımı da kokular gibidir ve güzel ahlak denilince bana İsmail dedemi hatırlatır. Kırgınken bile kırmayan güzel insanı. Bu dönemde en çok ihtiyacımız olan şey güzel ahlak. Öyleyse buyurun çıkalım yolculuğa
Seher vaktidir. Kış ve her yer kar. Merdivenlerde çıtırtı duyulur. İsmail dede ağır ağır caminin yoluna koyulur. Her vakti cemaatle kılmaya alışmış bu güzel insanı ne kar ne fırtına durdurur. Cami dönüşü istirahat etmek üzere odasına girip uzandığında eşinin kızgın sesi duyulur. Yoğurt azalmış hacı, yoğurt al, kuyu dolmuş çektirmek lazım, kuşhaneleri kalaylat, çakmak gazı da doldurulacak, Daha nice istek şikâyetle karışık söylenir. İsmail dede ise ara ara şu cevaplarla karşılık verir: olur hanımefendi, peki hanımefendi, tamam hanımefendi. Ne bir kızgınlık ne bıkkınlık vardır sesinin tonunda. Bu diyaloglar bir saate yakın sürer ve güneş artık doğmak üzere olduğundan uyuyamadan kalkar İsmail dede. Sofraya güleç yüzüyle oturur. Ne uykusuzluk belirtisi ne sinirlilik. Her zamanki uysal kuşatıcı bakış ve tavırlarıyla yapar kahvaltısını.
Çarşı pazar dönüşü elinde ya bir poşet balon ya akide şekeri. Eve varana kadar tüm çocuklara birer tane tutuşturmuştur. Sokaklarda şıkır şıkır çocuk kahkahaları. Onun gelişini bu neşe cıvıltıları bildirir zilden önce, bir de motorunun sesi.
Konuşmayı pek sevmeyen suskun olduğu için ruh hastası yaftası yemiş olan bir çocuğa malayani konuşacağım diye korkuyor bu çocuk diyerek ilk övgüyü yapan da İsmail dededir. Eşini aldatıp sonra boşanan ve çocuklarını yetimhaneye veren anneyi, ikna etmeye çalışan ve başarılı olamayınca da kendi evlatlarını yitirmiş gibi hüzünlenen bir ay boyunca yiyip içemeyen de İsmail dededir. Kızım yapma yazık bu sabilere dedim dinlemedi, sen karışma hacı amca dedi, diyerek bildirmişti hüznünü.
Ezbere bildiği bir şiir vardı bir de ilkokul yıllarından kalmış zihninde. Müthiş güzel ders niteliğinde bir şiir. İhtiyarla karşılaşan iki okul kaçağını hikâye edinen şiirde ihtiyar gençliğini kaybettiğini ve geri gelmeyeceğini söylüyor çocuklara. Koşa koşa dönüyorlar çocuklar okula. Bu şiiri okula gitmek istemediğim bir gün okumuştu bana ilk kez. O şiir sonra zihnimdeydi şimdi sadece resmi var. Güneşli bir gün dağ başı yemyeşil çayır. İki oğlan neşeyle tırmanıyor tepeye. Tam şehrin manzarası görünecek yerde o ihtiyar. Dünyanın en hüzünlü adamı.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
TÜM OKUYCULARIMIZI PAYLAŞIMA DAVET EDİYORUZ, DAVETLİSİNİZ.
9
Reklamlar Diziler ve Ailemiz
Bir Reklam
Reklamların dili keskindir. Kısa bir görsel ve kısa cümlelerle çok şeyleri ifade etmeyi amaçlar. Mart ayının ilk günlerinde bir televizyon kanalında bir emlak şirketi reklamı yayınlandı. Anlatılan olay şöyle: Kadın kocasına ayrılmak istediğini söylüyor. Adam anında telefonunu eline alıyor, arama motoruna basıyor. Eşyalı ev arıyor. Ve bir ev buluyor. Evde her şey var, hatta gitar bile. Ve anında adam kadına yani eşine cevabı yapıştırıyor: ceketimi alıp çıkıyorum, der ve ceketini alıp çıkar. Reklam bu kadardı.
Reklam güya kolay ev bulmanın yolunu gösteriyor. Ama belki bir dakika bile sürmeyen reklam sonunda zihinlerde kalan sadece kolay ev bulmak mı? Ve bu reklamı izleyenler acaba bu reklamdan ne anlar? En azından benim anladığım şudur: Bir ailenin veya yuvanın yıkılması çok önemli değil. Eşyalı bir ev varsa her şey tamam demektir. Hatta bu reklam üzerine neler söylenmez ki! Özgürlük, serbest piyasa ekonomisi, reklamın kötüsü olmaz, bırakın yapsınlar, bırakın gitsinler ve daha neler söylenir neler.
Diziden Bir Sahne
Çok sayıda dizi yayınlanıyor. Sadece bazı dizi isimleri bile yan yana getirildiğinde tablonun ne kadar yıkıcı olduğunu anlatmaya yetiyor. Ve bir diziden bir sahne: kadın kocasından ayrılmak istediğini söylüyor. Arkada acıklı bir fon müziği var. Koca merakla soruyor: ben mi bir şey yaptım? Kadın kocasından çok memnun olduğunu söyler. Ancak kadın kurduğu hayallerin güzel olmadığını, daha kaç yıl yaşayacağını bilemediğini, artık farklı bir hayat yaşamak istediğini, bir şeyler yapmak istediğini, tek düze yaşamak istemediğini, başka bir şehir veya ülke görmek istediğini, kocası olmasa işten çıkınca direk eve gelmesi gerekmediğini, arkadaşlarıyla buluşabileceğini, tek başına sahilde yürüyebileceğini, akşam yemeğe yetişme derdi olmayacağını ve buna benzer birçok şeyler söyler. Yani kısaca kocası ve evlilik bütün bunlara engel !!! Ve kocanın cevabı: ben senin mutlu olmanı isterim.
Bir reklamdaki bir dakikalık veya bir dizideki yaklaşık on dakikalık bir sahne üzerinden genelleme yapılamaz itirazları olabilir. Ama acaba durum sadece bu iki örnekten mi ibaret? Aile kurumunu yıkmaya yönelik ve her Müslüman için ortak değerler olan mahremiyet ve nikâh başlığı altında bize yakışmayan onlarca sahne ve diyaloglar artarak devam ediyor. Bir kadın veya erkeğin nikâh olmaksızın aynı evi paylaşmalarının hiçbir şekilde izahı yoktur ve hoş görülemez. Bir de senaryolarda devamında evli olan bir kişinin karşı cins ile olan ve iman ekseninde tasvibi asla mümkün olmayan şekilde söz ve hareketlerine ne demeli? Efendim beyaz ekranda bu tür şeyler olmadan olmaz türü gerekçeler doğru mu? Ve yeterli mi? Bir olayın hikâye edilmesinin bu topraklarda bir ölçüsü olmalı. Gençlerin zihinlerinde dinin helal-haram dengesi ile bağdaşmayan söz ve davranışların normalleştirilmesi belki de tehlikenin en büyüğüdür.
Aile konusu başta olmak üzere toplumun temel ihtiyaçları için sadece mevzuat çıkarmanın yeterli olmayacağı aşikârdır. Her konuda olduğu gibi başta eğitim önceliğimizdir. Başkanlığımızın aile konusunda güzel kurumsal çalışmalar yanında çok güzel hizmetlere imza atan müstakil daire başkanlığı bulunmaktadır. İl ve ilçe müftülüklerimiz Aile ve Dini Rehberlik Büro ve Merkezleri ile çok güzel çalışmalar yapmaktadır. Yeterli mi? Elbette değil. Ayrıca aileler, toplum büyükleri ve sorumluluk taşıyan her insan aile konusunda daha üstün gayret göstermeli ve tedbirler alınmalıdır. Yeterli çalışmalar yapılmaz ve gerekli tedbirler alınmaz ise sadece ticari kaygılarla ortaya konan televizyon ve dijital dünyadaki çalışmalarda kadın, erkek, çocuk, mahremiyet ve aileye ait her konuda bize ait olmayan senaryolar aile kurumunu zedelemeye devam edecektir.
Ne Yapmalıyız?
Toplumun her kesimine ortak görev düşüyor. Eğitim ve örneklik konusu baştadır. Elbette seyreden her birimizin ne seyrettiğimizi, konularını ve her anlamda bize ne katıyor veya bizden neler götürüyor? gibi benzeri soruların cevabını iyi düşünmeliyiz. Olumlu anlamda yapılacak en güzel işlerden birisi de bu toprakların ruhuna uygun sanat çalışmalarına hep birlikte sahip çıkmaktır. Sanatın her dalında Müslüman kimliğimize uygun çalışmaları teşvik etmez ve önünü açmaz isek başkalarını taklide devam edeceğiz. Daha da acı olan ise kendi köklerimize uygun olmayan nice çalışmalarla yüz yüze gelmeye devam edeceğiz. Bir programda İsmet Özel şöyle demişti: başkalarının kelimeleriyle konuşanlar, başkaları gibi düşünür. Senaryosu veya ana fikri bize ait olmayan filim ve dizileri izleyenler başkaları gibi düşünmeye başlar. Bir müddet sonra bazı davranışlar normalleşmeye başlar. Belki de en acısı budur. Sonra da anlatılan hikâyeler yaşanmaya başlar.
Bu değerlendirmeleri karamsar olmak için yazmıyoruz. Yeterli olmasa da güzel çalışmalar da var. Bir cami görüntüsü, bir ezan sesi, teravih namazından bir sahne veya ramazan günlerinde bir iftar sofrası sahnesi ne kadar da önemlidir değil mi?
Bu toprakların ruhuna uygun senaryo, hikâye ve ürün ortaya koyanları da gönülden tebrik ederiz.
ŞÜKRÜ KABUKÇU.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
TÜM OKUYCULARIMIZI PAYLAŞIMA DAVET EDİYORUZ, DAVETLİSİNİZ.
10
Hayat İbadete İbadet Neşeye Dönüşür
İnsanın dünya serüveni doğumla, bir nevi dünyaya dair ilk çığlıkla/ tepkiyle başlar ve ölümle biter. Bu iki nokta arasındaki çizgiye ömür denir. Her ömür, kişiye özel bir sermaye, ayrı ve özgün bir hikayedir.
Hayat ise hem anlam hem de bağlam olarak daha kapsamlıdır. Nitekim ölüm hayatın değil doğumun zıddıdır. Hayat doğumdan önce başlar ve ölümden sonra da devam eder. Hayata yüklediği anlam insan için en temel konudur. Zira o anlam hayatın gayesini ve hayata dair şeyi belirleyecektir.
Müslümanlar için hayatın anlamı ve gayesi, yeryüzünde, Allah’ın peygamberleri aracılığıyla öğrettiği ilkelere uygun şekilde yaşamaktır. Kur’an-ı Kerim’de insanın varoluşunu anlamlandıran ve yeryüzü misyonunu izah eden ayetlerden biri olan Zariyat Suresi 56. Ayette “Ben cinleri ve insanları ancak bana ibadet etsinler diye yarattım,” buyrulmaktadır. Bu yönüyle ibadet kavramı hayatın her anını ve alanını kuşatan ve varoluşsal boyutları olan bir ifadedir.
Müslüman hayatının ve düşüncesinin temel kavramlarından biri olan ibadet, gündelik hayatımızda sıkça duyduğumuz, kullandığımız bir ifadedir. Ancak bilgi ve tefekkür boyutu göz ardı edildiğinde, hayatı kuşatan kurallar manzumesinden gönülden geçen iyi yönelişlere kadar çok farklı çağrışımlar yapabilmektedir.
Kelime anlamı itibariyle ibadet; itaat etmek, karşı gelmemek, boyun eğmek, isyan etmemek gibi manalara gelmektedir. Kişinin sevgi ve bilinçle Rabbinin buyruklarına gönülden itaat etmesi, hiçbir şeyi O’na ortak koşmaması ve davranışlarını O’nun hoşnutluğunu dikkate alarak düzenlemesidir.
İbadet aynı zamanda varoluşsal bir farkındalığı ifade eder.
Hayatın anlamı, başlangıcı, sonu gibi, düşünen insan için en temel sorular karşısında verilen sakin ve derin cevaplar taşır. Bu farkındalığa göre evrende hiçbir şey tesadüf değildir. Kâinatı tasarlayan mutlak kudret ve üstün akıl sahibi yüce bir yaratıcı vardır. Âlemdeki her canlının varlığında nice hikmetler gizlidir. En değerli varlık olarak insan, yaratılmışlar içinde üstün özelliklerle donatılmış ve sorumlu kılınmıştır. Hayatın içinde, iyi-kötü, acı-tatlı, kolay-zor gibi sevinç ya da hüzne dair olayları yaşarken ve yorumlarken Allah’ın varlığı ve hayatın anlamına dair farkındalık canlı tutulursa, insan hayatın yükünü daha kolay taşıyabilecek ve hayata dair tepkilerinde daha makul sınırlar içinde kalabilecektir. Söz konusu inanca ve duyarlılığa sahip bir kişi hayatın hiçbir zorluğu, meşakkati karşısında ümitsizliğe kapılmayacak, bunalımlar karşısında daha güçlü olacaktır.
Allah’ın varlığına iman, büyük bir dayanma gücü ve sabırla mücadele azmi verecektir. Diğer yandan hiçbir zenginlik ve dünyalık mümin bir kişi için, şımarma, kibre esir olma, kendini farklı ve üstün görme, çılgınca davranışlara meyletme gibi savrulmalara, dağınıklık ve tutarsızlıklara neden olmayacaktır. Zira kulluk farkındalığına sahip kimse için hayat bir sınanmadır. Dünyaya dair her şey geçicidir. Asıl olan insani değerlere bağlı kalmaktır. Sahip olunan her nimet ve güzelliğin karşılığında yapılması gereken en temel şey şükran duygusuyla yaşamaktır. Şükür ise en açık ifadeyle, nimetin ve mülkün yegâne sahibi olarak Allah’ı bilmek ve sahip olduğu zenginliği, O’nun peygamberleri aracılığıyla gösterdiği şekilde kullanmaktır. Zira insanların istifadesine sunulmayan, başkalarının iyiliğine katkı sunmayan zenginliğin şükrü yerine getirilmiş olmayacaktır.
İbadet konusunda iki genel kategoriden bahsetmek mümkündür.
Birincisi formel yani belli vakitlerde ve belli şekillerde yapılan ibadetlerdir. Kişinin Rabbine karşı derin saygısını ve emsalsiz sevgisini sembolize eden söz konusu ibadetlerin nasıl yapılacağı peygamber tarafından öğretilmiş ve gösterilmiştir. Namaz, oruç, zekât, hac, kurban gibi ibadetler bunun en açık örnekleridir. Elbette her ibadet öncelikle Allah emrettiği için yapılır. Yani hükmün illeti, Allah’ın söz konusu ibadetlerin yapılmasına dair açık emridir. Bununla birlikte her ibadetin pek çok hikmeti ve hayata kattığı sayısız güzellik vardır. Söz konusu ibadetler, hikmet ve güzellikleri göz ardı edilerek sadece Allah’ın kullarını tabi tuttuğu bir imtihan konusu olarak yorumlanmamalıdır. Bir başka açıdan bu ibadetler, insanın muhtaç olduğu değerler ve erdemlere en kısa yoldan sahip olması için Yaratan’ın gönderdiği bir nimet ve imkân olarak görülmelidir. Yani insanlara zahmet olsun diye değil, rahmet olsun diye istenmiştir. Nitekim Allah’ın, ibadete ihtiyacı elbette yoktur. O hiçbir şeye muhtaç değildir.
Ancak insanların, ibadetin kazandırdığı güzel hasletlere ihtiyacı vardır. İnsan ibadet etmeye muhtaçtır. Çünkü her ibadetin hayata sayısız güzellik kattığı açıktır. Örneğin, İbadet ahlak ilişkisinin en bariz şekilde görüldüğü alanlardan biri olan namaz kötülüklerden alıkoyar. Kişiyi sağlam bir duruş sahibi yapar. Özgürlüğün zirvesidir. İnsanı eşyaya esir olmaktan kurtarır. Allah’a yönelişin en somut göstergesidir. Beden, akıl ve kalbin buluştuğu, ortaklaşa gerçekleştirdiği muhteşem bir ibadettir. Oruç takvaya, sakınmaya, sorumluluk bilincini kuşanmaya götürür. Paylaşmaya, empati kurmaya, nimetin değerini bilmeye zemin olur. Zekât hem malı hem de sahibini temizler, sevgi ve muhabbete vesile olur. Hac varoluşun provası gibidir. Hakikat zemininde yeniden diriliştir. Kurban iyiliğe adanmışlıktır.
İbadetlerin en somut tezahürü hayata adalet ve güzel ahlak olarak yansımasıdır.
İbadetler kişiyi eğiten, olgunlaştıran bir vicdan ve irfan mektebidir. Özellikle formel ibadetler kul ile Rabbi arasında özel bir bağ ve iletişimdir. Bunun için iman, amel ve ahlak, hayatın içinde birbirinin varlığına delil olmalıdır. Kur’an-ı Kerim’in gayesinin en özlü ifadesi, güzel ahlaka sahip insan ve adalete dayalı bir toplum inşa etmektir. Nitekim Allah’ın “yüce bir ahlaka sahip olduğunu,” ilan ettiği ve “en güzel örnek” olarak tanıttığı sevgili peygamberimiz, “ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim” sözüyle adeta peygamberlik misyonunu ve tüm mücadelesinin nihai gayesini ortaya koymaktadır.
Ahlak en kolay tanımıyla bir davranış biçimidir.
Karakter ve mizaç anlamına da gelir. Ahlakın terim manaları içinde en beğenilen ve yaygın olanı İmam Gazzâlî’nin, “Ahlak, insanda yerleşen öyle bir melekedir ki, bu melekeden dolayı davranışlar hiçbir zorlama olmadan, düşünüp taşınmadan, kolaylıkla sadır olur.” şeklindeki tarifidir.
İbadetlerin ahlaka dönüşmesi bu durumu sağlayan en önemli imkandır. İbadetler ile Rabbinin huzuruna duran, O’na söz veren, yeryüzü gayesinin her daim farkında olan insanın davranışları nezaket ve adalet üzere olacaktır. Böyle bir kişiden beklenen, kimseye zarar vermemesi, haksızlık yapmaması, kimseyi incitmemesi, hayata değer katması, bulunduğu yeri güzelleştirmesidir.
Nitekim davranışa yansımayan, güzel ahlaka dönüşmeyen ibadet konusunda Peygamberimiz de müminleri çarpıcı ifadelerle uyarmaktadır.
Mesela orucun takvaya dönüşmesi için oruçlu kişi davranışlarına dikkat etmeli, çevresine huzursuzluk vermemelidir. Peygamber efendimiz bu ahlaki duyarlılığı göz ardı eden, oruç tuttuğu halde yalan söyleyen ve yalan yere şahitlik yapanların oruç tutmasına Allah’ın muhtaç olmadığını ifade etmekte ve “Nice oruç tutan var ki elde ettiği tek şey sadece açlık ve susuzluktur. Geceleri ibadetle geçiren nice kişi vardır ki kıyamdan nasibi uykusuz kalmaktır,” sözüyle ahlaka dönüşmeyen ibadetin kişiye fayda sağlamayacağını ifade etmektedir. Başka bir hadiste Peygamberimiz çok somut ve hayatın içinden bir örnek vermekte; “Uzun yolculuklar yapmış, üstü başı tozlanmış, saçı başı dağılmış, ellerini semaya uzatan ve “Yâ Rab, yâ Rab!” diye yalvararak dua eden bir adamdan söz ederek “Fakat onun yediği haram, içtiği haram, giydiği haramdı. Haram ile beslenirdi. Peki böyle birinin duası nasıl kabul edilsin” buyurmaktadır.
Diğer bir örnekte ise Hz. Peygamber, ibadet ahlak ilişkisi kuramayanları müflis tüccara benzetmektedir. O, bir gün arkadaşlarına “Müflis kimdir, biliyor musunuz?” diye sormuş, onlar da “müflis malı mülkü kalmayan kimsedir.” diyerek cevap vermişlerdir. Bunun üzerine Sevgili Peygamberimiz, “Gerçek müflis, kıyamet günü namaz, oruç ve zekât ibadetlerini yerine getirmiş olarak gelir. Aynı anda o, kimine sövmüş, kimine iftira etmiş, kiminin malını haksız yere yemiş, kiminin kanını dökmüş, kimini de dövmüştür. Bunun üzerine iyiliklerinin mükâfatı ondan alınır, haksızlık yaptığı kişilere verilir. Üzerindeki kul hakları bitmeden sevapları biterse, zulmettiği kişilerin günahları alınır, kendisine yüklenir. Sonra da cehenneme atılır.” Bu rivayet ibadet ahlak ilişkisini mefhumu muhalifi itibariyle çok veciz bir şekilde özetlemektedir. Benzer bir örnekte de Hz. Peygamber, ibadet etmesiyle şöhret bulmuş bir kadının, sözleriyle komşularını incitmesinden dolayı cehennemlik olduğunu ifade etmektedir.
Burada önemli bir husus da gelişigüzel mülahazaların kolayca algı operasyonuna dönüşebildiği bir zamanda, ibadet edenlerin zaafları, hataları üzerinden ibadetlerin değerlendirilmesinin ve önemsizleştirilmesinin tutarsızlığıdır. Sanatçıya kızarak sanata, zengine kızarak paraya tavır almak ya da kıymeti bilinmeyen veya istismar edilen değerlerin bizzat kendisini suçlayarak onlardan vazgeçmek nasıl anlamsız ve yanlış ise, aynı şey söz konusu durum için de geçerlidir.
İkincisi ise; geniş anlamı ve hayatı kuşatan boyutuyla ibadet, tüm tavır ve davranışların iman bilinciyle ve mümine yakışır şekilde yapılmasıdır.
Kişinin hayatın her anında sadece Allah’ın hoşnutluğunu merkeze alarak niyetiyle, aklıyla, kalbiyle ve davranışlarıyla iyi bir insan olma ve hayata değer katma gayesiyle hareket etmesidir. Bu bilinç hayatın tamamını ibadete dönüştürecektir. Bu durumda en önemli ve hassas nokta ise niyettir.
Niyet, İslam inancında tüm tutum ve davranışlar için en belirleyici faktördür. Çünkü niyet kalbin yönelişidir. Davranışın öz değeridir. “Ameller ancak niyetlere göre değer kazanır” hadis-i şerifi davranışların değerlendirilmesinde temel kabul edilmiştir. Niyet, adeti, olağan, sıradan davranışları ibadete dönüştürür. Dolayısıyla Rabbinin rızasından başka bir beklentiye girmeden, iyi niyet ve samimiyetle yapılan her meşru iş ve davranış ibadettir. Sahibine ibadet sevabı kazandıracaktır. Buna göre; iyi bir mümin ve insanlığa faydalı bir birey olma gayesi en üstte tutulduğu sürece devam edilen eğitimin her anı, çalışılan her sınav, okunan her kitap ibadete dönüşecektir. Güzel ahlakın ikamesine, yeryüzünün imar ve ıslahına, insanların hizmetine, hayatın huzuruna katkı sağlamayı öncelikli gaye edinen, iyilik adına yapılan her iş ve davranış ibadet gibi mübarek ve değerlidir.
İman ibadet ve hayatı birleştiren en özlü yaklaşımı Peygamber efendimiz İslami literatürde Cibril hadisi olarak meşhur olan hadis-i şerifte bizlere öğretmektedir. Burada, iman ve İslam’dan sonra “ihsan” kavramını açıklayan Peygamberimiz, ihsan; “Allah’ı görür gibi ibadet etmendir. Sen O’nu görmüyor olsan da O seni görmektedir,” buyurmaktadır.
Öyleyse, ihsan bilinci canlı tutulduğunda hayat ibadete, ibadet neşeye dönüşecektir.
İNTERNET RADYOMUZ. 24 SAAT YAYINDADIR.
RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir.
Üye Ol veya Giriş Yap
TÜM OKUYCULARIMIZI PAYLAŞIMA DAVET EDİYORUZ, DAVETLİSİNİZ.
|
Son İletiler