Gönderen Konu: 7 Yaş Sendromu (Okunma sayısı 431 defa)

KOYLU · « : Ağustos 10, 2023, 05:15:29 ÖS »

7 Yaş Sendromu

Değerli okuyucular, ilkokul dönemi, çocuğun aileden çıkıp, dış dünyaya açıldığı dönemdir. Anne babasına bağımlılığı biraz azalmıştır. Kendi gereksinmelerini karşılayabilecek yaştadır. Erkek ve kız kimliğini iyice kazanmışlardır. İki ayrı cinsten çocuklar, kendi aralarında oynamayı yeğlerler. Arkadaşlık bağları güçlüdür, toplu ve kurallı oyunlara yönelirler. Ancak aralarında çekişme hiç eksik olmaz, çünkü üstünlük kurma istekleri, öne çıkma dürtüleri güçlüdür. Yarışma, beceri gösterme ve çalışkanlık bu dönemin en belirgin özelliğidir.

Bu yıllarda çocuklar, doğru-yanlış ayrımını iyi yaparlar, kurallara önem verirler, oyunda mızıkçılık en yakındıkları şeydir. Cinsel kimliklerini iyice benimseyen bu dönem çocukları, karşı cinsi küçümserler.

Bu yaşlardaki (6-11 yaş) çocukların hayranlığı; anne-babasından öğretmene kayar, öğretmenle özdeşim başlar. Öğretmence beğenilmek, gözüne girmek, aferin almak, bu yaş çocuğu için çok önemlidir. Arkadaşlık ilişkisinde ve okulda kendini gösteremeyen bir çocuk, yetersizlik ve aşağılık duygusuna kapılır.

Danışmanlık merkezine annesi tarafından danışma seansına getirilen, ilkokul ikinci sınıfa giden, sekiz yaşında bir öğrencim vardı. Annesi çocuğunun evde söz dinlemediğini, okulda derslerinde, bildiği halde yeterince başarılı olmadığını, evde ders çalışmak istemediğini anlattı. Yaptığım psikolojik testler sonucunda çocuğun öğretmeniyle olan olumsuz ilişkisi ortaya çıktı. Çocuk, öğretmeninin daha çok çalışkanları tuttuğunu, yaramazlık yaptığında kızdığını ve bağırdığını sınavlardan zayıf alanlara “tembeller, geri zekalılar” diye bağırdığını anlattı. Öğrenciye uygulanan Wisc-r zeka testi sonucuna göre, zekası normaldi.

Daha sonraki seansta, annesine test sonuçlarını anlattığımda, annesi beni doğruladı. Çocuğunun şu anki öğretmeninin ikinci öğretmeni olduğunu, oğlunun öğretmenin karşısında çok heyecanlandığını ve bildiği şeyleri söyleyemediğini, kendine güvenemediğini anlattı.

Örnekte de görüldüğü gibi, ilkokul döneminde öğrenci-öğretmen ilişkisi sağlıksız olduğunda, çocuğun hem ruh sağlığı, hem de öğrenim hayatı olumsuz etkilenebiliyor. Bir öğretmen yeteneği orta bir öğrencisini, isterse destekleyerek, başarılı da kılabilir, zeki bir çocuğun güvenini sarsıp, başarısız duruma da düşürebilir. Bu nedenle öğretmenin olumlu yaklaşımı, anlayışı, desteği, öğrencilerin başarısını da, ruhsal uyumlarını da iyiye götürür.

Değerli okuyucularım; bu zor dönemlerinde çocuklarımızın olumlu davranışlarını daha çok görüp, zarar vermeyen olumsuz davranışlarını görmezden gelmeliyiz. Özellikle erkek çocukları olmak üzere, enerjisini boşaltabilecek yorucu oyunlara katılmalıdır, ona bu imkan verilmelidir. Aynı şekilde kız çocuklarının bedenini eğitici ritmik dans, jimnastik çalışmalarına katılması, annesine ev işlerinde yardım etmesi, açık hava gezintileri ve oyunları benimsemesi yararlı olacaktır. Evde çocuğun ayrı bir odası olmasa bile bir köşesinin olması sağlanmalıdır, anahtarla kilitli dolabı olmalıdır. Eğer çocuk kendine göre kıymetli şeyleri saklayacak bir yer bulamazsa, bunları kalbine saklar, kalbini de anahtarla sıkı sıkıya kilitler ve size kapalı tutar. Bu hal onda içe dönüklük yapar.

Çocuklar bu dönemde, üstün insan idealini temsil eden anne ve babasının mükemmel olmadıklarını, her şeyi bilmediklerini ve her şeyi yapamayacaklarını fark etmeye başlar.

Bu aslında sosyal gerçeklere doğru atılan bir adımdır. Büyük bir şaşkınlıkla, hatta zihin bozukluklarının kaynağını teşkil eden gerçek bir iç ızdırabıyla anne ve babasının birbirleriyle yaptıkları kavgaları keşfeder. Anne-baba, çocuğun önemli gelişim evrelerinde olduğunu bilerek pek zorunlu olmadıkça geçim sorunlarıyla ilgili olarak çocuklarının yanında olay çıkarmamaya azami özeni göstermelidirler. Böyle durumlarla karşılaşan çocuk anne ve babasına olan güveni kaybeder, kendi içine kapanır ve son olarak da bu hal onda yalancılığı doğurabilir, gerçeği sevmediği için olması istediğini olmuş gibi ifade eder.

İlkokula giden bir çocuğunuzun okulunda daha başarılı olması ve ruhsal yönden sağlıklı olması için, çocuğunuzun öğretmeniyle sıkı bir iletişim içinde olunuz. Çocuğunuz başarısız olduğunda, onu hemen yargılamayınız. “Okul Psikoloğu” ile görüşülüp, çocuğunuzun başarısız olmasının altında yatan nedenleri bulmalısınız.

Çocuklarınızın mutlu başarılı olması duasıyla Allah’a emanet olunuz.

PSİKOTERAPİST DANIŞMAN

Kıvanç Tığlı Bulut

RADYO FANİDUNYA FM
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

Gönderen Konu: 7 Yaş Sendromu (Okunma sayısı 431 defa)

KOYLU

7 Yaş Sendromu

BENZER KONULAR