En sevgili Dost Kardeş
İNSAN HAYATINDA YARADANDAN BAŞKA GERÇEK DOSTU YOKTUR.
İnsan hayatında ne kadar gerçek sevgiyi buldum desede, bu söylediği sevgiyi gerçek manada bulması asla mümkün değildir. İnsanın ALLAH'tan başka sadık bir dostu asla olamaz.
Hayatımızda olağanüstü örnekler vardır. Bu benim kardeşim, eşim, arkadaşım, ondan bana
asla zarar gelmez, dediğimiz olur. Fakat aradan belli bir zaman geçtiğinde farkederiz ki
bu dostluklar, arkadaşlıklar, hatta kardeşlikler bile bizi ziyadesiyle yıpratabiliyor. Tabii
bu durum hep karşımızdakilerden kaynaklanmaz. O hatayı bizimde, bizden umutlu olanlara
karşı işlediğimiz oluyor. Fakat, bizi Yaradan bizi asla hüsrana uğratmaz. Oysaki bizler
onca hatayı işler dururuz. ALLAH(cc.) bizi hep bağışlar bolca ikramda bulunur. Oysa bizler
birinden azcık canımız yandımı hemen selamı keser bir daha o kişiyle konuşmama kararı alırız. Eğer karşımızdaki bize selam vermişse zoraki selamı alır hatırını bile sormayız. Sorulmayız. Demekki bizim insan olarak ALLAH (cc.)'dan başka gerçek manada
dostumuz yoktur. Nice arkadaşlıklar sudan bahanelerle bitmiştir. Çok güzel kurulmuş yuvalar biranda yıkılmıştır. Bazan duyarız, falan kişiler boşandı. Veya arkadaşı ile arasında sorun var
konuşmuyorlar. O kadar sıkça duyulan haberlerki bunlar. Hele hele kardeşlerin arası tamamen bozuk olabiliyor.
Kardeşlerin konuşup yüzleşmesi bile mahşere kalabiliyor. Bitiyor bütün güzel olan herşey. Bütün bunlar elbetki sebepsiz değildir. Mutlaka kendimizce açıklanır sebeplerden ötürü bu dargınlıklar, küsmeler. Kabil'in Habil'i öldürmesinde bir sebep vardı. Nefsinin esiri olmuştu. Kıskançlığı kardeşliğini, insanlığını unutturmuştu. Kendisi için yeterli bir bahane idi. Biz
insanlar için bahaneler her zaman bitmek tükenmek bilmez. Aslında bahanelerimizin farkındayız çoğu zaman. Fakat insan olarak böyle sınavlardan geçtiğimiz de bir gerçek.
Hangi yolda olursak olalım şeytan bize dört koldan hep saldırır. Onunda böyle bir ahdi var. İnsanları sapıtıp yoldan çıkarmak. Fakat şeytana kapalı olan iki kapı varki onu bize açık bırakan RAHMAN'a hamdolsun. SEMA ve SECDE.
Ellerimizi açıp ALLAH (cc.)'ya yönelmek, kapısına varıp kul olmak, af dilemek için semayı açık bıraktı bizlere. Secdeye kapanıp kullukta vazifemizi yerine getirip ALLAH(cc.) rızası için namaz kılmaya secdeyi bize açık bıraktı. Vasıtasız olarak bizi günde beş kez huzuruna davet etmiştir. Oysa bir gün içinde hangi candan dostumuz beş kez değilde iki kez kabul eder huzuruna, kendisi için istemedikten sonra.
Bir yerde tıkanıyor bütün güzel ilişkiler. Kardeşlik, arkadaşlık, eş. Dostluğa dair
her türlü ilişkiler tükeniyor, sarsılıyor. Adı ne olursa olsun, buluşmaların sonu geliyor. Oysa RAHMAN'a gitmek, kapısına varmak için bu türlü engeller konulmuyor. Gecenin hangi saati, günün hangi vakti olursa olsun, her an kapısına varabiliriz. Demekki biz insanların gerçek manada ALLAH' (cc.)'dan daha yakın ve gerçek dostumuz yok.
Dargınlıklar küsmeler olmasa bile, bize zarar veren ilişkiler de olabiliyor. Peygamber(s.a.s)
efendimiz bir hadisi şerif'te şöyle buyuruyor. ''Kişi sevdiği ile beraberdir.'' Demekki yinede bozuk olmayan, yada öyle görünen ilişkiler, geçici hayatta zarar vermese bile ahirette zarar da verebilir, yarar da sağlayabilir. Yani görüştüğümüz kişi ALLAH (cc.)'nun sevdiği kuluysa yararımıza. Yok tam aksine kulluğunu bilmeyen asi bir insan ise zarardayız.
Sevdiğimiz insanların nasıl bir gaye içinde olduklarına dikkat ederek sevmekte fayda var. En azından mesafeli durmakta. Fakat bazı insan öyle duygusal, zayıf bir varlıkki tatlı bir söz, küçük bir tebessüm onu karşısındakine bağlayabiliyor.
"Kardeşlerim", deyip kendisine uzanan ele tutunabiliyor. Belli zaman sonra o el canını yakabiliyor. Hatanın kimde olduğu önemli değil. Önemli olan bu dostluğun adına kerdeşlik denildiği halde, bu kardeşlik bitmesede yıpranmış olunabileceği.
ALLAH(cc.) bizleri kendisinin sevdiği kullarıyla kardeş olmamızı, verdiği kardeşlerin kıymetini bilmeyi, güzel ilimle amel etmeyi cümlemize nasip etsin inşllah.
FANİ DUNYA RADYO FORUM
